De kleine generaal van DONK
Ik zat vorige week woensdag op het stembureau toen iemand mij vertelde dat Jober Thoen die ochtend vroeg was overleden. Ik wist dat hij in het ziekenhuis lag, maar dit bericht kwam als een klap in mijn gezicht binnen. Jober Thoen, voor velen dat kleine mannetje met die karakteristieke stem dat altijd en overal op het complex van zijn cluppie DONK was te vinden.
Jober Thoen is dood en hij laat een enorm gat achter. De Goudse voetbalwereld heeft een kleurrijke en zeer geliefde icoon verloren. Tijdens de nieuwjaarsreceptie in januari werd hij benoemd tot erelid en als er één dat verdiende was het Jober Thoen.
Zoals velen heb ook ik mooie herinneringen aan Jober Thoen. Ik zal er eentje vertellen. Jaren geleden, toen DONK een wedstrijd bij VEP speelde, liep een dame te leuren met lootjes. ‘Hoeveel heb je er nog’ vroeg Jober en toen de dame min of meer beteuterd zei dat zij nog twee volle boekjes had, trok Jober zijn portemonnee en kocht zonder blikken of blozen alles op. Na afloop had hij uiteraard prijzen gewonnen, maar hij kon of had geen zin om al die prijzen mee naar Gouda te nemen. ‘Hou maar, voor de jeugd’ zei hij tegen de verblufte Woerdenaren.
De naam Jober Thoen zal hopelijk nog lang in het geheugen van voetbalminnend Gouda voortleven. Is het misschien een idee om als ultiem eerbetoon aan de kleine generaal bv.. de tribune van DONK om te dopen in de Jober Thoen tribune?
Leave a comment