Het sportjaar 2024
“Het sportjaar 2024”, dat was ook de titel van mijn eerste sportcolumn in januari jl. Ik probeerde hier vooruit te blikken op het sportjaar dat voor de deur stond. In deze column, mijn laatste van dit jaar, kijk ik terug op het afgelopen sportjaar, een jaar met hoogte- en dieptepunten.
Op voetbalgebied was het bijna huilen met de pet op met degradaties voor Olympia en Gouda. Met als klap op de vuurpijl dat Gouda in september niet eens aan de nieuwe competitie begon. ONA en DONK liepen in de nacompetitie promotie mis en Jodan Boys miste zelfs deelname aan de nacompetitie. Maar er was een hoogtepunt, de vrouwen van Jodan Boys werden voor de 3e achtereenvolgende keer kampioen en promoveerden naar de topklasse.
De heren van GZCDONK konden hun landstitel dit jaar helaas niet prolongeren en verloren ook de bekerfinale. Het zeer onervaren damesteam van GZCDONK eindigde op de laatste plaats in de eredivisie. Maar de Goudse vrouwen gaven wel hun visitekaartje af in de Champions League. Helaas moest volleybalvereniging VollinGo het eerste damesteam terugtrekken ui de topdivisie.
De vlag kon wel uit bij RFC Gouda dat overtuigend kampioen werd in de 3e klasse en bij Sportschool Den Edel, dat weer een groot aantal medailles binnensleepte, met als hoogtepunt de wereldtitel jiujitsu van Boy Vogelzang. Ook inline skater Lianne van Loon deed in 2024 op wereldniveau van zich spreken met prachtige medailles en rolstoelbasketbalster Julia van der Sprong werd met Nederland paralympisch kampioen. In maart onthulde wethouder Michiel Bunnik negen nieuwe namen van Goudse topsporters op de Wall of Fame in sporthal de Mammoet en aan het Middenmolenplein werd een prachtig nieuw denksport- en biljartcentrum geopend.
Ook in 2024 moest de Goudse sportwereld helaas afscheid nemen van een aantal markante leden. Ik denk dan b.v. aan Henny Vermeer van Jodan Boys. DONK nam afscheid van twee ereleden, oud voorzitter Hans Dessing en Corrie van Kralingen en Olympia van speldendrager Cees Nagtegaal.
Ik wens u fijne feestdagen, een goede jaarwisseling en tot 2025, ijs en weder dienende.
Herbstmeister
Afgelopen weekend speelden de voetbalamateurs de laatste competitiewedstrijd voor de winterstop. Hier en daar staat er komende week nog een bekerwedstrijd of een inhaalwedstrijd op het programma, maar voor alle anderen breekt een korte vakantie aan om er op 18 januari 2025 uitgerust en met goede moed weer tegenaan te gaan.
De voetballers doen het de komende weken dus rustig aan. Er zal ongetwijfeld worden doorgetraind en sommige teams zoeken zelfs de zon op, zoals De Jodan Boys dat op een 5-daags voetbalkamp naar Torremolinos gaat. Ik kan me voorstellen dat de Goudse 1e klasser in een uitstekende stemming afreist, zeker nadat ze zaterdag in extremis met 2-1 van Spartaan ’20 wonnen. Aanvankelijk leek het zoals meerdere keren dit seizoen mis te gaan toen de Rotterdammers geheel onverwacht op voorsprong kwamen. Maar ook nu weer konden de Goudse supporters, net als de week daarvoor, in de blessuretijd juichen en een driepunter koesteren. “We worden kampioen” hoorde ik naast mij al euforisch roepen. Het chagrijn van het onnodig verspelen van punten was acuut verdwenen.
Jodan Boys is nu ineens, min of meer onverwacht en met enige hulp van de concurrentie die punten verspeelde, lijstaanvoerder in de 1e klasse C. Weliswaar omdat ze een beter doelsaldo hebben dan VOC en Nieuwenhoorn, maar ze zijn nu wel winterkampioen. Of Herbstmeister zoals onze oosterburen het zo mooi zeggen.
Herbstmeister, een mooie titel, maar je hebt natuurlijk nog niets. Zeker in die 1e klasse C is de spanning te snijden, want het verschil tussen de koploper en de nummer 8 is slechts drie punten. Een keer verliezen en je kunt een vrije val maken. VOC stond op 19 oktober puntloos onderaan, maar won die dag met 1-3 van De Jodan Boys en zijn nu gedeeld koploper. “T kan verkeren” sprak de 17e eeuwse Amsterdamse dichter en toneelschrijver Bredero en dat is nog steeds een waarheid als een koe.
Jodan Boys, koester de titel Herbstmeister, veel plezier in Torremolinos en laat je daar als ‘campeón de invierno’ niet de Goudse kaas van het brood eten.
Decembermaand
En toen was het alweer december, de laatste maand van het jaar. Nog een paar weken en 2024 kan weer worden bijgeschreven in de geschiedenisboeken. Sinterklaas mag nog een paar dagen de scepter zwaaien en zijn cadeautjes uitdelen alvorens hij het stokje overgeeft aan de kerstman. De kerstboom in onze Noorse zusterstad Kongsberg is inmiddels gekapt en onderweg naar Gouda waar hij a.s. vrijdag aan hoopt te komen om de komende weken weer in volle glorie op de Goudse Markt te staan. Ook de Goudse IJsbaan rondom het oude stadhuis komt er aan. Vanaf 18 december is het weer een en al schaatsplezier. De kans dat we in december ook op de Reeuwijkse Plassen kunnen schaatsen schat ik helaas op vrijwel nihil. Ook hoor ik al weer dagen vuurwerk knallen en heb de eerste kerstbomen in de huiskamers zien staan.
December is ook de maand van de lijstjes. Sinds vorige week kan er opnieuw gestemd worden voor de Top 2000, de zgn. ‘lijst de lijsten’. Voor de ene muziekliefhebber een feest, voor de andere een muzikale diarree. Radio, televisie, kranten, tijdschriften en social media staan in december in het teken van terugblikken op 2024 en het herdenken van degenen die ons het afgelopen jaar zijn ontvallen.
Voor veel sporten loopt het jaar ook op zijn laatste benen. Tijdens sportverkiezingen zal er hier en daar weer worden gestreden om de titel sportploeg, sportman, sportvrouw en sporttalent van het jaar. De amateurvoetballers spelen a.s. zaterdag hun laatste competitiewedstrijd van 2024 om op 18 januari 2025 de competitie weer te hervatten. De winterstop is een mooie gelegenheid om onder de kerstboom de prestaties van het afgelopen jaar te evalueren. Heeft Olympia de degradatie naar de 3e klasse verwerkt? Hoe is de stemming bij SV Gouda dat op dit moment geen standaardteam meer heeft? Zullen de trouwe Reeuwijkse voetbalfans al over de degradatie van RVC ’33 en van CVC Reeuwijk heen zijn? Moeten er nog trainers vrezen of ze de kerst halen? December, al met al toch een maand om te koesteren
Top of flop
Er was op sportgebied het afgelopen weekend weer genoeg te beleven. Een weekend met hoogte- en dieptepunten. Voor velen was de 4e wereldtitel van Max Verstappen het hoogtepunt van het sportweekend. “We moeten trots zijn op onze Max”, was de veelgehoorde kreet, maar ik zie niet in waarom ik trots moet zijn op een autocoureur, die weliswaar de Nederlandse nationaliteit heeft, maar woont in het belastingparadijs Monaco. Het sportmoment was voor mij de World Tour Finale in Hongkong, waar de 3x3 basketballer Worthy de Jong zijn legendarische status nog verder oppoetste door in de absolute slotseconden met een gouden tweepunter de Franse basketballers van Parijs, die al aan het feesten waren geslagen, op een nederlaag te trakteren.
Om dichter bij huis te blijven, ook in Gouda kon men het sporthoogtepunt kiezen. Voor de supporters van Jodan Boys was de keuze niet moeilijk want met het halve dozijn treffers tegen Sparta AV is het chagrijn van de afgelopen weken verdwenen. Fans van DONK hebben de laatste weken de idee dat ze naar een korfbalwedstrijd zitten te kijken met die vele voor- en tegendoelpunten. Olympianen omarmen ongetwijfeld hun topscorer Lion van der Velde die zaterdag het thuispubliek op een hattrick trakteerde en hiermee de hele productie voor zijn rekening nam. Het eerste team van basketbalvereniging Bouncers won ook hun 8e wedstrijd en nam een flink voorschot op de titel. De dammers van Damlust hebben het veel lastiger dan het vorige seizoen, maar als er één schaap over de dam is volgen er hopelijk meer. Na het 10-10 gelijke spel tegen HDC Hoogeveen wordt het eerste puntje gekoesterd denk ik.
Helaas was het niet allemaal rozengeur en maneschijn. De rugbyers van RFC Gouda leden hun 2e opeenvolgende nederlaag en zien als koploper hun voorsprong slinken. De waterpolovrouwen van GZC DONK konden zaterdag niet winnen van het Griekse Alimos NAC Betsson en verloren na het nemen van penalty’s. Het bereiken van de kwartfinale in de Champions League is hiermee wel lastig geworden.
Top of flop, volgende week kan alles weer anders zijn.
Wedstrijd van de eeuw
“De wedstrijd van de eeuw”, kent u die uitdrukking zou dominee Gremdaat zeggen. Het feit is dat er meerdere wedstrijden van de eeuw zijn. Ik ben in de geschiedenisboeken gedoken en heb er een paar opgeduikeld.
Op 17 juni 1970 speelden Duitsland en Italië tijdens het WK voetbal in Mexico de halve finale. In het Aztekenstadion in Mexico-Stad zagen ruim 100.000 toeschouwers een sensationele wedstrijd. Na 90 minuten stond er 1-1 op het scorebord, maar in de verlenging werd er nog vijf(!) keer gescoord. Italië won uiteindelijk met 3 - 4. Franz Beckenbauer speelde de hele verlenging met een mitella omdat hij zijn sleutelbeen brak na een grove overtreding en omdat Duitsland alle wissels had gebruikt. Deze wedstrijd staat in Duitsland bekend als het Jahhundertspiel en in Italië als de Partita del secolo.
Een paar jaar later, op 30 oktober 1974, werd in Kinshasa (Zaïre), de bokswedstrijd van de eeuw gespeeld. Bokslegende Mohammed Ali was al 32 jaar en had acht jaar geen titelgevecht meer gewonnen. Zijn tegenstander, de 25e jarige George Foreman was op het hoogtepunt van zijn roem. Tot verrassing van velen kwam Ali als winnaar tevoorschijn uit deze “rumble in the jungle”.
In de 21e eeuw werd al vroeg in de eeuw een voetbalwedstrijd gebombardeerd tot wedstrijd van de eeuw. Op 16 oktober 2012 speelden Zweden en Duitsland een kwalificatiewedstrijd voor het WK 2014. Duitsland kwam met 4-0 voor maar Zweden presteerde het om toch een 4-4 gelijkspel uit het vuur te slepen.
Op 17 augustus 2017 kreeg de bokswedstrijd tussen de Amerikaan Floyd Mayweather en de Ier Conor McGregor in de T-Mobile Arena in Las Vegas ook het etiket ‘wedstrijd van de eeuw’ opgeplakt.
Afgelopen weekend werd stond er opnieuw een bokswedstrijd van de eeuw op de affiche. Bij het woord wedstrijd kun je vraagtekens zetten, want het gevecht tussen de bejaarde Mike Tyson en de 31 jaar jongere Jake Paul was meer een kermisact, waar met tientallen miljoenen dollars werd gestrooid.
Ik ben benieuwd wat de volgende ‘wedstrijd van de eeuw’ wordt.
Puntloos
De waterpolovrouwen van GZC DONK verloren afgelopen zaterdag de 2e kwalificatiewedstrijd in groep C van de Champions League. De Goudse vrouwen konden in Piraeus tegen het favoriete Olympiakos niet stunten en een nederlaag met 17-13 was een feit. Geen schande om als amateurs van een team met louter fullprofs te verliezen. Maar jammer is het natuurlijk wel. De kans op plaatsing voor de kwartfinales is na twee ronden absoluut nog aanwezig. Als Olympiakos op 23 november nummer 2 SIS Roma verslaat en GZC DONK wint dezelfde dag van het nog puntloze Griekse Alimos NAC Betsson, met ex GZC DONK speelster Maud Megens in de gelederen, dan is de strijd om de 2e plaats helemaal open. Ik ga er vanuit dat Olympiakos uiteindelijk de poulewinnaar wordt en of SIS Roma of GZC DONK mee gaan mee naar de kwartfinales. Maar ook bij waterpolo is de bal rond, dus eerst zelf winnen van Alimos is een vereiste, anders wordt het lastig.
GZC DONK wordt wellicht geacht van het puntloze Alimos te winnen, maar spelen tegen clubs die nog puntloos zijn is niet iets om lichtvaardig over te doen. Het gevaar van onderschatting ligt altijd op de loer. Op voorhand al drie punten incalculeren is niet zonder risico.
De laatste weken hebben we daar genoeg voorbeelden van gezien. Feyenoord werd vorige week in de eigen Kuip door het puntloze RB Salzburg onverwacht afgeserveerd. Jodan Boys incasseerde op 19 oktober een zeperd want het Rotterdamse VOC ging die dag, tot verbijstering van de Goudse supporters, met de eerste drie punten aan de haal. Afgelopen zaterdag zagen de supporters van de Goudse 1e klasser het weer mis gaan, nu was het DCV dat het eerste puntje binnen harkte. DONK kon zaterdag jl. met enig geluk nog voorkomen dat het bezoekende Koudekerk zijn eerste punt(en) haalde en zo van de gehate nul af te komen.
Het aantal regioclubs met nul punten is bijna nul. De uitdaging is nu om ongeslagen teams te verslaan, of de trotse koploper in 5B VV Moordrecht het eerste puntverlies te bezorgen.
Wintertijd
Vorige week zondag gaf de zomertijd het stokje weer over aan de wintertijd. Al jaren wordt er tussen voor- en tegenstanders gediscussieerd over het fenomeen zomertijd. Tegenstanders zeggen dat het slecht is voor je lichaam. Je slaapt slechter en je hebt minder energie. Sommigen spreken van een mini jetlag. Andere bronnen zeggen juist dat de winter beter aansluit bij je bioritme. Kortom, de geleerden zijn het niet eens, de meningen zijn verdeeld en de discussies zullen nog wel even doorgaan. Ik heb geen problemen met de overgang van de zomertijd naar de wintertijd en andersom.
Er is ongetwijfeld veel onderzoek gedaan naar dit onderwerp, ook naar eventuele voor- en nadelen voor de sport. Ik heb voor de lol wat feiten van de Goudse voetbalclubs op een rijtje gezet.
Jodan Boys verloor op de laatste competitiedag van de zomertijd thuis van het puntloze VOC. De eerste wedstrijd in de wintertijd ging afgelopen zaterdag ook weer verloren tegen laagvlieger Heinenoord. Ik ben benieuwd wat de Goudse 1e klasser a.s. zaterdag doet tegen het puntloze DCV.
ONA was de laatste weken van de zomertijd bezig aan een gestage opmars, maar verloor de eerste wedstrijd in de wintertijd thuis van hekkensluiter SPV ’81. Een team waarvan voorzover ik heb kunnen achterhalen nog nooit in competitieverband werd verloren.
DONK scoorde de laatste weken in de zomertijd maar liefst drie zeperds op rij. In de eerste ‘winterwedstrijd’ werden ineens drie punten binnengesleept. Als a.s. zaterdag tegen het puntloze Koudekerk wordt gewonnen zou de optimist kunnen stellen dat de weg omhoog gevonden is.
Olympia wint weer uitwedstrijden en dat is wel eens anders geweest. Ze staan nu waar ze jaren niet hebben gestaan. Maar met alle respect, het niveau van de 3e klasse is wel lager dan de 2e en 1e klasse.
SV Gouda is de afgelopen zomertijd al afgehaakt en helaas niet eens aan de wintertijd begonnen. Ik hoop van harte dat ze volgend seizoen wel weer actief worden in de zomer- en de wintertijd.
Ik trek (nog) geen conclusies en ga voorlopig maar uit van toeval.
Zotte Zaterdag
De stad Gouda verkeerde zaterdag weer in middeleeuwse sferen. De Zotte Zaterdag Parade met waarzeggers, misdadigers, kwakzalvers en viswijven lopen door de Goudse binnenstad. Margaretha, de moeder van Erasmus loopt weer stralend rond. Ambachtslieden tonen middeleeuwse ambachten. Straattheater. De stadsomroeper. Een sprookspreker. Middeleeuwse dansen. Muziek met een eigen Zotte Zaterdaglied. Levende standbeelden. Een zoete verleiding in het Museumcafé. Middeleeuwse kluchten. Eetvermaeck met een Zoete verleiding. En de weergoden werkten ook nog mee want het was heerlijk nazomerweer. En dat ondanks het thema van Zotte Zaterdag ‘Winterkou’.
De Zotte Zaterdag activiteiten speelden zich af in de Goudse binnenstad. Ik was zelf zaterdagmiddag op een plek in Gouda waar er ook sprake was van Zotte Zaterdag. Ik heb het over het spektakel in het Groenhovenbad. Honderden fans waren in het bloedhete zwembad getuige van een sensationele Champions League waterpolowedstrijd die zijn weerga niet kent. Voor een radioverslaggever was het een wedstrijd om je vingers bij af te likken. Na een voorspoedige start was een nederlaag voor de Goudse vrouwen in de slotfase dichterbij dan ooit. Toen GZC DONK met nog 20 seconden te spelen met 12-14 achter stond geloofde geen zinnig mens meer dat ze een nederlaag konden ontlopen. Kon dat, nog twee keer scoren in 20 seconden? Ik heb wel eens wonderen gezien, ik dacht terug aan 25 oktober 2016 toen hoofdklasser Jodan Boys in Deventer eredivisieclub Go Ahead Eagles uit het KNVB bekertoernooi stootte.
Maar de absolute sensatie zaterdag sloeg alles. Het werd eerst 13-14 en in de allerlaatste seconde kreeg GZC DONK een strafworp. De Italiaanse coach ontplofte bijkans. Sabrina van der Sloot bleef koel en benutte de strafworp. Toch nog een gelijkspel. En doelvrouw Sarah Buis was enige minuten later het feestvarken. Zij stopte de Romeinse strafbal, waardoor GZC DONK de 20-19 overwinning kon gaan vieren.
Toen ik een uur na de sensationele ontknoping naar huis ging zag ik de Goudse coach
Eric Brugué trots en nog enigszins beduusd met zijn vrouw achter de kinderwagen rustig over het plein wandelen. Zou hij al aan 9 november denken?
Onvoorspelbaarheid
De supporters van Jodan Boys gingen er zaterdagmiddag maar eens goed voor zitten. Nadat vorige week koploper Papendrecht met duidelijke cijfers werd verslagen moest het puntloze VOC toch zeker geen probleem zijn. De opmerking dat de eerste nederlaag en de eerste overwinning theoretisch steeds dichterbij komen werd voor kennisgeving aangenomen.
De Goudse supporters werden heel snel op hun wenken bediend want na 1 minuut en 42 seconden lag de bal al in het Rotterdamse net. Het feest kon beginnen! Maar ondanks de nodige kansen om de voorsprong uit te breiden stokte de doelpuntenmachine en putte de tegenstander hieruit moed schat ik zo in. Sterker nog, VOC stroopte, zoals het echte Rotterdammers betaamt, de mouwen op en nam in de 2e helft zelfs een voorsprong. Zou dit nu de beruchte VOC-mentaliteit zijn volgens de definitie van minister-president Jan Peter Balkenende destijds tijdens de algemene politieke beschouwingen in de Tweede Kamer?
Ondanks de kansen die Jodan Boys ook in de slotfase nog kreeg, bal op de lat, doelpunt afgekeurd, sleepte VOC de eerste punten binnen en bezorgde het Jodan Boys zijn eerste onverwachte nederlaag. De theorie waar ik eerder over sprak was al snel praktijk geworden.
‘Als je zelf niet scoort dan doet de tegenstander het wel’, een voetbalwet die wekelijks opgaat. Jodan Boys kan er over meepraten. Vorige week zag ik Olympia zo ongeveer twee handen vol opgelegde kansen om zeep helpen. Uiteindelijk kwam het toch nog goed voor de Gouwenaars omdat tegenstander Groeneweg zo vriendelijk was een handje te helpen door de winnende treffer in eigen doel te scoren. Typisch een kwestie van pech en van geluk.
Geluk en pech gaan tijdens een sportwedstrijd vaak hand in hand. Degene die mist zal pech roepen en de tegenpartij zal van geluk spreken. En als het missen van kansen zulke groteske vormen aanneemt zou je natuurlijk ook het woord onkunde in de mond kunnen nemen.
Hoe dan ook, het is maar goed dat er fouten worden gemaakt en niet elke kans een doelpunt wordt. Pech, geluk, of onkunde? Lang leve de onvoorspelbaarheid.
Er groeit iets moois
Anders dan in de Ronde van Lombardije waar zaterdagmiddag Tadej Pogacar iedereen naar de gallemiezen reed, was er zondag in de slotetappe van de Ladies Tour spanning tot de laatste seconde. De dappere Silke Smulders werd de laatste meters nog voorbijgereden door Lotte Kopecky. De laatste kilometer was tot mijn stomme verbazing en verontwaardiging niet te zien bij de NOS, want het 6 uur Journaal wachtte! Waarom kan dat niet 1 of 2 minuten worden uitgesteld? We werden verwezen naar de app of de livestream. Meestal kijk ik wielrennen bij Sporza, maar de Belgen zonden de etappe niet uit vanwege live verslag van de gemeenteraadsverkiezingen. Dus maar snel zappen naar Eurosport om de laatste kilometer toch nog live te zien. Niet meer doen NOS! Ach, laat ik me verder niet druk maken.
Wat viel mij verder op in het sportweekend in Gouda. Eerste klasser Jodan Boys won overtuigend van koploper Papendrecht. De vrouwen van Jodan Boys boekten hun eerste overwinning in de Topklasse. Olympia begint al vroeg in het seizoen met het winnen van een uitwedstrijd. Vraag alleen niet hoe. ONA scoort de eerste driepunter en kijkt weer omhoog.
Het seizoen voor DONK is nog geen succes en de 2e klasser staat na vier wedstrijden al drie keer met lege handen. Maar u weet wat Joop Zoetemelk zei.
De vrouwen van GZCDONK zeuren niet zoals veel voetballers over een druk programma en winnen in de kwartfinale van de KNZB beker twee keer van het altijd lastige Polar Bears.
De rugbyers van RFC Gouda verloren vorige week met 1 punt verschil, maar denderden zondag als een olifant door de porseleinkast van tegenstander The Elephants. Met een 38-3 nederlaag werden de Eindhovense studenten teruggestuurd naar de Lichtstad. Er groeit iets moois aan de Uiterwaardseweg.
Tenslotte wil ik kort stil staan bij de Langlaufvereniging Gouda. Deze bloeiende vereniging bestaat deze week 40 jaar. Een mooie mijlpaal die mij ook even 40 jaar terug in de tijd brengt. In december 1984 maakte ik mijn eerste radio-interview. Bij de langlaufvereniging Gouda! De tijd vliegt.