Gerritschinkel.nl Columns & meer

26apr/150

ONA leeft weer!!

Ik zat na afloop van de wedstrijd ONA – Stompwijk te twijfelen welke titel ik mijn wekelijkse column zou geven. ONA leeft nog? Tenslotte had menigeen zich al weken neergelegd bij degradatie van de trots van Korte Akkeren. ONA leeft op? Misschien, want ONA had zojuist hun trouwe supporters verrast met een overwinning op de op de 3e periodetitel jagende gasten uit Stompwijk. Dokter Jan Oudhof sprak de verlossende woorden: ONA leeft weer! Bingo. Ik was er uit. Het is trouwens niet de eerste keer dat Jan Oudhof als reddende engel optreedt. Jaren geleden dankte een scheidsrechter min of meer zijn leven aan deze trouwe ONA man.

ONA leeft dus weer. De club met de mooie geschiedenis. Legendarische wedstrijden tegen Feyenoord en Ajax. Loop door de lange gang langs de kleedkamers en de nostalgie druipt van de muren. Prachtige foto’s van voormalige voetbalhelden als Johan Cruijff, Sjaak Swart, Arie Haan, John van Loen, Henk Vos en Ed de Goeij. Ik herinner me nog de schaar van Piet Keizer tijdens de Dick van Dijk Memorial. Een jonge Patrick Kluivert. Barry Hulshoff en Ruud Suurendonk die van de ONA trap afdalen. Gerrie Muhren die een balletje hoog houdt.

Nostalgie in de overtreffende trap. ONA leeft weer en verdient geen degradatie. DONK en UNIO kunnen de komende weken de borst natmaken.

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
20apr/150

We gaan geschiedenis schrijven

“We gaan geschiedenis schrijven in Gouda”. Met deze woorden begon trainer/coach Marvin Paton zijn peptalk voor aanvang van de kampioens-wedstrijd van GZV Watergras tegen FC Eindhoven 2. Ik mocht bij de voorbereiding in de kleedkamer aanwezig zijn. Gezeten op een kruk zette Paton rustig uiteen wat hij van zijn mannen verwachtte. Geen ingewikkelde en in mijn ogen vaak nutteloze lijnen en kreten op een schoolbord, maar duidelijke mondeling instructies. Kort en krachtig. Iedereen wist wat hem te doen stond.

In een enthousiaste sporthal De Mammoet versloeg het vlaggenschip van de Goudse zaalvoetbalvereniging vrijdagavond de tegenstander uit Eindhoven en kroonde zich tot kampioen van de 1e divisie B. Promotie naar de Eredivisie was een feit. Een unicum voor Gouda. Euforie bij de spelers, de supporters en het bestuur. “We gaan Europa in” sprak een geëmotioneerde Bertus Overkamp. Heerlijk optimisme. Ik gun hem deze ideale gedachte. Trainer Paton knikte toen hij dit hoorde, maar hij wilde zich eerst in het nieuwe seizoen maar gaan handhaven in de Eredivisie. Daarna zien we wel verder. Ik heb alleen de wethouder van sportzaken of een vertegenwoordiger van het gemeentebestuur gemist op die gedenkwaardige avond.

GZV Watergras heeft geschiedenis geschreven. Nu eerst nog even de laatste hobbeltjes voor de bouw van een eigen (tijdelijke) sporthal nemen en de Goudse zaalvoetballiefhebber kan vanaf september hopelijk van een mooi zaalvoetbalseizoen gaan genieten. Nieuwe kansen in een nieuwe omgeving om opnieuw geschiedenis te schrijven.

 

 

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
12apr/150

De stormbal is gehesen

“Het voetbal in Leiden is ook niet meer wat het geweest is” mompelde afgelopen zaterdag een bestuurslid van VV Roodenburg in de bestuurskamer van SV Gouda. “Maar het Goudse voetbal is ook niet om naar huis te schrijven” zei ik. Gouda had zojuist de zespuntenwedstrijd verloren en moet nu echt de stormbal hijsen. Rechtstreekse degradatie is erg dicht bij en slechts een wonder kan het team van Willem Dekker nog van degradatiewedstrijden verlossen.

Hoofdklasser Jodan Boys schiet de laatste weken ook weinig deuken in een pakje boter en is ook in de gevarenzone beland. En dat terwijl men een paar weken geleden nog droomde van een periodetitel. Nog een geluk dat mededegradatiekandidaten Huizen en Bennekom vijf strafpunten hebben gekregen. Aan de andere kant, als Jodan Boys a.s. zaterdag van Montfoort wint kunnen ze zomaar naar de 6e plaats stijgen.

Op zondag is het ook niet allemaal halleluja. DONK is veilig en Gouda ook en de laatste kan zich op promotiewedstrijden gaan richten. Olympia heeft zich de laatste weken aan de haren uit het degradatiemoeras getrokken en leeft weer nadat zondag de nazaten van Coen Moulijn, Willem van Hanegem en Faas Wilkes werden verslagen. Voor ONA dreigt een inktzwart scenario. Met nog vier wedstijden tegen de huidige nummers 1,2,4 en 5 is meer dan een wonder nodig. Maar wie weet.

 

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
6apr/150

De Ronde van Vlaanderen

Ik raakte zaterdagnacht al in de stemming. De Overnachting, het interviewprogramma op Radio 1 van Filemon Wesselink. Gast was schrijver en wielerliefhebber Jan Siebelink. Het gesprek ging over religie en wielrennen. Van Knielen op een bed violen naar de Ronde van Vlaanderen. Mooie rustige verteller die Siebelink. En een interviewer die zich gelukkig niet belangrijker vindt dan zijn gesprekspartner. En dat tijdens het uur Op Fietse van Skik werd gedraaid lag natuurlijk voor de hand. Ik heb die nacht uitstekend geslapen.

De volgende ochtend, Eerste Paasdag, zat ik al vroeg voor de buis, want de Vlamingen laten er geen gras over groeien. Om half 10 begon de uitzending van Sporza met een uitgebreide voorbeschouwing op Vlaanderens Mooiste. De Hoogmis van het Vlaamse wielrennen. Met een uitstekende Karl Vannieuwkerke in de rol van Mart Smeets. Een van zijn tafelgasten was oud renner Eddy Planckaert, die voor deze speciale gelegenheid zijn trouwpak had aangetrokken. Het zat wat strak volgens hem, dat was ook te zien, maar hij was dan ook al meer dan 30 jaar getrouwd, aldus de man die we tijdens de Ronde van Frankrijk ook jaarlijks aan de borreltafel van RTL kunnen zien zitten. Maar ik had de indruk dat hij bij Karl meer op zijn gemak was en minder de clownsrol hoefde te spelen.

Omdat de start verlaat werd was er ruim aandacht voor allerlei voorbeschouwingen. Er werd getreurd om het feit dat publiekslievelingen als Fabian Cancellara en landgenoot Tom Boonen, de winnaars van de afgelopen drie jaar, niet meededen. De vurige wenskaarten werden nu gezet op Sep Vanmarcke, Stijn de Volder en Greg van Avermaet. Maar d’n Ollander Niki Terpstra mocht zeker niet worden onderschat en zeker de Slowaak Peter Sagan niet.

Op paaszaterdag hadden de liefhebbers het parcours gereden. Uit de hele wereld kwamen zij naar de Vlaamse Ardennen aangewaaid. Een vader met zijn zoon uit Nieuw Zeeland. De zoon had notabene 14 dagen geleden nog een blindedarm operatie ondergaan. Maar dat was geen reden om van de rit af te zien. Je zag fietsers kreunend en zuchtend, en veelal ook lopend, de beklimmingen trotseren. Mooie retroshirts, ik zag tot mijn plezier ook weer dat mooie Molteni shirt. Alsof Eddy Merckx weer terug was. Op een gegeven moment verscheen er zelfs iemand aan de tafel van Karl die doodleuk zei dat hij de Ronde van Vlaanderen lopend had afgelegd. 265 kilometer hard lopen, zoiets geks heeft Phidippides, de legendarische boodschapper van het Atheense leger in 490 v. Chr. zelfs niet gepresteerd.

Ondanks een halve weigering van het startpistool en later dan verwacht werden de renners eindelijk door de burgemeester van Brugge weggeschoten. De 99e Ronde van Vlaanderen was eindelijk begonnen. De commentatoren Michel Wuyts en José de Cauwer gingen er strak voor zitten.

De boeren kregen de eerste geneutraliseerde kilometers volop aandacht voor hun protest. In lange rijen stonden hun tractoren langs het traject opgesteld. Mooi protest, niks geen versperringen. Zo kun je ook goodwill kweken. De eerste puist was de Tiegemberg en er zouden er nog velen volgen. Regelmatig werd door de commentatoren overgeschakeld naar Renaat Schotte op de motor die zag dat de koplopers op een gegeven moment een voorsprong van zes elektriciteitspalen hadden. Zoiets heb ik zelfs Theo Koomen nooit horen zeggen en die had een behoorlijke fantasie. Zwetend werden obstakels als de Oude Kwaremont, de Berendries, de Eikenberg, de Kanarieberg en de Paterberg, om maar een paar illustere monumenten te noemen, door de renners een of meerdere keren genomen. Jammer dat de beruchte Muur niet meer in het parcours is opgenomen. Vroege zendelingen worden door het peloton gegrepen. Nieuwe kopgroepen ontstaan. Niki Terpstra knijpt er op de Kruisberg, met nog 28 kilometer te gaan tussenuit maar krijgt Alexander Kristoff met zich mee. Het peloton probeert de laatste kilometers nog wat terug te doen, maar dichter dan 15 seconden komen ze niet. De dappere Terpstra moet uiteindelijk in de eindsprint zijn meerdere erkennen in Alexander Kristoff, die in Oudenaarden juichend als winnaar over de streep glijdt. Of hij na afloop rustig op een bedje violen is geknield voor een dankbaar schietgebedje weet ik niet, maar als je binnen een week alle etappes van de Driedaagse De Panne en ook Vlaanderens Mooiste wint, mag je trots zijn. We gaan nog veel van Kristoff horen denk ik.

Domme materiaalpech, valpartijen, aanrijdingen met volgauto’s, mee rennende idioten, reclamebogen die omlaag vielen, reputaties sneuvelden, het gebeurde allemaal zondagmiddag. Heroïek en dramatiek als Siamese tweeling. Na 99 afleveringen wint er voor het eerst een Noor. Publiekslieveling Sep Vanmarcke is totaal ontgoocheld. Maar gelukkig voor de Vlamingen eindigt Greg van Avermaet als 3e en biedt neoprof Tiesj Benoot met een 5e plaats weer genoeg hoop voor de toekomst. Lieveling Tom Boonen kan met een gerust hart met wielerpensioen. Op naar aflevering 100!!

 

Gearchiveerd onder: Sportcolumns algemeen Geen reacties
5apr/150

De wielerkoorts slaat toe in Gouda

Niet de Paashaas en ook niet Koning Voetbal trokken het afgelopen Paasweekeinde de meeste aandacht, maar de wielrenners. Het begon zaterdag bij GRTC Excelsior met de nationale selectiewedstrijden voor het NK. Honderden jeugdige renner(tje)s in de leeftijd van 8 t/m 17 jaar maakten er een waar spektakel van. Op zondagmorgen stemde ik al om half 10 af op Sporza, want de Vlamingen laten er uiteraard geen gras over groeien. Er zijn meerdere voorjaarsklassiekers, maar de parel van alle voorjaarsklassiekers is natuurlijk de Ronde van Vlaanderen. Nostalgie en heroïek. Materiaalpech, valpartijen, aanrijdingen en boerenprotest. Illustere obstakels als de Oude Kwaremont, de Paterberg, de Berendries en de Koppenberg. Lokale favorieten als Stijn de Volder en Sep Vanmarcke sneuvelden en een Noor kroonde zich tot keizer van de afgelopen week. Alleen storm en regen ontbraken.

De wielerkoorts slaat toe in Gouda. Gouwenaar Stephen de Vries geniet van zijn kersverse wereldtitel. GRTC Excelsior doet verwoede pogingen om volgend jaar een NK binnen te halen. Het gemeentebestuur is druk bezig met het regelen van allerlei zaken voor de komst van de Ronde van Frankrijk door Gouda. Geld is gelukkig geen probleem, alleen de kerkgangers weten nog niet zeker of ze, als de toermeute door Gouda raast, de kerken toegankelijk zijn.

Het is lente, ik heb mijn fiets alvast uit de schuur gehaald.

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties