Gerritschinkel.nl Columns & meer

11mrt/170

Live at Rockpalast Dortmund 1980 – George Thorogood & The Destroyers

Ik was in de jaren 70 en 80 een fervent kijker naar Rockpalast, het legendarische muziekprogramma van de Westdeutscher Rundfunk (WDR). De eerste uitzending was in 1974. Talloze concerten van dit zeer invloedrijke muziekprogramma zijn de afgelopen jaren onder de titel ‘Live at Rockpalast’ op dvd en cd verschenen. Voorbeelden zijn bv. concerten van Roy Buchanan, Jack Bruce, Albert Collins & The Icebreakers, Frankie Miller, Johnny Winter, Graham Parker & The Rumour, John Cale, etc. etc.

Vorige maand verscheen in deze serie een dvd en dubbel cd van George Thorogood & The Destroyers van het concert dat deze Amerikaanse blues- rockgroep gaf op 26 november 1980 in de Westfalenhalle in Dortmund.

Nadat George Thorogood zijn gitaar heeft ingeplugd wordt de snelle bluesrocker House of blue lights ingezet en is de toon gezet want het publiek weet meteen wat het kan verwachten. Rauw gitaarwerk, een harde ritmesectie met een onverstoorbare drummer die soms het wereldrecord houthakken wil verbeteren en scheurende saxofoonsolo’s zoals in het instrumentale Kids from Philly. I’m wanted  begint met een Chuck Berry riff waarna deze Willie Dixon bluesstomper met daverende energie de zaal in wordt geslingerd. Thorogood probeert hierna de meisjes in de zaal tot dansen te bewegen en als dit uiteindelijk is gelukt wordt het snelle Cocaine blues ingezet. In de 10 minuten durende John Lee Hooker cover House rent boogie/One scotch, one bourbon, one beer vechten Thorogood en Hank ‘Hurricane’ Carter felle gitaar- en saxsolo’s uit, begeleid door de doordenderende ritmesectie. Bij Chuck Berry’s It wasn’t me gaat het jasje van Thorogood uit en doet hij al solerend voorzichtige pogingen om de beroemde duck walk na te doen. In deze lange snelle rocker begeeft hij zich zelfs tussen het dansende publiek voor het podium. Vervolgens is het de beurt aan het repertoire van Elmore James. Thorogood neemt de slidegitaar ter hand en zet Madison blues in, nog steeds een van mijn favoriete nummers van George Thorogod & The Destroyers. Voor het eerst wordt gas teruggenomen in de slowblues Goodbye baby (can’t say goodbye) met mooi indringend slidespel en een lange slepende saxsolo. Maar het is weer snel gedaan met de rust want in het instrumentale New Hawaiian boogie en in Can’t stop lovin’ gaan alle remmen weer los. Na het hoofdstuk Elmore James pakt Thorogood weer een andere gitaar voor de stuwende junglebeat van Bo Diddley’s Who do you love. Muddy Waters kan uiteraard niet worden overgeslagen en in diens Bottom of the sea zet Thorogood een strakke gitaarsolo neer achter een stoïcijns meppende drummer die ook in Night time van zijn nadrukkelijke aanwezigheid blijk geeft. Tijd voor het songbook van Chuck Berry en in No particular place to go begeeft Thorogood zich weer onder het publiek terwijl hij de Berry riffs uit zijn gitaar tovert. De toegift laat even op zich wachten, en als de band terugkeert moedigt Thorogood eerst weer het publiek aan om te dansen. Of het de bedoeling is dat de dansende menigte tijdens de snelle versie van Reelin’ and rockin’ op het podim klimt weet ik niet, maar de band is plotsklaps omringd door dansende fans, waarvan er eentje zelfs de microfoon pakt en de zang voor zijn rekening neemt. De band vindt het goed en een voor een verlaten ze het podium. Thorogood plugt als eerste uit, daarna legt Jeff Simon zijn drumsticks neer, verdwijnt bassist Bill Blough achter de coulissen en blaast Hank ‘Hurricane’ Carter de laatste tonen uit zijn sax.

Conclusie: George Thorogood & The Destroyers gaven in Dortmund een concert zoals men dat van deze band gewend is. No nonsens, energieke recht toe recht aan bluesrock zonder kapsones.

Tracks cd 1:

  1. House of blue lights
  2. Kids from Philly
  3. I’m wanted
  4. Cocaine blues
  5. House rent blues/One scotch, one bourbon, one beer
  6. It wasn’t me
  7. Madison blues

Tracks cd 2:

  1. Goodbye baby (can’t say goodbye)
  2. New Hawaiian boogie
  3. Can’t stop lovin’
  4. Who do you love
  5. Bottom of the sea
  6. Night time
  7. No particular place to go
  8. Reelin’ and rockin’

Tracks dvd:

  1. House of blue lights
  2. Kids from Philly
  3. I’m wanted
  4. Cocaine blues
  5. House rent blues/one scotch, one bourbon, one beer
  6. It wasn’t me
  7. Madison blues
  8. Goodbye baby (can’t say goodbye)
  9. New Hawaiin boogie
  10. Can’t stop lovin’
  11. Who do you love
  12. Bottom of the sea
  13. Night time
  14. No particular place to go
  15. Reelin’ and rockin’

Line up:

  • George Thorogood – zang, gitaar
  • Bill Blough – bas
  • Jeff Simon – drums
  • Hank ‘Hurricane’ Carter – saxofoon