Gerritschinkel.nl Columns & meer

The Rolling Stones – Welcome to Shepherd’s Bush

Terwijl The Rolling Stones zich klaarmaakten voor twee uitverkochte concerten in Wembley Stadium, verraste de band hun fans op 8 juni 1999 met een concert in de kleine zaal van Shepherd’s Bush Empire in London. Slechts 1800 fans hadden geluk dit intieme concert bij te mogen wonen. De setlist bestond uit echte Stones klassiekers en nummers die de band zelden live brengen. Dit unieke concert is op 6 december uitgebracht op het album Welcome to Shepherd’s Bush.

Na de woorden van de speaker “Ladies and gentlemen, please welcome The Rolling Stones”, barst het concert los met het fel rockende Shattered, gevolgd door It’s only rock ‘n’ roll (But I like it), met felle gitaarduels en sprankelende keyboards. De gashendel wordt daarna verder open getrokken met de gitaarrocker Respectable onder leiding van een stoïcijns drummende Charlie Watts. Met All down the line gaat de band terug naar 1972 (Exile on Main St.). Een stomende versie  met volop backing vocals en de fantastische blazerssectie. Het tempo zakt daarna in de ballad Some girls met een Mick Jagger in vocale topvorm, naast de vette gitaarpartijen. Prachtig is het pianospel van Chuck Leavell in de ballad Melody, een song die voor het eerst sinds 1977 weer live wordt gespeeld. Heerlijke backing vocals, een jazzy gitaarsolo en een trombonesolo van Michael Davis. I got the blues (Sticky fingers 1971) is ook een song die zelden live wordt gespeeld. De soul druipt er vanaf in deze slowblues met blazers en een orgelsolo. Herinneringen aan Otis Redding komen spontaan bij mij boven. Het tempo gaat daarna weer omhoog met twee songs van het album Voodoo lounge (1994). Allereest Brand new car met wah wah gitaar en de fijne blazers en daarna Moon is up, met een onverstoorbaar drummende Charlie Watts, een song die voor het eerst live wordt gespeeld.

Cd 2 opent met Saint of me, een song van hun twee jaar daarvoor verschenen album Bridges to Babylon. Het enthousiaste publiek zingt aan het eind het refrein acapella uit volle borst mee. In Honky tonk women is een vocale gastrol voor Sheryl Crow. Na het voorstellen van de bandleden trekt Jagger zich even terug en is het tijd voor Keith Richards om de leadzang over te nemen met de gebruikelijke twee songs. Ronduit schitterend is You got the silver, met akoestische slide, naast Ronnie Wood en Blondie Chaplin. Daarna barst het geweld los in de vette gitaarrocker Before they make me run. Een dampende versie met de weer prominent aanwezige blazers, evenals de backing vocalisten waarbij deze keer ook Leah Wood. Met een strak gespeeld Route 66 van Bobby Troup gaan The Stones terug naar 1964. Charlie Watts legt de bodem en Richards en Wood gaan er gitaristisch tegenaan in You got me rocking. De blazers stelen de show daarna in Tumbling dice. De soulvolle backing vocals van Lisa Fischer mogen er ook zijn. Het voorlaatste nummer is een lange spetterende versie van Brown sugar met uiteraard de bekende scheurende saxsolo van Bobby Keys. Jumpin’ Jack Flash is de gloedvolle afsluiter waarin iedereen er nog een keer 100% tegenaan gaat.  

Conclusie: Onbegrijpelijk dat het zo lang heeft geduurd voordat dit sublieme concert nu voor iedere (Stones) liefhebber is te horen en te zien.

Tracks cd 1:

1. Shattered
2. It’s only rock ‘n’ roll (But I like it)
3. Respectable
4. All down the line
5. Some girls
6. Melody
7. I got the blues
8. Brand new car
9. Moon is up

Tracks cd 2:

1. Saint of me
2. Honky tonk women
3. Band introductions
4. You got the silver
5. Before they make me run
6. Route 66
7. You got me rocking
8. Tumbling dice
9. Brown sugar
10. Jumpin’ Jack Flash

Line-up:

• Mick Jagger – zang, gitaar, harmonica
• Keith Richards – gitaar, zang
• Charlie Watts – drums
• Ronnie Wood – gitaar
• Darryl Jones – bas, backing vocals
• Chuck Leavell – keyboards, backing vocals
• Tim Ries – saxofoon, keyboards
• Michael Davis – trombone
• Kent Smith – trompet
• Lisa Fischer – backing vocals
• Bernard Fowler – backing vocals, percussie
• Blondie Chaplin – backing vocals, percussie, akoestische gitaar
• Leah Wood – backing vocals (track 14)
• Sheryl Crow – zang (track 11)