Leif de Leeuw Band – Plays the Allman Brothers Band
Leif de Leeuw (17 februari 1995 Amersfoort), raakt al heel jong bezeten van de gitaar. Een van zijn grootste inspiratiebronnen is Johnny Winter die hij als 11 jarig jochie in Paradiso ziet optreden. In 2009 en 2013 wint de Leeuw de Sena Young Talent Guitar Award en in 2016 wordt hij door de lezers van ‘De Gitarist’ uitgeroepen tot beste blues(rock) gitarist van de Benelux. In 2014 wint hij met de door hem opgerichte Leif de Leeuw Band de Dutch Blues Challenge. In 2015 wordt de Leif de Leeuw Band door de European Blues Awards uitgeroepen tot ‘Best band 2015’.
De Leif de Leeuw Band speelt bluesrock met dampende gitaarriffs en snijdende twin-leads. Hun muziek is overgoten met een vette seventies saus. Behalve door Johnny Winter is de Leeuw beïnvloed door gitaristen als Jeff Beck, David Gilmour en The Allman Brothers Band. In 2017 stond de Leif de Leeuw Band in de Boerderij in Zoetermeer in het voorprogramma van Devon Allman, zoon van de legendarische Gregg Allman.
De laatste drie maanden van vorig jaar toerde de Leif de Leeuw Band als ‘Leif de Leeuw Band plays Allman Brothers Band. Deze toer was zo’n succes dat de band in juni 2019 besloot om de studio in te duiken en een album met louter songs van The Allman Brothers op te nemen. Live met publiek, opgenomen in de Sound Vision Studio in Arnhem.
De opnamen van dit live-concert verschenen op 4 oktober jl. op een dubbelalbum. De officiële release was tijdens het internationale bluesfestival in Caseres, Spanje.
Bijna alle tien songs op het album stammen uit de beginjaren van The Allman Brothers Band. Het openingsnummer Come and go blues is afkomstig van Brothers and sisters (1973). Kenmerkend is de melodieuze southern rock met heerlijk pianospel. Hierna volgen er drie songs die afkomstig zijn van de beroemde dubbelelpee Eat a peach uit 1972. Ingetogen en dan weer gierende gitaren, fraai basspel en orgel in Stand back. Prachtige lyrische en vlammende gitaren in Dickey Betts’ Blue sky en gitaren, een puike ritmesectie en een mooie pianosolo in de melodieuze bluesrocker Ain’t wastin’ time no more. Van Brothers and sisters de ruim 9 minuten durende Dickey Betts instrumental Jessica. Schitterende gitaren en een heerlijke piano. Ook de overbekende lyrische gitaarrocker Ramblin’ man wordt door de Leif de Leeuw Band met verve vertolkt. Southern rock van de bovenste plank! Het enige ABB nummer uit hun latere periode (Hittin’ the note, 2003) is Rockin’ horse. In de uitvoering van Leif de Leeuw Band horen we ruim 11 minuten funky bluesrock. Prachtig is hierna Gregg Allman’s Melissa, van Eat a peach. Mooi ingetogen gezongen en subtiel geïnstrumenteerd. In memory of Elisabeth Reed, dat op het live album At Fillmore East (1971) 13 minuten duurt, wordt door de Leif de Leeuw Band opgerekt tot bijna 18 minuten. Een gedragen begin met orgel en subtiele gitaar, na vijf minuten rolt de bas er in, daarna gaat het tempo omhoog, maar zakt weer met een mooi piano intermezzo, gevolgd door vlammende gitaren. En de laatste vier minuten mogen beide drummers hun kunsten laten horen. Het slotnummer Southbound komt weer van Brothers and sisters. Fel rockend, alle gitaarremmen gaan weer los. En niet te vergeten de straffe bassolo.
Conclusie: The Allman Brothers hielden het in 2014 voor gezien en zijn helaas geschiedenis, maar de Leif de Leeuw Band houdt de erfenis van deze legendarische Southern bluesrockers op grootse wijze in ere. Grote klasse!
Tracks cd 1:
- Come and go blues
- Stand back
- Blue sky
- Ain’t wastin’ time no more
- Jessica
Tracks cd 2:
- Ramblin’ man
- Rockin’ horse
- Melissa
- In memory of Elisabeth Reed
- Southbound
Line-up;
- Leif de Leeuw – gitaar
- Sem Jansen – gitaar, zang
- Tim Koning – drums
- Boris Oud – bas
- Joram Bemelmans – drums
- Rick Linzel – toetsen
- Jasper Schalks – zang, gitaar
Leave a comment