Gerritschinkel.nl Columns & meer

23apr/170

De grote rugbyambassadeur

Na het recente overlijden van DONK-icoon Jober Thoen heeft de Goudse sportwereld vorige week zondag in de persoon van Hans Blijenberg weer een markante sportman verloren. Hans overleed tijdens zijn vakantie in Indonesië op de veel te jonge leeftijd van 71 jaar.

Hans Blijenberg, de grote rugbypromotor. Hans begon op zijn 22e in Hilversum met rugbyen. Van zijn rugbycapaciteiten weet ik eigenlijk niets, maar van zijn bestuurderscarrière wel het een en ander want daar kon hij smakelijk over vertellen. Mooie verhalen over zijn tijd als teammanager van de nationale jeugdselecties, zijn tijd als voorzitter van de Nederlandse Rugby Bond en zijn vele buitenlandse reizen naar o.a. internationale congressen.

Ik leerde Hans Blijenberg in 1978 kennen. Hij was toen bedrijfsleider van de Goudse zwembaden en ik was net aangenomen als administratief medewerker bij de Sportstichting, de voorloper van Sportpunt.Gouda. Bij mijn introductieprogramma nam Hans mij op sleeptouw langs de Goudse zwembaden, waaronder het legendarische Torenbad.

Ik kreeg al snel te horen dat Hans een groot rugbyliefhebber was en het was dan ook niet verwonderlijk dat hij in juni 1980 een van de initiatiefnemers was voor de oprichting van een Goudse rugbyclub, R.F.C. Gouda. Als ik als verslaggever bij deze mooie club aanwezig was kwam ik Hans, zeker in het begin regelmatig tegen. Dan heb ik het vooral over de tijd dat er gespeeld werd op het complex aan de Nieuwe Gouwe.

Ook toen ik geen collega meer was van Hans kwam ik hem nog regelmatig tegen en pikten we wel eens een terrasje om bij te bomen. Ik weet nog goed dat Hans en ik verschilden van mening over vrouwen in de rugbysport. Hans vond rugby geen vrouwensport. Ik weet niet of hij daarover ooit van mening is veranderd. Ik kan het hem helaas niet meer vragen.

Hans sukkelde al jaren met zijn gezondheid en we zagen elkaar minder. Toen Hans bij mij in de buurt woonde kwamen we elkaar ook tegen bij het uitlaten van onze honden. Als mijn hond Bas hem zag dan wist hij zeker dat er weer een voorraad hondenbrokjes in aantocht was.

De laatste tijd zag ik Hans nog sporadisch. Heel af en toe bij een rugbywedstrijd en in het winkelcentrum Bloemendaal. We stonden dan soms zo maar een half uur te babbelen. We hadden het o.a. over een reünie van de oud stafmedewerkers van de Sportstichting. Jaren geleden hebben we dit al eens gedaan en wij vonden het tijd voor een herhaling.

Die reünie van de Sportstichting gaat er hopelijk toch nog komen, alleen zal Hans Blijenberg ontbreken. We zullen hem missen, deze grote Nederlandse ambassadeur van de rugbysport.

Gearchiveerd onder: Columns, Gouwestad Sport Geen reacties