De comeback
We leven in een wereld die steeds sneller wordt. Twitter en facebook beheersen onze omgeving. Boekwinkels en platenwinkels verdwijnen als sneeuw voor de zon. Maar er verdwijnt niet alleen veel, er komen ook dingen terug. Jongeren kopen weer vinyl. We kunnen we weer tjolk, ranja en exota drinken.
Ook in de sportwereld zijn er comebacks. Vaak is zo’n comeback een noodsprong. Zeker nu de voetbalcompetitie in een beslissende fase komt zie je regelmatig voetballers op het toneel verschijnen die voor reddende engel moeten gaan spelen. Ik herinner me nog dat, toen ONA in degradatienood verkeerde, Willem Dekker op 42 jarige leeftijd zijn comeback in ONA 1 maakte. Toen DONK twee jaar geleden dreigde te degraderen werd voormalig goalgetter Menno de Jong van stal gehaald. Laurens Borg was pas ook weer even terug aan het front. Moet hij meer doen!
Het gezegde “nood breekt wet” staat vaak aan de basis van een comeback. Spelers zitten er niet altijd op te wachten, maar de roep van de trainer en de fans doet vaak wonderen. En probeer daar als echte clubman maar weerstand aan te bieden.
De voetbalcompetitie nadert de ontknoping. Voor Jodan Boys “lonkt” de gevarenzone. Gouda zit daar op zaterdag al in. Olympia en vooral ONA proberen de nacompetitie te ontlopen. Ik ben benieuwd welke voormalige raspaarden binnenkort hun opwachting maken.
Van romantiek naar realiteit
Afgelopen zaterdag was ik op Sportpark De Wolfskamer, de thuisbasis van SV Huizen. Ik was er nog nooit geweest en had op de website gekeken om te zien wat voor vereniging SV Huizen is. Allereerst ben ik dan benieuwd naar de ontstaansgeschiedenis. De kiem van SV Huizen werd gelegd op 1 januari 1927 door 15 vrienden die Turmac punten gingen sparen om daarvan een bal te kopen. Zo stond een sigarettenmerk aan de basis van een voetbalclub. Tegenstander De Jodan Boys ontstond op 1 mei 1934 uit de Jongerenvereniging Daniël. Een christelijke voetbalclub, opgericht op de Dag van de Arbeid.
Veel verenigingen ontstonden uit bedrijfsverenigingen. Tafeltennisvereniging ILAC vindt zijn oorsprong in een bedrijfsvereniging van een drukkerij. Aan de basis van DONK stond een pater. Bij RVC ’33 in Reeuwijk werd het initiatief genomen door leden van het K.J.C. en de RK Volksbond. Sport en religie gingen vroeger vaak hand in hand. Andere verenigingen ontstonden uit afscheidingen of gingen als zelfstandige tak verder, zoals de atleten en de honkballers van Gouda en de cricketers van Olympia.
In de loop van de jaren zijn er helaas veel sportverenigingen helemaal van het toneel verdwenen of uit overlevingsdrang gefuseerd. Ook de sportwereld verandert snel. De romantiek verliest het (helaas) van de realiteit, of je het nu leuk vindt of niet.
Sportiviteit en respect
Sportiviteit en respect in de sport staan de laatste jaren bij veel sportverenigingen volop in de belangstelling. GC & FC Olympia riep in 2010 een Commissie van Normen & Waarden in het leven. Jodan Boys lanceerde in december 2012 de Jodan Boys Rules. Clubs als ONA hebben gedragsregels voor haar leden opgesteld. In het hockey is het project Shake Hands uitgerold. Aanvoerders, coaches, scheidsrechters schudden voor de wedstrijd handen en wensen elkaar een prettige wedstrijd.
Op papier is het nodige geregeld. Maar papier is geduldig en het zal in de praktijk moeten blijken. Een mooi voorbeeld zagen we afgelopen weekend in Duitsland. Rico Weiler, een voetballer van KFC Uerdingen scoorde vlak voor het einde van de wedstrijd tegen Alemannia Aachen de waarschijnlijk winnende treffer. Maar hij gebruikte zijn hand en was zo sportief de scheidsrechter, die het niet had gezien, er op attent te maken dat hij hands had gemaakt. Het doelpunt werd niet toegekend en Uerdingen won uiteindelijk niet. De trainer van Weiler was laaiend enthousiast over het sportieve gebaar van zijn speler. Het is voor Uerdingen te hopen dat ze aan het einde van de competitie die twee gemiste punten niet te kort komen, want dan vraag ik me af of iedereen nog zo enthousiast is over de sportieve actie van Rico Weiler.
De kunst van vechten
“Overheid legt de vechtsporten aan banden” las ik afgelopen week in de krant. De strekking van het artikel was dat er nogal wat misstanden zijn in de vechtsportsector. NOC/NSF heeft een plan gelanceerd om deze misstanden te bestrijden. Zo komt er o.a. een keurmerk voor kickboksscholen, een licentiesysteem voor trainers en een vergunningsplicht voor het houden van vechtsportgala’s.
Laat ik voorop stellen dat ik weinig affiniteit heb met vechtsporten. Regelmatig komt de vechtsport om het maar voorzichtig te zeggen niet al te positief in het nieuws. Ik hoef alleen de naam Badr Hari maar te laten vallen. En of kickboksgala’s een bron van criminaliteit vormen laat ik in het midden. Ik ben geen fan van de bokssport, maar van Mohammed Ali kon ik genieten. Ali blijft een fenomeen. Lang leve de Ali shuffle.
De vechtsport leeft ook in Gouda. Sportschool Den Edel heeft de laatste jaren meer kampioenen geleverd dan alle Goudse sportverenigingen bij elkaar. Fantastisch. Bij het noemen van de naam Mario den Edel schijnt in Japan iedere sportliefhebber een diepe buiging te maken. Sportschool Akabbouz grossiert in taekwondo kampioenen.
Ik was vorige week bij de sportschool van Has van der Poel, het domein van Shaolin Kempo Kai, grossier in (wereld) kampioenen. Topsport! Voor zover ik kan zien valt er in Gouda weinig aan banden te leggen.
What’s in a name
Afgelopen zondag deed ik verslag van de wedstrijd Olympia – Goes. Een wedstrijd tussen twee oude knarren in het amateurvoetbal. Olympia van 1886 en Goes van 1895. De bekendste voetballer van Goes was doelman Frans de Munck. Womanizer en uitstekend keeper. Frans de Munck, de Zwarte Panter was zijn bijnaam. De huidige trainer van Goes is oud international Jan Poortvliet, in zijn provincie liefkozend bijgenaamd de Tovenaar van Arnemuiden genoemd.
Prachtig al die bijnamen van sporters. Piet Schrijvers, de Bolle van Zwolle, het lek van PEC. Fanny Blankers-Koen, de Vliegende Huisvrouw. Nelli Cooman, Vaatje Buskruit. De Kromme. De Das. Dolle Dries. De Spijker. Sneeuwvlokje.
Ook Goudse sporters hadden mooie bijnamen. Doelman Ed de Goey, Ed Konijn. Kleine Gerrit Boogaard, voetballer van GSV. Ik zag hem zondag nog op de tribune bij Olympia. Daar zag ik ook Carlos Castano, gretige en agressieve middenvelder van o.a. DONK en Olympia. Ik noemde hem altijd De Stofzuiger, en zo begroet ik hem nog steeds. Vorige week overleed op 89-jarige leeftijd Henk Burger, oud voetballer en erelid van RVC ’33. Zijn bijnaam was Rijvers.
Maar al die sporters zullen ongetwijfeld heel jaloers geweest zijn op Frans de Munck, want degenen die kunnen zeggen dat ze ooit de Amerikaanse seksbom Jane Mansfield hebben mogen kussen zijn op één hand te tellen.