Gerritschinkel.nl Columns & meer

De laatste strohalm

Het is al weer april, de maand waarin in veel sportcompetities de eerste beslissingen gaan vallen. Sommige beslissingen zijn al gevallen. Bij de voetbalamateurs is er in de lagere klassen dit jaar een versterkte degradatie en dat hakt er in. In de 4^e divisie probeert Jodan Boys zich al weken aan de laatste strohalm vast te klampen, maar wekelijks grijpen ze weer mis. Met nog zes wedstrijden voor de boeg wordt deze strohalm helaas steeds onzichtbaarder en is de klok 5 voor 12 al gepasseerd. In de resterende wedstrijden moeten nog minstens zeven punten worden gehaald om helemaal veilig te zijn. En dan moet de concurrentie bijna alle wedstrijden verliezen. Het strohalmpje heet op 15 april a.s. Spijkenisse.

Eersteklasser Olympia staat er nog beroerder voor. Ze worden bijna nooit weggespeeld, maar staan na 90 minuten of met lege handen of met een schamel puntje. Twee zeer verre afstandsschoten knakten afgelopen zaterdag weer het strohalmpje dat ze bijna konden omarmen. Hier zal zelfs een mirakelstunt van Houdini vrees ik geen redding meer brengen.

GSV viert in juni de 110^e verjaardag, en de kans dat ze hun 111^e jaargang als 5^e klasser verder moeten komt met de week dichterbij. Zaterdag pikte SPV ’81 hun eigen strohalmpje voor de neus van de Gouwenaars weg. De weg naar rechtstreekse handhaving ligt voor het team van Dick Vleggeert vol grote obstakels.

Het onvoorspelbare Gouda lijkt vooralsnog niet direct op zoek te hoeven gaan naar strohalmpjes. De overwinning van zaterdag was in ieder geval een hoopvolle stap richting handhaving. Maar WDS ligt op de loer. Jezelf rijk rekenen is er dus (nog) niet bij.

De 2^e klasse D is het verschil tussen nr. 2 DONK en de veilige 8^e plaats slechts zeven punten. Twee keer verliezen kan betekenen dat je op zoek moet naar strohalmpjes. Winst op de ongenaakbare koploper Aalsmeer op 15 april zou het strohalmpje voor DONK kunnen zijn om de droom van een kampioenschap in stand te houden.

Over ONA kan ik kort zijn. Daar kunnen langzamerhand al de kampioensbloemen worden besteld.

Actief sporten

De discussie wat wel en wat niet als sport moet worden aangemerkt steekt de kop weer op.

Ik neem u even mee terug in de tijd. In 2016 vraagt de EBU, de nationale instantie die bridgewedstrijden in Engeland organiseert, btw-vrijstelling voor het inschrijvingsgeld voor hun toernooien. Op grond van de btw-richtlijn die belastingvoordelen voor diensten voor sport en lichamelijke opvoeding mogelijk maakt. Maar op 26 oktober 2017 bepaalt het Hof van Justitie van de Europese Unie dat wedstrijdbridge geen sport is. Als toelichting zegt het Hof dat er een aanzienlijke mate van fysieke inspanning nodig is om iets ‘sport’ te kunnen noemen.

Bovenstaande betekent dat meerdere sportverenigingen nu door de Belastingdienst worden aangeslagen voor het hoge btw-tarief van 21%. Een paar voorbeelden. Volgens de nieuwe regels van de Belastingdienst zijn zweefvliegen en ballonvaren geen sport. Ook de beoefenaars van de duivensport zijn de klos, want dat inactief wachten tot je duiven weer binnenvliegen wordt niet als sport aangemerkt.

Hoe zal het uitpakken voor HSV Zuid Holland, de hondensportvereniging voor Gouda en omstreken? In Gouda kunnen ook de penningmeesters van Damlust, Messemaker 1847 en Bridgekring Ons Genoegen hun borst natmaken. Dammen en schaken zijn geen sport meer. Alsof dammers, schakers en bridgers alleen maar passief naar hun borden zitten te staren en hun hersens niet pijnigen. Er is volgens mij wel degelijk sprake van een fysieke dan wel van een mentale inspanning. Sommigen schaak- en dampartijen duren uren en zijn een ware uitputtingsslag. Hoezo passief! Volgens neuropsycholoog Erik Scherder is schaken topsport. En wat voor schaken geldt, geldt dan ook voor dammen.

In het arrest van 2017 sluit het Europese Hof echter niet uit dat de Europese lidstaten wedstrijdbridge als ‘culturele diensten’ in de zin van de btw-richtlijn beschouwen. Maar als dat voor bridge zou kunnen gelden, waarom dan ook niet voor dammen en schaken? En met een beetje fantasie toch ook voor duivensport? Cultureel erfgoed? Om in belastingtermen te spreken: ‘mooier kan ik het niet maken’.

Ik ben geen belastingdeskundige, maar ik denk dat het laatste woord hier nog niet over is gezegd.

Principes

Het afgelopen sportweekend stond voor een groot gedeelte in het teken van een tweetal gebeurtenissen die de sport indirect raken. Het befaamde Britse voetbalprogramma Match of the Day (MOTD) op BBC 1 bood zaterdagavond een surrealistische aanblik. Geen begintune, geen geluid, geen analytici en geen interviews met spelers. Alleen samenvattingen van voetbalwedstrijden zonder commentaar en verder niets. De leiding van de BBC had Gary Lineker, al jaren de vertrouwde presentator van MOTD, geschorst. Hij had op twitter zijn mening over het Britse asielbeleid verspreid en dat werd hem niet in dank afgenomen. Ik vond het wel mooi dat de medewerkers van Lineker zich solidair met hem verklaarden en weigerden de uitzending te maken.

De BBC heeft inmiddels bakzeil gehaald en Lineker keert terug. Terecht. De kip met de gouden eieren moeten we niet slachten zal de omroep hebben gedacht. Als geld een rol gaat spelen worden zgn. principes snel overboord gezet. Zeker in die opportunistische voetbalwereld. Daar weet  meneer Gianni Infantino alles van.

In Nederland liet De Volkskrant een bom vallen. Er was een groot aantal klachten van grensoverschrijdend gedrag binnengekomen over (oud) medewerkers van de sportredactie van de NOS. Klachten over zaken die al jaren geleden plaatsvonden. Tom Egbers, de vaste presentator van de samenvattingen van de Eredivisie in Studio Sport werd van de buis gehaald. De uitzending ging zondagavond wel gewoon door. Met een andere presentator. Show must go on.

Nu zullen er mensen zijn die vergelijkingen willen trekken tussen beide zaken, maar ik vind iedere vergelijking mank gaan. De hoofdirectie van NOS Sport trok in ieder geval terecht zijn consequenties en dat zie ik de BBC nog niet doen.

Er werd ook nog echt gesport. Als je eenmaal in het hoekje zit waar de klappen vallen, dan zit alles tegen. Vorige week werd een zuinige en zure nederlaag geleden tegen Kloetinge en ook  zaterdag ging het weer net mis voor Jodan Boys. De 90 minuten zaten er al op toen Capelle uit de 13^e (!) hoekschop de winnende treffer scoorde. Door een 40 (!) jarige spits. Maar hoop doet leven.

Foutje bedankt!

De grens tussen de hemel in geprezen worden en met pek en veren worden overgoten is soms flinterdun. Dat ondervond trainer Erik ten Hag zondagavond ook. Vorige week werd hij bijna heilig verklaard maar na de afslachting door Liverpool werd de trainer van Manchester United weer hardhandig op de  Britse voetbalbodem neergekwakt. Niet iedereen was bij de les, er werden de nodige fouten gemaakt, met als gevolg een ontluisterende 7-0 nederlaag.

FC Den Bosch verloor vrijdag met 13-0 bij PEC Zwolle. Wat ging daar fout? Ja wat niet? Exit trainer! RVC ’33 was zaterdag een paar keer niet bij de les en DONK profiteerde. Doelman Mitchell Braafhart maakte zaterdag tegen Jodan Boys geen fout en voorkwam met een formidabele redding in de slotfase dat Kloetinge na een zuinige 0-1 overwinning een prettige terugreis naar Zeeland had. Doelman Kjell Scherpen van Vitesse ging vrijdag wel gruwelijk in de fout met als gevolg een 0-1 nederlaag tegen AZ. Ik stond zelf in mijn bescheiden voetbalcarrière ook een keer mede aan de basis van een 1-0 nederlaag. Ik dacht als doelman van Benschop 5 een bal ‘naast te kunnen kijken’. Maar tot mijn afgrijzen rolde de bal tergend langzaam in het doel. 

Waar gehakt wordt vallen spaanders en een sportwedstrijd waarin geen fouten worden gemaakt zijn zeldzaam. De onaantastbare Patrick Roest had zijn 10 km race zondag verkeerd ingeschat en stortte volledig in. Het gevolg was ook dat oud Gouwenaar Ted-Jan Bloemen onverwacht alsnog lachend op het podium stond.

Een attente lezer wees mij er op dat ik in mijn sportcolumn van vorige week een fout heb gemaakt. Ik had het over een fusie van ILAC en Vriendenschaar. Maar deze Goudse tafeltennisverenigingen zijn nooit gefuseerd. ILAC is na twee branden helaas opgeheven en haar leden zijn naar andere verenigingen gegaan, waaronder naar Vriendenschaar. Waarvan acte.

Bij het maken van fouten moet ik altijd denken aan de legendarische uitspraak van de plat Utrechts pratende Rijk de Gooyer in een serie televisie- en radiospotjes uit de jaren ’90 van de vorige eeuw: ‘Foutje, bedankt’!

Georganiseerde sport

Het Sociaal Cultureel Planbureau bracht in 2014 een rapport uit waaruit blijkt dat het aantal leden van sportverenigingen toeneemt. Maar begin deze maand, bijna 9 jaar later, kwam er een rapport uit waaruit juist het tegenovergestelde blijkt. Zowel het aantal verenigingssporters als het aantal sportverenigingen neem af! Er worden diverse oorzaken genoemd, zoals de vergrijzing, individualisering en de stijging van de contributie. Ik las dat de jeugd vanaf 13 jaar steeds minder zin heeft in vaste trainingstijden. Verder houden ze ook niet van de verplichtingen die een vereniging nu eenmaal ook met zich meebrengt. Gebrek aan renners was zondag de oorzaak van de devaluering van het Open kampioenschap Groene Hart. Fietsen is populair, maar blijkbaar geldt dit niet altijd voor georganiseerde wedstrijden.

Recent trok VV Bodegraven haar 1^e elftal terug uit de competitie. Oorzaak onvoldoende spelers. Dit weekend maakte ook 5^e klasser FC Utrecht United bekend het standaardelftal wegens gebrek aan spelers terug te trekken.           VV Bodegraven vierde in 2020 het 100-jarig bestaan en om toch te kunnen blijven voetballen zet de club nu in op een fusie met VV De Rijnstreek. De leden van beide vereniging zijn voor en nu ligt de bal vooral bij de gemeente Bodegraven-Reeuwijk.

Behalve de terugloop van het aantal georganiseerde sporters verdwijnen er dus hele sportverenigingen. In grote steden als Rotterdam is het aantal fusies niet bij te houden, maar ook dichter bij huis luidt de alarmbel. De Goudse tafeltennisverenigingen ILAC en Vriendenschaar fuseerden in 2015. In 2003 gingen ook de twee Goudse zwemverenigingen GZC en DONK om te overleven een fusie aan. Korfbalclub Gemini ontstond in 1995 door het samengaan van twee Goudse verenigingen. Eind vorig jaar viel het doek voor de Goudse wandelvereniging DES. Wegens gebrek aan vrijwilligers.

Over vrijwilligers gesproken, daar slaat vooral de vergrijzing keihard toe. Bijna iedere sportvereniging heeft vacatures en nieuw kader is lastig te vinden.

Ik hoop niet dat ik het allemaal te somber zie, maar ik ben niet optimistisch dat deze trend weer in positieve zin wordt omgebogen. Maar hopelijk heb ik ongelijk.  

Weekendblues

De sportliefhebbers werden in het afgelopen weekend weer op de nodige mooie prestaties, maar ook op minder mooie dingen getrakteerd. In het amateurvoetbal was het tamelijk rustig, inhaal- en bekerwedstrijden. ONA bezorgde ASW een dikke nederlaag. De Waddinxveners  werden met een lelijke 1-6 naar huis gestuurd. Stolwijk was zo stom om een 2-0 voorsprong weg te geven en zag GSV alsnog langszij komen. Bij het NK Fighting Jiujitsu in Dordrecht kwamen 23 jiujitsuka’s van Den Edel Gouda NL in actie. Er werden maar liefst 13 gouden, 5 zilveren en 2 bronzenmedailles veroverd. Over overmacht gesproken!

In negatieve zin viel zondag een stelletje ééncelligen op, figuren die zo nodig tijdens en na afloop van een voetbalwedstrijd in de Eredivisie het plezier voor de echte supporters moesten verstieren. De zoveelste zwarte bladzijde.

Ik zat zondagmiddag op Sporza te kijken naar de laatste wedstrijden van het fietscrossseizoen 2022-2023. Een oppermachtige Fem van Empel die de wedstrijd al snel in een plooitje had gegooid en onbedreigd de X2O Badkamerstrofee op de campus van de Vrije Universiteit van Brussel in de wacht sleepte. Behalve een grote badeend kregen de medaillewinnaars ook een afstudeermuts. Geslaagd voor het eindexamen! Exit crossseizoen, op naar het wegseizoen dat komend weekend begint. Ook bij GRTC Excelsior werd het crossseizoen afgesloten. A.s. zondag wordt op de wielerbaan in Gouda het nieuwe wielerseizoen geopend met het 7^e Open Kampioenschap van het Groene Hart.

Terwijl ik deze column schrijf hoor ik op de radio dat ‘gevoeligheidslezers’ van Inclusive Minds in Engeland de kinderboeken van Roald Dahl willen gaan herschrijven. Althans aanpassen want woorden als dik, dun, stom, zwart en lelijk kunnen niet meer volgens deze critici. Ik zie dat ik al deze woorden in de eerste alinea van deze column ook heb gebruikt, dus ik vraag me nu af of ik over een aantal jaren ook zal worden gecorrigeerd. Nu zal deze sportcolumn niet in een kinderboek terechtkomen, maar je weet het maar nooit. Zal ik misschien worden aangesproken op het woord ééncelligen?  Maar de waarheid mag toch wel worden gezegd?

Namen

“Aan namen heb ik niets, ik moet rugnummers hebben”. Dit riep wielerverslaggever Barend Barendse in 1958 toen hem via de Tourradio werd medegedeeld dat Pfimlin was gevallen. Barendse, die toen radioverslag deed, wist blijkbaar niet dat met Pflimlin de toenmalige premier van Frankrijk werd bedoeld en dat diens kabinet die dag was gevallen. Deze reactie heeft de man (‘ik pak mijn pet en druk mijn snor’) nog jaren achtervolgd.  

Als sportcommentator ben ik het helemaal eens met de woorden van Barend Barendse. Als ik liveverslag moet doen van een voetbalwedstrijd (maar dat geldt ook voor andere sportwedstrijden), probeer ik altijd een wedstrijdformulier te ‘scoren’, waarop alle namen en rugnummers staan vermeld. En dat is helaas niet altijd een vanzelfsprekendheid. Maar gelukkig is daar bijna altijd nog de wedstrijdsecretaris die bereid is om je te helpen. Ik heb nog tijden meegemaakt dat rugnummers niet verplicht waren. Dan moest je afgaan op uiterlijke kenmerken van spelers die je niet kende.

Over namen gesproken, ik las zondag de volgende kop op een voetbalwebsite: ‘Memphis maakt op perfect moment zijn eerste doelpunt voor Atlético Madrid’. Memphis is natuurlijk Memphis Depay, een van de vele voetballers die naast het rugnummer zijn voornaam op zijn voetbalshirt draagt. Aanvoerder van Dijk van het Nederlands Elftal gaat tijdens een wedstrijd door het leven als Virgil. Op de apple-podcast Kein Geloel las ik na afloop van de voetbaltriller Feyenoord – PSV, ‘Stop de Perzen, Alireza is een held!’. Alireza Jahanbakhsh, de Iraanse voetballer van Feyenoord die ook met zijn voornaam op zijn shirt staat. Zomaar een paar voorbeelden van voetballers die om diverse redenen met hun voornaam op hun shirt door het leven gaan. Voetballers mogen zelf kiezen, en mogen zelfs een bijnaam kiezen heb ik begrepen. Zou Willem van Hanegem ooit hebben overwogen om De Kromme op zijn shirt te zetten? Ik denk het niet. René van der Gijp zie ik er wel voor aan om met ‘Gijp op zijn rug rond te rennen. Ik wacht nu nog op de voetballer die er Henk, Mo of Sherida op laat zetten

Blessuretijd

Het ging het afgelopen weekend in de voetbalwereld vooral weer over de blessuretijd. Bij PSV spuwde men vuur over de negen minuten die scheidsrechter Danny Makkelie bijtelde. Trainer Ruud van Nistelrooij wond zich enorm op en spits Luuk de Jong, die zelf geen deuk in een pakje boter trapte, begreep er niets van. Het was voor PSV natuurlijk zuur dat ze opnieuw in de blessuretijd een overwinning uit handen gaven. Maar als PSV achter had gestaan had je natuurlijk niemand van de Eindhovenaren horen klagen over die negen minuten. En dat geldt uiteraard voor alle andere teams in zo’n geval, dus graag minder huilie huilie.

De term blessuretijd dekt niet helemaal de lading, eigenlijk moet je spreken van extra speeltijd. Tijd wordt behalve voor blessures ook bijgetrokken bij tijdrekken, de tijd die de VAR nodig heeft en het aantal wisselspelers dat invalt. Ik kan me voorstellen dat er soms vraagtekens worden gezet bij het aantal minuten dat een scheidsrechter langer laat spelen. Ik maak dat zelf wekelijks mee. Wedstrijden die 90 minuten duren zijn een zeldzaamheid. Menigeen pleit opnieuw voor het invoeren van zuivere speeltijd zoals bij balsporten als  waterpolo, basketbal, hockey, korfbal, rugby en zaalvoetbal. Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Wie gaat die spelonderbrekingen bijhouden? Als de scheidsrechter dat allemaal moet doen is hij meer met zijn stopwatch bezig dan met de wedstrijd. Misschien iets voor de 4^e man? Maar die heb je niet bij de amateurs. De tijd dat er echte blessures zijn en de tijd dat de VAR bezig is met zijn werk zijn gemakkelijk bij te houden. Bij invallers is de stopwatch ook gemakkelijk stil te zetten en bij doelpunten ook. Maar hoe ga je om met tijdrekken. Voor eindredacteuren van sportprogramma’s zal er bij het invoeren van zuivere speeltijd bij het voetbal ook het nodige veranderen. Er zal dan misschien minder tijd zijn voor nabeschouwingen. Dat laatste is dan een voordeel, want dan zijn we ook van het vele gezwets na afloop van een wedstrijd af. Laten we een proef gaan doen, te beginnen bij vriendschappelijke wedstrijden