Gerritschinkel.nl Columns & meer

27dec/240

Lucinda Williams – Sings the Beatles at Abbey Road

Singer-songwriter Lucinda Williams (26 januari 1953, Lake Charles, Louisiana) loopt ruim vier decennia mee in de muziekscene. In 1979 verschijnt haar debuutalbum Ramblin’ on my mind. Haar grote succes en doorbraak naar een groter publiek, komt in 1998 met het album Carwheels on a gravel road.

In 2020 begon Lucinda Williams de serie Lu’s Jukebox, een project ter ondersteuning van de door COVID-19 getroffen muziekpodia. Telkens stond een artiest, een muziekstijl of een muziekperiode centraal. Achtereenvolgens verschenen vol. 1 (Tom Petty), vol. 2 (Southern soul), vol.3 (Bob Dylan), vol. 4 (Country classics), vol. 5 (Little Christmas) en vol. 6 (The Rolling Stones).

Op 6 december jl. kwam Lucinda Williams, na bijna vier jaar, weer met een nieuw album, Lucinda Williams sings The Beatles from Abbey Road. Dit 7e deel in haar geliefde Lu’s Jukebox serie is opgenomen in de legendarische Abbey Road Studios in Londen.

Dat Lucinda Williams zich omringd weet door een voortreffelijke band wordt meteen duidelijk in het  openingsnummer Don’t let me down, het B-kantje van de Beatles hit Get back uit 1969. Van Rubber soul uit 1965 stamt het nummer I’m looking through you, een melodieuze versie met de typisch ‘klagende’ stem van Williams, Hammond en fijn gitaarwerk. In Can’t buy me love, (1964) horen we een strakke ritmesectie, orgel en een gruizige gitaarsolo. In het losse Rain, de B-kant van de hit Paperback writer uit 1966, horen we weer de indringende zang en fraaie backing vocals. Williams heeft twee composities van George Harrison opgenomen. While my guitair gently weeps, van het dubbelalbum The White Album uit 1968, is en blijft een prachtig nummer, ook hier met ‘slepende’ zang en schitterend fel gitaarwerk. Fraai zijn ook het gitaarwerk en het orgel in het ingetogen Let it be, van het gelijknamige album van The Beatles uit 1970.Drums, bas, orgel en rauwe zang domineren het van The White Album afkomstige duistere Yer blues. De band is strak op dreef, naast de harmoniezang in het refrein van I’v got a feeling (album Let it be). I’m so tired (The White Album) is een heel kort nummer opgebouwd rond de gedreven zang en de backing vocals van Siobhan Kennedy. De tweede compositie van George Harrison is de bekende van het album Abbey Road uit 1969 afkomstige ballad Something. Het gitaarwerk is weer prachtig. With a little help from my friends (Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band, 1967) is voor velen vooral bekend van Joe Cocker. Hier horen we ook een stevige energieke versie met fraaie backing vocals in het refrein. Het slotnummer The long and winding road (Let it be 1970) krijgt met de ‘trillende’ zang weer een typische Lucinda Williams uitvoering.

Conclusie: Een geïnspireerde Lucinda Williams heeft met haar voortreffelijke band met Sings the Beatles from Abbey Road een mooi album toegevoegd aan haar (en mijn) geliefde Lu’s Jukebox serie.  

Tracks cd:

  1. Don’t let me down
  2. I’m looking through you
  3. Can’t buy me love
  4. Rain
  5. While my guitar gently weeps
  6. Let it be
  7. Yer blues
  8. I’ve got a feeling
  9. I’m so tired
  10. Something
  11. With a little help from my friends
  12. The long and winding road

Line-up:

  • Lucinda Williams – zang
  • David Sutton – bas
  • Butch Norton – drums, percussie
  • Marc Ford – elektrische en akoestische gitaar
  • Doug Pettibone – elektrische gitaar, pedal steel, backing vocals
  • Richard Causon – Hammond B-3
  • Siobhan Maher Kennedy – backing vocals
Reacties (0) Trackbacks (0)

Nog geen reacties


Leave a comment

Nog geen trackbacks.