Gerritschinkel.nl Columns & meer

13mrt/240

COPA 71

Vorige week donderdag zag ik een prachtige documentaire over het WK voetbal voor vrouwen in Mexico in 1971. Hoewel dit toernooi een groot succes was is het toch in de vergetelheid geraakt. In de documentaire werd met speelsters van de deelnemende landen  teruggeblikt op dit gedenkwaardige toernooi. Voetbalbonden, de FIFA voorop, moesten er niet aan denken dat vrouwen gingen voetballen. Voetbal was geen vrouwending, was gevaarlijk voor vrouwen en meer van die onzinnige opmerkingen. In sommige landen werd vrouwenvoetbal zelfs verboden.

Maar in 1971 speelden Engeland, Italië, Argentinië, Frankrijk, Mexico en Denemarken het WK voor vrouwen. In het Aztekenstadion in Mexico-Stad en Estadio Jalisco in Guadalajara. De publieke belangstelling was enorm, alle wedstrijden waren stijf uitverkocht. Mooie verhalen van speelsters en beelden van de wedstrijden. Hoewel de speelsters benadrukten dat ze één grote familie waren eindigde de halve finale tussen Mexico en Italië in een veldslag en floot de scheidsrechter 10 minuten eerder af. Op 5 september 1971 versloeg Denemarken in het met 110.000 fans gevulde Aztekenstadion favoriet Mexico met 3-0. Ondanks de teleurstelling van de Mexicaanse fans kregen beide elftallen na afloop een staande ovatie.

Het vrouwenvoetbal stond na dit voetbalfeest op de kaart. Ja dat dacht men, maar niets was minder waar. De bonden wilden er nog steeds niets van weten en de Engelse vrouwen werden zelfs geschorst. Tot op de dag van vandaag heeft de FIFA trouwens Copa 1971 nog steeds niet officieel erkend. Gelukkig is de kijk op vrouwenvoetbal de laatste jaren veranderd en is het zelfs de snelst groeiende sport. De vrouwen van 1971 hebben toch geschiedenis geschreven.

Ook in Gouda is er al jaren vrouwenvoetbal. SV DONK speelt sinds 1971 competitievoetbal. In 1994 promoveerden ze zelfs naar de nieuwe landelijke 1e divisie. Een hoogtepunt.

Het huidige vlaggenschip van het Goudse vrouwenvoetbal is het eerste vrouwenteam van De Jodan Boys. Ze werden 2 jaar achtereen kampioen en spelen in de subtop van de Hoofdklasse A. Let wel, het hoogst spelende voetbalteam in Gouda. Daar kunnen zelfs de mannen van De Jodan Boys nog een puntje aan zuigen.

1mrt/240

Metamorfose

Ik was afgelopen zaterdag voor het eerst op Sportpark ’t Suyt in Waddinxveen. Dit sportcomplex ligt er al sinds 2008, dus kun je nagaan hoe lang het geleden is dat ik bij een wedstrijd van Be Fair was. Een prachtig nieuw complex waar de club trots op mag zijn. Iets dergelijks overkwam mij onlangs ook toen ik bij vv Cabauw was. Daar was ik zeker in geen 20 jaar geweest schat ik. Hier was veel veranderd, er was een tribune en alles was verder nieuw. Alleen de bestuurskamer was nog in dezelfde staat. Dat zowel in Waddinxveen als in Cabauw de tegenstander sv Gouda heette is toeval.  

Ik loop sinds 1984 rond als sportverslaggever en dan realiseer je je dat veel sportcomplexen sindsdien een metamorfose hebben ondergaan. Zwembaden en sporthallen zijn gesloopt en er zijn nieuwe voor in de plaats gekomen. GRTC Excelsior opent na vele omzwervingen in 2001 een nieuwe wieleraccommodatie in de Goudse Hout. Eind jaren ’80 krijgen RFC Gouda, The Braves en Petanque Vereniging Gouda een nieuw onderkomen in Sportpark De Uiterwaard. Goudse voetbalclubs krijgen massaal kunstgrasvelden en renoveren hun accommodaties of verhuizen zelfs, zoals sv DONK in 2009, naar een nieuwe locatie in de Oostpolder. Er zijn een tennishal en een boogschietbaan gerealiseerd.

In 2013 opent oud-wereldkampioen driebanden Dick Jaspers een nieuw biljart- en denksportcentrum De Hoog. Dammen, schaken, bridge, biljarten en GO, die nogal eens moesten verhuizen, zitten nu onder één dak. Helaas is er nu onzekerheid omdat deze sporters misschien moeten verkassen omdat er plannen zijn om het Sportcentrum een andere bestemming te geven.

Over metamorfose gesproken, het afgelopen weekend was het weer een schaatsfeest in Thialf. Nu zit je lekker droog maar ik kan me nog de dag in 1971 herinneren dat ik bij het EK allround was in het toen nog onoverdekte Thialf. Het beruchte EK waar Jan Bols door een verkeerde wissel zijn Europese titel verspeelde. Verder was het regen regen en nog eens regen. Ik heb bijna de hele dag onder plastic gezeten. Maar het was toch iets dat je niet vergeet.    

  

21feb/240

Krokusvakantie

In de krokusvakantie is het sportaanbod bij de amateurs minder dan gebruikelijk. Hier en daar een verdwaalde inhaalwedstrijd waarin sv DONK de koppositie heroverde. Door sommigen wordt al voorzichtig gedroomd van een kampioenschap. Maar zoals Joop Zoetemelk al opmerkte, de weg naar Parijs, in dit geval promotie naar de 1e klasse, is nog ver. Damlust verloor eervol van topteam Van Stigt Thans 1, maar blijft dapper in het linker rijtje van de ereklasse dammen meedraaien. Complimenten!  

Ik heb genoten van het WK afstanden bij het schaatsen. Irene Schouten manifesteerde zich weer, ook met een val, als gouddelfster. Alleen op haar favoriete afstand werd ze afgetroefd door Joy Beune. En de 37-jarige Canadese Gouwenaar Ted-Jan Bloemen verraste weer met een zilveren plak op de 10 km. Femke Bol die doodleuk een wereldrecord loopt op de 400 meter indoor. De Bodegraafse Tes Schouten met haar wereldtitel op de 200 meter schoolslag.  

Zaterdagmiddag deed ik verslag van de waterpolotopper GZCDONK – ZV De Zaan. Anders dan in de coronaperiode, toen er geen publiek bij mocht zijn, en er sprake was van een vrij desolate ambiance, was het nu lekker druk in het Groenhovenbad. In een soms chaotische wedstrijd, waarin ik ook af en toe het spoor bijster was en op een gegeven moment niet meer wist wie er nu het doel van GZCDONK verdedigde, ging de Goudse koploper met 13-14 nipt kopje onder. Maar ook hier zullen de woorden van Joop Zoetemelk doorklinken. Er zijn trouwens ergere dingen op de wereld dan een sportwedstrijd verliezen. Er zijn tenslotte veel ergere dingen op de wereld.  

Maandagmorgen was ik in sporthal De Mammoet om als opa bij de Goudse Sport & Spel Spelen de verrichtingen van mijn vijf kleinkinderen gade te slaan. Ik heb meteen de gelegenheid te baat genomen om een blik te werpen op de Hall of Fame, met de naamplaatjes van heel veel Goudse topsporters. Er is nog ruimte en dat komt goed uit want op zaterdagavond 2 maart a.s. wordt deze eregalerij weer aangevuld met negen Nederlandse, Europese en Wereldkampioenen. Gaat dat zien!

15feb/240

Carnaval

Afgelopen weekend barstte het carnaval los. Aan mij gaat dit feest voorbij, maar voor hele volksstammen staat carnaval voor lol en jolijt. Ook in Pijpenburg zoals Gouda dezer dagen heet. Met Prins Johnny der Marktzotten die de stadssleutel een aantal dagen mag beheren.  

Hoewel afgelopen weekend het aantal sportwedstrijden beperkt was, moesten toch de nodige voetballers zaterdag de wei in. Zoals die van RVC ’33 die liever carnaval hadden gevierd in Reedurp. Met moeite kon men een elftal samenstellen. Maar het inlevingsvermogen van de KNVB is blijkbaar niet groot want de bond had in haar oneindige wijsheid besloten dat ze naar Koudekerk moesten voor een inhaalwedstrijd. Waarom die wedstrijd niet op 17 februari kan worden gespeeld is mij een raadsel, want het komend weekend staat ook in het teken van inhaalwedstrijden. Waarom kan DONK – EMM ’21 wel op die datum worden gespeeld?

Ik moet bij de combinatie carnaval – voetbal denken aan een aantal gebeurtenissen van jaren geleden. Koploper UNIO speelde, met de Raad van Elf van Uivergein langs de lijn, bij DONK en verloor. Jammer, maar na afloop vertrokken de bezoekers snel naar Oudewater, want de kantine was helemaal klaar voor het grote carnavalsfeest. Dat ook in Reeuwijk carnaval hoog in het vaandel staat merkte ik toen ik verslag mocht doen van een wedstrijd van RVC ’33. Ik weet niet meer wie de tegenstander was, maar ik vond het prachtig dat de scheidsrechter van dienst, op verzoek van de thuisclub, de wedstrijd een half uur later liet beginnen. Dan konden de kerkgangers de wedstrijd ook helemaal bijwonen.

Ik was zaterdag in Cabauw om verslag te doen van de wedstrijd Cabauw – Gouda. Ook in Cabauw, een katholieke enclave in de overwegend reformatorische Lopikerwaard, is men dol op carnaval. Nu was de wedstrijd tegen Gouda na 8 minuten met een 3-0 stand eigenlijk al gespeeld, de volle 90 minuten moesten worden volgemaakt. Het carnaval moest nog even wachten, maar na afloop wisten de spelers van Cabauw niet hoe snel ze naar Uivergein of Knopengein moesten afreizen om het feest voort te zetten. Alaaf!

8feb/240

Clubiconen

“Buiten is het … graden, binnen zit …….”. Sinds 5 januari 1976 opent Hans Hogendoorn zo elke avond het populaire radioprogramma ‘Met het oog op morgen’. Maar binnenkort verdwijnt deze iconische radiostem na 48 jaar op het vertrouwde tijdstip. A.s. zaterdag wordt bekend wie de nieuwe ‘Stem van het Oog’ wordt. Of deze opvolger ook zo iconisch wordt zal in de toekomst blijken.

Over iconische radiostemmen gesproken, afgelopen zondag hebben overleed Jan van Veen. Jan van Veen, de man met de donkerbruine stem die jarenlang liefdesgedichten voorlas in het radioprogramma ‘Candlelight’.

Iconen zijn er in vele soorten en maten, uiteraard ook in de sportwereld. In iedere sport is er wel een man of vrouw op wie het etiket ‘icoon’ kan worden geplakt. Ook al is hij al bijna 8 jaar dood, de naam Johan Cruijff is wereldwijd nog steeds een begrip. Ard en Keessie zijn ook nog niet vergeten. Judokampioen Anton Geesink is nog steeds een legende in Japan.

Ook de Goudse sportwereld heeft zijn iconen. Mario den Edel, de missionaris van het jiujitsu is zo’n icoon die wereldwijd nog bewondering oproept. Net als Anton Geesink wordt zijn naam in Japan nog met veel eerbied uitgesproken.

En dan heb je de echte clubiconen. Sporters die hun leven lang hun cluppie trouw blijven. B.v. de heer Oussoren, de legendarische voorzitter van GRTC Excelsior. De vorig jaar overleden Siem de Jong weerstond de lokroep van andere voetbalclubs en bleef ‘zijn’ ONA trouw. Bij sv DONK spreekt men, bijna zeven jaar na zijn overlijden, nog steeds met vertedering over Jober Thoen. Afgelopen week verloor Jodan Boys met Henny Vermeer een echte clubicoon. Ik ken Henny alleen als zeer trouwe supporter bij thuis- en uitwedstrijden van zijn club. Altijd was hij in voor een praatje. Hij zat dan in de kantine op ‘zijn’ stoel. De man met de sigaar, hoewel hij die sinds 1 oktober 2021 niet meer mocht opsteken op het rookvrije sportcomplex. Zaterdag was er een indrukwekkend eerbetoon aan Henny. Bij zijn uitvaart a.s. donderdag zal het ongetwijfeld ook druk zijn.

8feb/240

Een Siamese tweeling

‘Ofwel hou je van sport, ofwel van poëzie. Ofwel van geen van beide’. Deze openingszinnen kwam ik al surfend op internet toevallig tegen op de website van de KU Leuven. ‘Wat een baarlijke nonsens’ was mijn eerste gedachte. Met zulke onzin moet je bij mij niet aankomen, zeker niet in de Poëzieweek 2024. Ik hou van sport en van poëzie.

Sport en poëzie zijn geen aparte grootheden. Zonder sport geen poëzie, zonder poëzie geen sport. Ze horen bij elkaar als een Siamese tweeling. In 1928 was poëzie op de Zomerspelen in Amsterdam een volwaardig olympisch onderdeel! 

Het afgelopen weekend zag ik weer meerdere voorbeelden van een verbond tussen sport en poëzie. Zaterdag was ik bij de streekderby Gouda – CVC Reeuwijk. Een draak van een wedstrijd die in extremis door de thuisploeg werd gewonnen. Zou het Goudse trainersduo, dat

eerder die dag een jaar had bijgetekend, aan de woorden van dichter J.H. Leopold hebben gedacht? ‘O rijkdom van het onvoltooide’. De fraaie nieuwe namen in het Nederlandse schaatsen. Weliswaar niet zulke illustere namen als van der Karbargenbok, Kiekertak, Klotterbooke en Taas Daamde uit de roman Bint van Bordewijk, maar Jenning de Boo, Rem de Hair, Sylke Kas en Tjilde Bennis kunnen een inspiratiebron zijn voor een dichter. Tallon Griekspoor en Botic van de Zandschulp moeten toch ook fraaie tennisgedichten op kunnen leveren. Hoewel ik geen liefhebber ben van paardensport kan ik me voorstellen dat de dressuur dichters in beweging kan krijgen. En het kan niet anders of de VAR bij het voetbal moet wel een geliefd onderwerp zijn van een puntdichter. Kees Stip had er ongetwijfeld raad mee geweten. De wijze waarop Matthieu van de Poel de Stairway to heaven trappen bij het veldrijden beklimt en de concurrentie zijn hielen laat zien is pure poëzie. Ga zondagmorgen vroeg eens kijken op de Geluidswal als de veldrijders van GRTC Excelsior aan het werk zijn. Ook de ‘springende’ en hoog in de lucht zwevende motorcrossers van MCC Holland zijn ideaal om in een lofdicht te vereeuwigen.

Leve de sport, leve de poëzie!

26jan/240

Valse start

Een paar weken winterstop vond ik niet erg, maar ik keek ongewild toch uit naar de hervatting van de voetbalcompetitie in het lagere amateurvoetbal. Benieuwd hoe de Goudse voetbalteams hadden overwinterd en hoe ze hun goede voornemens voor 2024 in daden gingen omzetten. Nieuwe ronde nieuwe kansen. Niets is nog verloren ook al sta je er, zoals bij een aantal, niet al te florissant voor. Voortijdig al de handdoek in de ring werpen zal toch hopelijk niet in hun woordenboek voorkomen. De mouwen opstropen en er tegenaan!

Maar waarvoor al een paar dagen werd gevreesd werd zaterdag werkelijkheid. Sneeuw en vorst hadden een verbond gesloten en zorgden er gezamenlijk voor dat bijna alle wedstrijden geen doorgang konden vinden. Een paar wedstrijden, zoals die van sv DONK, gingen nog wel van start, maar nauwelijks waren de eerste passen gezet of de scheidsrechter blies voortijdig af. Te gevaarlijk. Einde oefening en de derde helft kon voor 15.00 uur al beginnen. Frappant was die middag wel dat DONK, zonder zelf te spelen, met de minste verliespunten steviger op de 1e plaats kwam. Maar ik denk dat ze liever toch ook zelf hadden gespeeld.

Olympia, dat 2023 had afgesloten met een zeperd in Oudewater, kwam wel in actie en wilde de vieze nasmaak van die 5-1 nederlaag van 9 december snel wegspoelen. Met een nieuwe (interim) trainer die het stokje van de opgestapte Frank Bloemheuvel had overgenomen. Optimistisch stapte Olympia in de bus naar Leiden om tegen UVS de broodnodige drie punten mee naar Gouda te nemen.

Aangekomen op sportcomplex Kikkerpolder trok een aantal grote foto’s langs het veld mijn aandacht. Mooie zwart-wit foto’s van UVS elftallen met een groot sportief verleden, zoals die van de betaald voetbal selectie in clubkostuum uit 1959. Prachtig!

Helaas moest Olympia een zure nederlaag slikken. De gelukkigste won en kon (nog) niet van een ‘Carl Flux effect’ worden gesproken. Maar het wordt nu toch tijd dat Olympia een uitwedstrijd wint, want de 2-3 overwinning op Rood Wit St Willebrord van 10 april 2022 is al bijna twee jaar geleden.

10jan/240

Jubilarissen

Ze zijn er nog, leden die meer dan een halve eeuw lid zijn van een sportvereniging. Zaterdagmiddag was ik bij de nieuwjaarsreceptie van sv DONK en daar werden 13 leden gehuldigd voor hun trouwe lidmaatschap. De meeste jubilarissen waren 25 jaar lid en dat komt, ook bij andere verenigingen, regelmatig voor. Maar leden die 50, 60, 65, en vooral 70 of zelfs 75 jaar lid zijn, worden in de toekomst steeds zeldzamer. Vroeger gebeurde het regelmatig dat kinderen bij hun geboorte meteen al door de vader werden aangemeld bij papa’s sportvereniging. Maar gebeurt dat, uitzonderingen daargelaten, tegenwoordig nog?

Een van de oorzaken dat er in de toekomst steeds minder ‘oude’ jubilarissen zullen zijn is de afname van het clublidmaatschap. Dit heeft te maken met de vergrijzing en vooral ook de toenemende individualisering. Tieners vinden vaste trainingstijden en verplichtingen maar lastig en kiezen steeds vaker voor ongeorganiseerde sportbeoefening. Kijk op zondag maar eens hoeveel wielrenners door de polders razen. Echte wielerliefhebbers, maar de meesten

zijn geen lid van een vereniging. En dat geldt ook voor nog meer sporten.

Veel sportverenigingen hebben ook te kampen met een gebrek aan vrijwilligers. En met de terugloop van het aantal leden wordt dit probleem nog groter. De meeste vrijwilligers zijn ‘op leeftijd’ en lopen al jaren mee. Gepensioneerden zijn geliefd bij de clubs, “die hebben toch niets te doen”. Jongeren staan niet te dringen om het maar eens eufemistisch uit te drukken. 

De meeste jubilarissen bij sportverenigingen zijn ook vaak degenen op wie altijd een beroep kan worden gedaan. Daarom is het mooi dat deze leden worden gekoesterd en hun inzet wordt gewaardeerd met een jubileumspeld, een gouden of zilveren waarderingsspeld, benoeming tot lid van verdienste of benoeming tot erelid.

Extra waardering heb ik voor de zgn. maandagmorgenploeg, de ploeg vrijwilligers die elke maandagmorgen, door weer en wind, bij hun cluppie de ‘sporen’ van het sportweekend weer netjes uitwissen. “Tot maandagmorgen”, hoorde ik zaterdag een 60-jarige jubilaris bij sv DONK zeggen. En ook het kersvers benoemde erelid is maandag ook weer gewoon aanwezig.

6jan/240

Het sportjaar 2024

Het is zondagmorgen 31 december, de laatste dag van 2023. Terwijl ik dit schrijf breekt er een voorzichtig zonnetje door het wolkendek. Dat is even ‘schrikken’, want we zijn wat dat betreft niet verwend de laatste weken. Het jaar strompelt naar het einde. Pluvius en Boreas, de goden van de regen en de wind hebben behoorlijk huisgehouden en hun schaduw helaas over de ijspret op de Goudse IJsbaan geworpen. De kerstboom op de Goudse markt heeft kennis gemaakt met storm Pia. De oliebollenverkopers doen nog goede zaken en het vuurwerk knalt al dagen. De Top 2000 nadert zijn ontknoping, hoewel die ook dit jaar weer geen verrassingen oplevert. Kortom, er klopt een spiksplinternieuw jaar op de deur om het stokje over te nemen.

Tussen de oliebollen en appelflappen door flitst het afgelopen sportjaar nog even snel door me heen. Het voetbalkalenderjaar 2023 moeten we, afgezien van enkele lichtpunten, maar snel vergeten.  Voor Sportschool Den Edel was 2023 weer een jaar vol hoogtepunten. Met als klap op de vuurpijl de wereldtitel voor Boy Vogelzang. En Gouda kon de mannen van GZCDONK huldigen als Nederlands kampioen waterpolo.

Wat zal het sportjaar 2024 ons brengen. Carl Flux mag proberen Olympia in veilige haven te loodsen en dat geldt bij SV Gouda ook voor Romeo el Bouazatti. Kan de afscheid nemende trainer Erik van Zoest De Joden Boys weer naar de 4e divisie brengen? Gaat ONA weer een klasse hoger? Kunnen ze bij SV DONK in juni zeggen ‘driemaal is scheepsrecht? Keert GSV in 2024 weer terug in de competitie? Kunnen de rugbyers van RFC Gouda weer eens stapje hoger? Hoe groot zal de medailleverzameling van de pupillen van Allard Schulenklopper zijn in 2024? Kan het jonge en onervaren vrouwenteam van GZCDONK nog voor verrassingen zorgen en gaan de mannen hun landstitel prolongeren? Handhaven de volleybalvrouwen van VollinGo zich in de Topdivisie?

Allemaal vragen waarop ik nog geen antwoord weet en u waarschijnlijk ook niet. Laten we duimen voor een sportief heel succesvol 2024. Maar ik wens u vooral een gezond 2024.

27dec/230

Op naar 2024

We zitten alweer in de laatste week van 2023. Sinterklaas heeft het land inmiddels verlaten en het stokje is overgenomen door de Kerstman. Over kerstmannen gesproken, een paar honderd verklede kerstmannen liepen en renden afgelopen week door de Goudse binnenstad voor het goede doel. Mooie actie! De Goudse IJsbaan ligt weer rond het oude stadhuis. Alleen het weer is bar en boos. Pluvius is dagelijks met vele liters hemelwater aanwezig en samen met storm Pia zorgt hij voor de nodige ongemakken. De ijsbaan ligt er trouwens een beetje triest bij en het is te hopen dat er de komende dagen toch veel ijsplezier zal zijn. Ook de trotse Noorse kerstboom op de Goudse Markt heeft kennis gemaakt met storm Pia.

Het topje van de grote Goudse kerstboom heeft de kerst niet gehaald. Ook een aantal voetbaltrainers heeft de kerst niet gehaald. Als je bij topteams een paar keer niet wint mag je al snel de uitgang opzoeken. En niet alleen bij het betaalde voetbal, ook bij de amateurs ben je als trainer je leven niet zeker. Trainer Frank Bloemheuvel hield vorige week de eer aan zichzelf. Hij zag geen mogelijkheden meer om Olympia op het juiste spoor te zetten. Er ligt een schone taak voor Carl Flux om het tij te keren. Erik van Zoest van Jodan Boys heeft de kerst wel gehaald, maar de wegen van deze sympathieke trainer en de Goudse 1e klasser scheiden toch aan het eind van het seizoen. En ik denk dat hij niet de enige zal zijn.

In deze laatste dagen staan de meeste sporten in de pauzestand. Ook bij het dammen zijn voorlopig even de laatste zetten gedaan. Martijn van IJzendoorn van Damlust Gouda sloot het afgelopen weekend het NK dammen af met een 4e plaats. Hij hervat met Damlust, dat momenteel op een mooie 4e plaats staat in de Ereklasse, op 6 januari 2024 de competitie weer met een uitwedstrijd tegen het altijd lastige Hijken DTC uit Drenthe.

Ik wens iedereen een goede jaarwisseling en een sportief, maar vooral gezond 2024.