Gerritschinkel.nl Columns & meer

SPORT EN EMOTIE

De grote held van Eindhoven was zondag Ismael Saibari. De Marokkaans-Spaanse en in België opgegroeide voetballer scoorde in de Rotterdamse Kuip drie keer. De Rotterdamse held Ayase Ueda die dat sterke staaltje die week daarvoor ook uithaalde was weer even de gewone Japanse voetballer die zijn best deed.

De PSV-spits was een van de sporthelden het afgelopen weekend. Ik heb er ook twee gezien en niet van die kleintjes ook. Allereerst baanwielrenner Harry Lavreijsen, die zondag zijn 20^e(!) wereldtitel binnenhaalde. Deze man is niet van deze aarde maar komt van Mars. Een fenomeen en een held voor wielerminnend Nederland. En wat te denken van Hetty van de Wouw, Hetty Raketti, die ook aan het gouddelven was drie wereldtitels veroverde. Grote klasse, ook een heldin van velen. Ik heb met veel plezier naar die beelden gekeken. In mijn gedachten ging ik even terug naar december 2024 toen ik met een aantal leden van GRTC Excelsior een avond bij de Wielerzesdaagse van Rotterdam in Ahoy was. Lavreijsen reed toen ook iedereen naar huis en ik hoorde daar voor het eerst de naam Hetty van de Wouw, die vrouw die nu in een roes leeft. Zelfs ‘kannibaal’ Harry Lavreijsen was na zijn 20^e wereldtitel een tikje emotioneel.

Sport en emotie horen bij elkaar als een Siamese tweeling. Een mooi voorbeeld zag ik vorige week toen het in veel ogen nietige Go Ahead Eagles in Deventer de Engelse grootmacht en voormalig winnaar van de Europa Cup 1 Aston Villa versloeg. Directeur Jan Willem van Dop liet zijn tranen de vrije loop. Wat Feyenoord niet lukte, lukte zijn cluppie in een euforische Adelaarshorst wel. Ook hier gingen mijn gedachten weer even terug, naar die gedenkwaardige dinsdagavond 25 oktober 2016 toen er ook helden in de Adelaarshorst werden toegejuicht. Deze keer geen Deventer helden maar Goudse helden, afgelopen week alweer 9 jaar geleden. Levi Marengo die met een formidabele vrije trap de 1-1 scoorde en Roald Heerkens die in de slotfase met een fraaie kopbal matchwinner werd. Sport en emotie in optima forma. Heerlijk!

WEEKENDVOETBAL

Er wordt al jaren gesproken over het fenomeen weekendvoetbal. Ik ben in mijn archief gedoken en toen bleek dat ik aan dit onderwerp in 2019 en 2020 ook al een sportcolumn had gewijd. Een van de overwegingen van de KNVB om weekendvoetbal in te voeren was de enorme terugloop van het zondagvoetbal. Inmiddels is de kaalslag in district West II volledig en speelt er vrijwel geen enkel standaardteam meer op zondag. In district West I dreigt het dezelfde kant op te gaan. De KNVB sloeg aan het denken hoe deze ramp te bestrijden en dacht met de invoering van weekendvoetbal het Ei van Columbus gevonden te hebben.

In de 2^e divisie is sinds 2016 sprake van weekendvoetbal en in de 3^e en 4^e divisie sinds 2023 ook (zij het beperkt).  KNVB-directeur amateurvoetbal Jan Dirk van der Zee c.s. hebben in juni tijdens de voorjaarsvergadering besloten dat het weekendvoetbal met ingang van het seizoen 2026-2027 ook wordt ingevoerd in de 2^e en 3^e klassen.

Ik las in die oude sportcolumn van mij uit februari 2020 dat ik mijn eerdere scepsis tegen de invoering van weekendvoetbal opzijzette. Ik schreef dat als er niets gebeurt het zondagvoetbal ten dode is opgeschreven. Inmiddels zijn we ruim vijf jaar verder en heerst er op de voetbalvelden op zondag een serene rust.

Traditionele Goudse zondagverenigingen Olympia, DONK en ONA voelden zich een aantal jaren geleden gedwongen over te stappen naar zaterdagvoetbal. Inmiddels zijn hun supporters  misschien gewend geraakt dat hun cluppie op de zaterdagmiddag speelt. Olympia en DONK en wellicht ook ONA, mogen dus het volgende seizoen kiezen of ze ook wedstrijden weer op de zondagmiddag willen gaan spelen. Maar ja, zitten ze daar op te wachten, want als een principiële zaterdagclub dat niet wil, dan gebeurt het niet. Olympia bevalt het spelen op de late zaterdagmiddag. Aan de andere kant behoren stadsderby’s tussen DONK en Olympia en misschien ONA dan weer tot de mogelijkheden. Maar u begrijpt, mijn scepsis tegen de invoering van weekendvoetbal is weer terug. Er zijn nog veel hobbels te nemen.

DEBUUT IN DE 1E KLASSE

Terwijl de najaarsstorm Amy aan de uiterwaarden van de Hollandse IJssel raasde, maakten de rugbyers van RFC Gouda zich gereed voor de competitiewedstrijd tegen USRS. De regen kwam soms met bakken uit de hemel en de wind gierde door de bomen. Maar dat weerhield de trouwe supporters er niet van om langs de lijn hun favorieten aan te moedigen.

“Het zal een zware klus worden vanmiddag Gerrit”, was een veel gehoorde zin voorafgaand aan de wedstrijd. En dat bleek na afloop inderdaad een waarheid als een koe. De Gouwenaars begonnen verrassend met een lange sprint vanaf eigen helft, gevolgd door een try van Ties Witzier en de benutte conversie door Nander de Bruin. Maar uiteindelijk waren de Utrechtse studenten toch een maatje te groot voor RFC Gouda en stond er na een ruststand van 19-31 een einduitslag van 24-64 op het scorebord.

RFC Gouda debuteert dit seizoen in de 1^e klasse. De eerste maand zit er op. De balans: twee keer verlies en twee keer winst. Met acht punten staan de Gouwenaars nu op een 9^e plaats. Wat mogen we dit seizoen verwachten van RFC Gouda? Dat het team dit jaar niet voor de 3^e achtereenvolgende keer kampioen wordt is niet te verwachten met gerenommeerde tegenstanders als b.v. Ascrum, Hilversum, USRS en Oemoemenoe, om er maar een paar te noemen. In de 1^e fase bij de eerste zes eindigen en dan in de promotiepoule belanden zou prachtig zijn. Maar handhaving in de 1^e klasse zou op zich al een mooie prestatie zijn vind ik.

Het wordt wel kilometers maken voor de Goudse rugbyers. met uitwedstrijden naar b.v. Heerenveen, Groningen, Apeldoorn, Middelburg en zelfs over de grens naar Aken.    

Ondanks herfststorm Amy en de nederlaag was het afgelopen zaterdag goed toeven aan de Uiterwaardseweg. En het spelen op de zaterdagmiddag bevalt de club tot nu toe ook. Komende zaterdag gaan het team, en ongetwijfeld ook de nodige supporters met de bus naar Friesland. Op Sportpark Buitenbaan in Heerenveen zal het ambitieuze RC Feanster er aan moeten geloven.  

SPORTGEMEENTE

De Vereniging Sport en Gemeenten (VSG) nodigde ook dit jaar weer gemeenten uit om mee te dingen naar de titel Sportgemeente van het jaar. Het was voor de 16^e keer dat deze wedstrijd werd georganiseerd. Gouda nam deze uitdaging aan en stelde zich met een uitgebreide motivatie kandidaat voor deze eervolle titel. Uit alle inzendingen kwamen uiteindelijk drie kandidaten bovendrijven. Wie zou de opvolger worden van de gemeente Dordrecht die de titel vorig jaar won.

Gouda was een van de drie genomineerde middelgrote steden in Nederland voor de titel ‘Sportgemeente van het jaar 2024 – 2025’. Concurrenten voor deze titel waren de gemeente Veendam en Nissewaard. Zo’n nominatie is natuurlijk al prachtig, maar “Ik ga wel om te winnen” hoorde ik wethouder Michiel Bunnik in een interview bij RTV Gouwestad zeggen.

Tijdens het jaarcongres van de Vereniging Sport en Gemeenten (VSG) op 18 september jl. in Venlo kon een trotse Goudse wethouder van sportzaken juichen en de bokaal en een cheque uit handen van VSG voorzitter en juryvoorzitter Michel Bezuijen in ontvangst nemen. Een jury bestaande uit vertegenwoordigers van VNG, NOC*NSF, Kenniscentrum Sport, Mulier Instituut, Platform Ondernemende Sportaanbieders en de VSG, waren onder de indruk van Gouda. Bijzonder positief was men over de samenwerking tussen de gemeente en de vele partners en partijen. Samenwerking is ook volgens wethouder Bunnik het kernbegrip. Terecht als je kijkt naar het aantal zeer diverse partijen waarmee wordt samengewerkt. De gemeente Gouda heeft een solide en compleet sport- en beweegbeleid constateerde de jury van de VSG. Sport en bewegen hebben een centrale plek.

Ook op het gebied van topsport speelt Gouda regelmatig een toonaangevende rol. Het bewijs leverden de waterpolovrouwen en –mannen van GZCDONK het afgelopen weekend maar weer eens met het winnen van de Supercup.

Gouda heeft zelfs een burgemeester die jarenlang voetbalde in het Nederlands Burgemeesters Elftal (NBE). Burgemeester Pieter Verhoeve nam vorige week afscheid als speler en scoorde in zijn afscheidswedstrijd ook nog een doelpunt. Als burgervader van onze kaasstad is ook hij ongetwijfeld in zijn nopjes met de eretitel ‘Sportgemeente 2024-2025’.  

CULTFIGUREN

Ik wil het deze keer eens hebben over cultfiguren. Wat is een cultfiguur eigenlijk? Volgens Van Dale is een cultfiguur iemand die in een bepaalde kring of subcultuur bijzonder populair is en wordt bewonderd.

Ook in de sportwereld wemelde en wemelt het nog steeds van de cultfiguren. In de dartsport denk je dan al snel op Andy Fordham (the Viking) en Ted ‘the count’ Hankey. Een cultfiguur in de damwereld was Jannes van der Wal, de onbegrepen dammer met ludieke uitspraken als “een mens wordt geboren en een mens gaat dood, daartussen bestaat er de mogelijkheid om te dammen”. Wielerfans brachten bewondering op voor Bram Tankink, Tom Boonen en Freddy Maertens om er slechts een paar te noemen.

De voetbalwereld is ‘vergeven’ van culthelden zoals ras Hagenees Tom Beugelsdijk, de Franse aanvaller van Manchester United Eric Cantona, de Groninger Martin Drent, Folkert Velten van Heracles en de Braziliaan Wamberto van Ajax. Bij Feyenoord had je Jozseph Kiprich, de tovenaar van Tatabanya, de Zweed John Guidetti en de Italiaan Graziano Pelle, die vooral ook de vrouwenharten sneller deed kloppen. En uiteraard niet te vergeten de Goudse doelman Ed de Goeij, ook wel Ed Konijn genoemd.

Ik moest aan de term cultfiguur denken toen ik zaterdag verslag deed van de voetbalwedstrijd Jodan Boys – SC Feyenoord. Bij de Rotterdammers speelde Junior Obiku, zoon van Mike Obiku, een van de grootste cultfiguren die er in de Kuip hebben rondgelopen. Deze Nigeriaanse spits maakte zich onsterfelijk in Amsterdam met zijn ‘golden goal’ in de bekerwedstrijd tegen Ajax.  En door na het maken van een doelpunt tegen Willem II juichend in de hekken met prikkeldraad te vliegen. Shirt uittrekken na een treffer was ook routine.

Ik heb zaterdag Mike Obiku zelf niet gezien, maar volgens omstanders was hij aanwezig aan de Sportlaan. En hij zal ongetwijfeld met veel plezier hebben gezien dat zijn zoon Junior uit een strafschop de gelijkmaker (1-1) op het scorebord bracht. Junior juichte tamelijk ingetogen, hield zijn shirt aan en klom niet in de hekken. En helaas voor hem bleek het ook geen golden goal.  

KOPZORGEN

Onomstotelijk bewijs is er (nog) niet, maar de discussie over het gevaar van koppen bij het voetbal blijft gevoerd worden. Steeds meer onderzoeken wijzen er op dat dit voor voetballers die herhaaldelijk koppen een potentieel gezondheidsrisico kan vormen. Directe hersenschade kan een van die gevolgen zijn. Ik las vorige week in de Volkskrant een interview met neuropsycholoog Erik Matser die al 30 jaar waarschuwt voor dit gevaar.

Bij de discussie over het gevaar van koppen valt vaak de naam van Wout Holverda, de voetballer van o.a. Sparta die bijna vier jaar geleden op 63-jarige leeftijd overleed aan de gevolgen van alzheimer. Holverda was een spits die ‘heerste in de lucht’. “Door  dat koppen zijn mijn hersenen verzakt” liet de spits eens optekenen. Wetenschappers van het UMC Amsterdam stelden na een postmortaal onderzoek vast dat Holverda ernstige dementie in de hersenen had ontwikkeld als gevolg van terugkerende klappen. Er werd een verband gelegd tussen dementie en het veelvuldige koppen. Ook de namen van kopspecialisten Ruud Geels, in 2023 overleden aan alzheimer en Peter Houtman, die begin dit jaar bekendmaakte ook aan die gevreesde ziekte te lijden, vallen in dit verband.  

De Nederlandse Gezondheidsraad adviseerde afgelopen week om het koppen in het voetbal te beperken en voor kinderen tot 12 jaar te verbieden. De KNVB wil daar echter (nog) niet aan en schermt met aangepaste spelregels. Een algeheel verbod zou volgens de bond weinig effect hebben en zelfs averechts werken. Evgeniy Levchenko, de voorzitter van spelersvakbond VVCS, pleit voor een totaal kopverbod in het voetbal.

Het koppen is sinds mensenheugenis een wezenlijk onderdeel van het voetbal. Koppen hoort bij het voetbal zegt ook bondscoach Ronald Koeman. Hij zal zondag in zijn mening zijn gesterkt door de winnende kopbal van Memphis Depay, waardoor Nederland toch nog drie punten meenam uit Litouwen.

De discussie over het koppen in de voetballerij zal niet verstommen en er zullen ongetwijfeld nog meer onderzoeken plaatsvinden. Ik hoop dat het gezonde verstand zal zegevieren. Mijn motto is en blijft ‘gezondheid is het belangrijkste in het leven, de rest is meegenomen’.

We zijn er weer

“Gerrit ik heb jouw columns de afgelopen tijd gemist”, vroeg een voetbalsupporter me afgelopen zaterdag. “Dat klopt, ik ben ruim drie maanden uit de roulatie geweest”, antwoordde ik. De afgelopen maanden heb ik meer artsen, verpleegsters cardiologen en fysiotherapeuten gezien dan sporters. De spannende eindsprints in de inmiddels afgelopen competities heb ik helaas niet live kunnen beleven, zoals b.v. het kampioenschap en de promotie van Jodan Boys en de landstitel van de waterpolovrouwen van GZCDONK. Jammer dat ik moest horen dat Olympia en ONA in de nacompetitie uiteindelijk sneuvelden.

Maar we zijn er weer en dat geldt ook voor de amateursporter. De meeste vakanties zijn achter de rug en de competities staan op punt van beginnen of zijn al begonnen. Kersverse 4^e divisionist de Jodan Boys heeft er al twee competitiewedstrijden op zitten. Voorlopig zit het nog niet mee met een ruime nederlaag en een ‘bijna’ overwinning. Het wachten is op de eerste driepunter. De andere Goudse voetbalclubs spelen, zoals de laatste jaren gebruikelijk, eerst bekerwedstrijden, alvorens hun competitie op 20 september begint.

De poulefase van de bekercompetitie ging afgelopen zaterdag van start. Olympia versloeg in Rotterdam 3^e klasser Overmaas, maar ONA ging thuis kopje onder tegen 5^e klasser Woerden. Ik was zelf als verslaggever aanwezig bij DONK – DSO. Een enthousiast en fris van de lever spelend DONK verraste door de 1^e klasser uit Zoetermeer op een door de bezoekers wellicht niet verwachte 4-3 nederlaag te trakteren. Ondanks het feit dat de aanvallers van DSO voor de rust een aantal grote kansen om zeep hielpen, viel er niet zo veel op de winst van DONK af te dingen.

In het Groenhovenpark worden er geen bekerwedstrijden gespeeld door SV Gouda 1. Vorig jaar werd het team na een 10-0 nederlaag tegen Be Fair teruggetrokken uit het bekertoernooi. Dit seizoen is het standaardteam ook niet ingeschreven voor het bekertoernooi. Na een jaar ‘rust’ is de voormalige landskampioen bij de amateurs van 1959 en 1960 gelukkig wel weer in competitieverband te bewonderen. In de kelderklasse weliswaar, maar ook zij zijn er weer. 

Anticlimax

Van climax naar anticlimax. Dit was zondag het motto bij de voetbalwedstrijden Feyenoord – PSV en Ajax – NEC. Had PSV de laatste maanden een superieure voorsprong zien verdampen, nu waren de zenuwen bij Ajax terug. De aartsrivaal uit Rotterdam had zondag hun eeuwige rivaal uit Amsterdam het kampioenschap kunnen bezorgen. En de middag begon voortvarend voor de Amsterdamse fans die juichten toen in Rotterdam 2-0 op het scorebord kwam. Dat PSV uiteindelijk in extremis toch met 2-3 won was een tegenvaller. Maar ach, even winnen van NEC en de voorsprong van vier punten zou in tact blijven. Maar Hitchcock was snel doorgereisd van De Kuip naar De Arena. De koploper werd kansloos met 0-3 aan de kant gezet. De eerdere Amsterdamse vreugde veranderde in een regelrecht drama. Nog maar 1 punt! In de lichtstad Eindhoven zag men ineens het licht weer.

Ook bij de Goudse voetbalclubs neemt sinds zaterdag de spanning enorm toe. Vooral in de 1^e klasse C is de spanning te snijden. Jodan Boys zit in een productieve periode en veroverde opnieuw de koppositie. Ik zeg opnieuw, want dat is al eerder gebeurd, en toen duikelde het team van Mark Evers die week daarop weer van de Olympus. De Goudse trainer haalde dit feit na afloop van de wedstrijd nog maar eens aan. Nog twee finales.

Olympia ligt nog steeds duidelijk op koers voor terugkeer naar de 2^e klasse. Of dat rechtstreeks gaat gebeuren valt te betwijfelen. Ook hier kan de anti climax toeslaan bij UVS, maar ‘normaal’ gesproken gaat Olympia de nacompetitie in.

DONK bevindt zich sinds zaterdag in de bedreigde zone. De verschillen in de tweede klasse C zijn zo klein dat een puntje nauwelijks wat oplevert. Maar het gaat nog steeds om het maken van doelpunten en dat de paal een treffer meerdere keren in de weg staat, ja dat is domme pech. Je moet jezelf wel belonen.

In de vierde klasse B heeft ONA zijn pijlen gericht op de 3^e periode. Ik durf zelf niets zinnigs over de afloop te zeggen. We gaan het zien.