Wat is er aan de hand met het zaterdagvoetbal
Het was gisteren weer droevig gesteld met het Goudse voetbal. Jodan Boys speelde een bloedeloze 0-0 in Bennekom en haalde met dit gelijkspel pas het 2e punt binnen. En met een gemiddelde van 1 doelpunt per wedstrijd is het ook geen halleluja.
Gouda bakt er tot nu toe helemaal niets van. Trainer Willem Dekker moest gisteren ook weer met de handen in het haar constateren dat zijn team helemaal geen deuk in een pakje boter trapt. In 4 wedstrijden slechts 1 keer gescoord. Zelfs strafschoppen zijn niet besteed aan de Goudse 3e klasser.
Nee, het voetbal op zaterdag zit in Gouda in een behoorlijke dip. Waar is de tijd dat het complex aan de Sportlaan volstroomde met supporters uit de hele regio om Jodan Boys te zien strijden tegen IJsselmeervogels, Spakenburg, Scheveningen, Kozakken Boys en Katwijk? Het lijkt al weer jaren geleden.
Ik denk nog met weemoed terug aan die warme zaterdagmiddag in Nieuwerkerk aan den IJssel toen Gouda na een bloedstollende finale naar de 1e klasse promoveerde. Dat waren de hoogtijdagen van Pietje van Offeren.
Jodan Boys degradeerde na 2 jaar uit het Walhalla van het amateurvoetbal en handhaafde zich vorig seizoen met pijn en moeite. Dit jaar lijkt het weer een moeizaam seizoen te worden. Waar ligt dat aan? Oké, er zijn wat spelers vertrokken, maar er zijn er toch ook nieuwe bijgekomen. En het ene jaar is het andere niet. Spakenburg degradeerde 2 jaar geleden bijna en werd afgelopen seizoen kampioen. Katwijk werd kampioen en degradeerde het seizoen daarop. Het kan verkeren.
Gouda speelde jaren een anonieme rol in de onderste regionen van het zaterdag-voetbal, maar schoot ineens als een komeet omhoog, met als voorlopig hoogtepunt die gedenkwaardige zaterdag in Nieuwerkerk aan den IJssel. Maar de duikvlucht naar beneden is ingezet. Handhaving in de 3e klasse lijkt me ook dit jaar weer a hell of a job.
Laten we ons maar vasthouden aan het liedje van De Kast: “Morgen wordt het beter”. Of aan dat van Boudewijn de Groot: “Want je weet er komen andere tijden”.
Voetbal is net economie. Op en neer. Dat zien we in dit vroege seizoen aan het zondagvoetbal in Gouda. Daar waar de zaterdagtak even de 2e viool zingt, ontluikt het zondagteam en verbaast vriend en vijand. Dat geldt ook voor Olympia. En dat DONK drie wedstrijden achter elkaar wint is ook lang niet meer voorgekomen. Maar voor hetzelfde geld moeten we dit vanmiddag om half 5 ook weer allemaal relativeren. Dat doen we dan, want amateurvoetbal blijft tenslotte maar gewoon een spelletje. Of niet soms?
Sport en voeding
Sport en politiek, gaan die samen? Nee zegt de een, sport en politiek moet je gescheiden gehouden. Dat is natuurlijk gemakkelijk gezegd, maar de praktijk is totaal anders. Dit is van alle tijden en dat merk je nog dagelijks. En telkens is het een keuze tussen principes en belangen. Neem de boycot van en door Rusland. Tomatenkwekers zijn de dupe, maar sporttoernooien gaan gewoon door. Bij het WK judo ging Henk Grol gewoon naar Tsjeljabinsk. Een muggenbeet voorkwam dat hij handen moest schudden met Vladimir Poetin. En het EK voetbal dat in 2018 in Rusland wordt gehouden gaat ook echt wel door, al moet de Zwitserse potentaat Sepp Blatter daar persoonlijk voor zorgen. Geld is veel belangrijker dan mensrechten. Nee, sport en politiek is een rasechte Siamese tweeling al geef ik toe dat het niet altijd even zwart wit is. Maar nuances aanbrengen is een sport apart.
Laten we de politiek even laten voor wat die is en het onderwerp sport en voeding even bij de kop pakken. De bekende presentator Wilfred Genee is bezig met een missie om de sporters gezonder te laten eten. Stad en land stroopt hij af met zijn gezondheidsrecept. Mooi initiatief, maar ik heb toch de indruk dat hij het vooral ook ter meerdere eer en glorie voor zichzelf doet. Schaamteloos maakt hij reclame op de televisie. Commercie en sport liggen hier weer genoeglijk in elkaars armen te kroelen. Bovendien heb ik de indruk dat alleen voetbalclubs hierin zijn betrokken, maar daar kan ik me in vergissen. Alsof ze bij de andere sporten altijd de kroketten, de gehaktballen, de frikadellen, de hamburgers en de patatjes oorlog laten staan voor een bak sla of een kilo wortels.
Sport en voeding spelen dit weekend in Gouda een prominente rol. Gouda Culinair is neergestreken op de wielerbaan van GRTC Excelsior. Dit weekend geen zoevende wielen aan het Kale Jonkerpad, maar de reuk van culinaire lekkernijen. Hoewel ik me afvraag of in het grootste openlucht restaurant van Gouda de link met de sport voorop staat. Maakt ook niet uit vind ik. Je moet niet altijd alles met alles willen verbinden. Het is al prachtig dat de Goudse wielerclub zijn accommodatie beschikbaar stelt en dat ze hun geliefde sport een paar dagen niet kunnen beoefenen. En misschien staat Wilfred Genee ook met een kraampje zijn evangelie te verkondigen. Eet smakelijk.
Regels zijn regels
Hij was er zelf nogal laconiek onder. “Regels zijn regels” was het commentaar van Sven Kramer. Hij had volgens hem net een lekkere 5000 meter gereden en was een beetje te enthousiast over de finish gereden. Zijn ene schaats was bij het passeren van de eindstreep niet helemaal op het ijs gebleven. Een kick-finish oordeelde de arbiter streng. En de Olympische kampioen op de 5 kilometer werd gediskwalificeerd en kon vertrekken. Het schaatspubliek dat massaal naar het Olympisch Stadion was gekomen lichtelijk in verwarring achterlatend. En dat Ireen Wust gisteravond ook een zeldzame val maakte was ook niet bevorderlijk voor de sfeer, die vandaag minder uitbundig zal zijn.
Volgens velen heeft de scheidsrechter het schaatsfeest op de Coolste baan van Nederland bedorven. En het beloofde vandaag juist zo lekker spannend te worden. Puristen zullen de scheidsrechter ongetwijfeld gelijk geven. Maar als we ten koste van alles tot 3 cijfers achter de komma altijd precies volgens de regels moet leven, dan ziet het leven er wel erg rigide uit. Ik geef toe, er bestaat dan het gevaar van sjoemelen en willekeur.
Maar tussen rigide en soepel ligt een hele wereld. Gistermiddag deed ik in Bodegraven verslag van de voetbalwedstrijd Rohda ’76 – Gouda. Zeer matig voetbal, maar de spanning vergoedde veel, zo niet alles. Een degradatiestrijd met grote belangen. Voor zover je in alle redelijkheid natuurlijk van grote belangen kunt spreken in de 3e klasse. Op een gegeven moment blijft een speler van Gouda geblesseerd op de grond liggen. De scheidsrechter laat het spel gewoon door gaan.Op een gegeven moment loopt de verzorger van Gouda het veld in om hulp te bieden. Als door een wesp gestoken reageert de scheidsrechter, rent als een bezetene naar de verzorger toe en wappert met maar liefst twee rode kaarten. Oké, Koen Borg had geen toestemming om het veld in te lopen. Maar om rood te geven is schieten met een zwaar kaliber kanon op een minuscuul mugje. Om over de andere vreemde beslissingen van de leidsman nog maar te zwijgen.
Het was gisteren nationale complimentendag. Wie allemaal complimenten hebben gekregen weet ik niet, maar ik weet wel wie hem niet gekregen hebben.
Oranje boven
Sportminnend Nederland had zich gistermiddag met chips en bier voor de televisie genesteld om te zien hoe Nederland weer een volledig oranjepodium te voorschijn zou toveren op de 1500 meter. Maar de supporters van De Jodan Boys hadden de buis getrotseerd en waren vrij massaal naar Dordrecht getogen. Op sportpark Stadspolders op het eiland van Dordrecht moest het nu echt gebeuren. Vandaag moest er worden gewonnen. “Afstand nemen van de onderste regionen en de blik weer naar boven” was het parool. Thuis was al met 4-0 gewonnen van Oranje Wit, dus volgens de logica moest het vanmiddag ook moeten kunnen. Maar voetbal is gelukkig geen logica, hoewel gisteren wel bleek dat Jodan Boys toch iets verder is dan de tegenstander. “Wij zijn vorig jaar per ongeluk kampioen geworden, we betalen niet, we genieten gewoon” aldus een sympathiek bestuurslid na afloop van de verloren pot.
Jodan Boys heeft, zo lijkt het tenminste, het diepste sportieve dal achter de rug en kan weer naar boven kijken. Daar waar volgens de geschiedenis de victorie in Alkmaar begon, is die voor de Jodan Boys misschien in Dordrecht begonnen. Dordrecht, stad van dichter Cees Buddingh, van voetballer René van der Gijp en van raadspensionaris Johan de Witt.
Een wat al te enthousiaste Jodan Boys supporter had de euvele moed om gisteren al weer aan promotie te denken. De 3e periode zou gewonnen kunnen worden. Maar ik denk dat deze optimist zijn woorden zelf ook met een korreltje zout nam.
Als ik Jodan Boys was zou ik in ieder geval ook met beide benen op de grond blijven staan. Oranje Wit is dan wel verslagen, maar om nu ineens over Oranje Boven te spreken lijkt mij nog een stap te ver.
Op weg naar Rusland
Of het met de komst van het nieuwe zwembad te maken heeft weet ik niet, maar het zou zo maar kunnen want de prestaties van de vrouwen en de mannen van GZC DONK zijn goed. De heren vertoeven in de top van de hoofdklasse en de vrouwen zijn zelfs de trotse lijstaanvoerder. En de vrouwen hebben zich geplaatst voor de halve finale van de LEN Trophy, zeg maar de Europacup bij het waterpolo. Twee weken geleden werd concurrent ZVL verslagen. Na een 9-9 gelijkspel in Den Haag werd in Alphen aan de Rijn de return met 10-15 gewonnen. De tegenstander vanmiddag is het Russische Izmailovo uit Moskou. De Goudse dames spelen eerst thuis. Nou ja thuis, thuis is Den Haag. En over 14 dagen is de return in Moskou.
Mooi natuurlijk naar het winterse Moskou. Als sporter kom je daar niet elke dag. Maar er zit ook een schaduwzijde aan. Het kost namelijk nogal een bom duiten en in de waterpolowereld liggen de roebels in Nederland niet voor het oprapen. Voor het eerste beste voetbalteam dat zich plaatst voor Europese wedstrijden rammelt de geldbuidel en zijn de duurste hotels niet goed genoeg. Maar de enige overeenkomst met voetbal is dat ook bij het waterpolo de bal rond is.
Eerst vanmiddag winnen en dan op naar Moskou. En daarna zien we wel verder. En mochten de Goudsen in de finale komen dan moeten ze weer naar Moskou. En waar haal je dat zo snel vandaan. Crowdfunding? Of misschien is er een fanatieke waterpolofan die nog wat liggende gelden heeft.
Op 19 april a.s. wordt het nieuwe zwembad in Gouda geopend. Heel zwemmend Gouda kijkt daar volgens mij reikhalzend naar uit, niet in de laatste plaats GZC DONK. Kunnen de thuiswedstrijden echt thuis kunnen worden gespeeld en hoeven ze niet uit te wijken naar Alphen aan den Rijn, Amsterdam of Den Haag.
2013
Het leven begint zo langzamerhand gelukkig weer zijn normale gang te vinden. Al die feestdagen, het is leuk hoor, maar ik weet soms niet meer welke dag het is. Kerstmis 2012 is weer achter de rug. De hazenpeper van mijn schoonmoeder smaakte weer als vanouds. De champagnekurken knalden ook weer alsof ze nooit anders hadden gedaan. De kerstboom op de Goudse Markt staat er nog, maar ook die Noor ziet zijn einde met rasse schreden naderen. Op de ijsbaan op diezelfde Goudse Markt worden de laatste rondjes gereden. De Goudse popgroep The Handsome Poets, bekend van de Olympische Sportzomer, sluit de zaak definitief naar ik heb vernomen. Voetbalminnend Nederland is volledig in de ban van de scheiding van Syl en Raf. De wereld lijkt te zijn vergaan. Een sprookjesvoetbalhuwelijk ist kaputt. Rafael traint zich suf om alles te vergeten naar ik heb begrepen en Sylvia winkelt zich een slag in de rondte. That’s life.
Het is januari 2013. Winter als je de kalender zou moeten geloven, maar het lijkt wel lente. Maar ja, het zij zo, daar kan ik ook niets aan veranderen. De sportwereld ligt stil. Daar is het wel winter. In de winterslaap. Voetballers vertrekken, of staan op het punt, te vertrekken naar nog warmere oorden. Ook de amateur-voetballers betrekken trainingskampen op de Canarische Eilanden, Portugal, Turkije en andere subtropische oorden. Het is alleen wat lastig dat de KNVB het komende weekend heeft ingeroosterd voor een inhaalprogramma. Wat doe je dan als simpel amateurclubje, eerder terugkomen of als een gek kijken of je nog een min of meer representatief elftal op de been kan brengen. Ik ben benieuwd wie er het volgende weekend in de opstelling staan. Verrassingen zijn niet uitgesloten. Misschien dat er hier en daar nog een al lang met pensioen zijnde veteraan kan worden gestrikt. Verder is het zeer rustig. Ja er zijn de nodige nieuwjaarsrecepties. Als ik alle uitnodigingen aan zou nemen moet ik mezelf in tienen delen. En daar pas ik voor.
Beste luisteraars, ik wens u allemaal op de eerste plaats een heel gezond 2013. En verder hoop ik op veel sportieve successen.
Op de kaart
“Jodan Boys voelt zich thuis in de Topklasse”. Een mooie kop op de website Voetbal op Zaterdag. De Goudse debutant dwingt na twee wedstrijden al respect af bij vriend en vijand. Vorige week zaterdag werd amateurvoetbalgrootmacht IJsselmeervogels met het schaamrood op de kaken teruggestuurd naar de boorden van het IJsselmeer. En gisteren werd Noordwijk met korfbalcijfers de duinen ingestuurd. Als je gistermiddag naar pagina 833 van NOS teletekst keek zag je dat Jodan Boys tot drie minuten voor half 5 alleen koploper was in de Topklasse. Uiteindelijk wonnen Katwijk en HCC Hardenberg ook hun wedstrijden waardoor er nu 3 koplopers zijn. Op doelsaldo staat het team van de succesvolle trainer Patrick Akerboom op de 2e plaats. Wie dat enkele weken geleden had durven beweren zou onmiddellijk ontoerekeningsvatbaar zijn verklaard.
Het is alleen jammer dat Jodan Boys afgelopen woensdag uitgeschakeld is in de KNVB Beker. Strafschoppen nemen blijft helaas toch soms nog een probleem. Althans het nemen er van niet, maar het benutten. Anders hadden ze op 26 september wellicht weer een ronde verder kunnen komen, want waarom zouden ze tegenstander Noordwijk dan ook weer niet verslaan. Maar het zij zo.
Voorlopig gaat het crescendo. Als ze nu maar niet naast hun voetbalschoenen gaan lopen. Maar zoals Joop Zoetemelk vroeger al zei “de weg naar Parijs is nog lang”, zal Patrick Akerboom ook zeggen “de competitie is nog lang”. En gelijk heeft hij. A.s. dinsdag staat de volgende tegenstander klaar, FC Lisse. Het team uit de Bollenstreek heeft slechts 1 punt en ik hoor de supporters al zeggen “weer 3 punten”. Of zoals een fanatieke supporter vorige week na afloop van de winst tegen IJsselmeervogels uitriep “op naar de Jupilerleague en het jaar daarop pakken we Ajax ook in”. Er mag gedroomd worden, maar denk daarbij vooral nog eens aan Marco Borsato. Maar voorlopig staat het Goudse voetbal weer op de kaart.
De ontknoping
De voetbalcompetitie nadert zijn ontknoping. De spanning in de Eredivisie is tot astrono-mische hoogten gestegen, maar daar wil ik het vanmiddag niet over hebben. Ik wil even stil staan bij de amateurs en dan met name bij de Goudse voetbalclubs.
Ik begin meteen met de top van het Goudse amateurvoetbal. Jodan Boys maakt zich op voor de veldtocht naar Hoorn. In de stad van Jan Pieterszoon Coen wil de Goudse club geschiedenis schrijven door te promoveren naar de top van het amateurvoetbal. Spelers en supporters slapen nauwelijks meer van de spanning en de Noord-Hollandse stad zal zaterdag een hoog Jodan Boys gehalte kennen. Wedstrijden volgend jaar tegen IJsselmeervogels, Spakenburg, Rijnsburgse Boys en FC Lisse lonken. Maar eerst nog even Zwaluwen ’30 aan de zegkar binden en dat zal nog een hele klus worden. Maar als je kampioen wilt worden, dan moet je ook die wedstrijden winnen.
Hebben we in Jodan Boys dit seizoen een topper in huis, voor de rest moet voetballend Gouda eigenlijk bescheiden zijn. Oké, het eerste zondagteam van Gouda is kampioen geworden, maar dat mag nauwelijks een verrassing heten. Een klein beetje van de oude glorie van SV Gouda is weer terug. En nu maar hopen dat het eerste zaterdagteam zich kan handhaven in de 2e klasse.
DONK gaat zich, tenzij er onwaarschijnlijke dingen gebeuren, na een moeizame start handhaven in de 2e klasse. Voor Olympia staat er niets meer op het spel. Een seizoen met vallen en opstaan. Volgend jaar beter.
ONA moet nog een paar keer aan de bak en door een aantal cruciale overwinningen hebben ze zich toch weer iets omhoog gewerkt. Nog een geluk dat ze in het begin van de competitie zoveel punten hebben gehaald, want anders had het er wel eens heel anders uit hebben kunnen zien. Nog een paar punten halen, dan op naar het nieuwe seizoen. En dan hopelijk op een goed veld.
Tenslotte GSV. Dat is toch een verhaal apart. Dit jaar werd besloten alleen op zaterdag nog prestatievoetbal te spelen. Maar dat woord prestatievoetbal heeft als we naar het bijna voorbije seizoen kijken toch een enigszins merkwaardige uitstraling. Theo van Eck zal vooraf niet hebben gedacht aan een kampioenschap, maar de huidige plaats op de ranglijst zal hij niet in gedachten hebben gehad. Een zeer teleurstellende 13e plaats met alleen SPV ’81 nog onder zich. En als je wedstrijden verliest met 10-2, 11-0 en 12-0 dan sta je aan het eind van de race met meer dan lege handen. Meer dan 115 doelpunten tegen. Ik hou mijn hart vast voor het nieuwe seizoen, als er überhaupt een nieuw seizoen komt voor de club die volgend jaar haar 100e verjaardag hoopt te vieren. Nu is de club door velen al meerdere malen doodverklaard en steeds richtte men zich weer op, dus dat zal nu hopelijk ook wel weer gebeuren. Maar hoe is de vraag. We gaan het zien.
Het zeilmeisje
Ze trotseerde wind, deining en golven. Haaien konden haar niet deren. Piraten is zij niet tegengekomen. Koraalriffen evenmin. Het enige probleem dat zij had was met de Nederlandse autoriteiten. De Raad van de Kinderbescherming en de leerplichtambtenaar om er maar twee te noemen. Maar niets kon haar deren, zij zou en moest haar werelddroom vervullen.
Gisteren voltooide ze haar soloreis van 27.000 zeemijlen rond de wereld en kwam Laura Dekker met haar Guppy aan op Sint Maarten. De jongste zeezeilster ooit. Goed voor een vermelding in het Guiness Book of Records. Maar deze instantie liet weten dat ze het record niet zouden opnemen. Een beetje flauw natuurlijk, dat hadden ze wel wat eerder kunnen zeggen. Maar Laura zit er niet mee heb ik begrepen.
Hoe je er ook tegenover staat, je moet natuurlijk wel erkennen dat Laura een sportieve wereldprestatie heeft geleverd. Ik ben benieuwd of ze nog ergens in Nederland gaat worden gehuldigd. Als Vroomshoop massaal uitloopt voor iemand die toevallig de meeste pijltjes in de roos heeft gegooid dan moet voor Laura toch ook een menigte op de been komen. Ik ben benieuwd of ze een gelukstelegram van de Koningin heeft gekregen. Of een tweet van Mark Rutte.
Laura zal wel weer bestookt worden door Jan en Alleman. Betweters, zuurpruimen en wie weet wat voor figuren allemaal zullen het hoogste woord weer voeren. Zal de beruchte leerplichtambtenaar weer in actie komen? Formeel gesproken zal deze man wel gelijk hebben, maar ik heb zijn collega leerplichtambtenaren deze week ook niet gehoord toen duizenden scholieren midden op de dag in plaats van te rekenen of taal te leren naar een voetbalwedstrijd mochten gaan. Tegen een klein zeilmeisje durven jullie wel vrienden, maar o wee als je aan Koning Voetbal komt. Dan krijg je pas echt de hoon van het volk over je heen. Heet dit geen meten met twee maten?
Ach, wat maak ik me ook druk. Ze doen maar. Dan weet ik nog wel andere dingen waar ik me over kan opwinden. Maar daarover een volgende keer.
Attische tragedie
In Amsterdam is de pleuris uitgebroken. De ideeën over een vrolijke musical die ik afgelopen maandag in mijn sportcolumn uit de doeken deed zijn als sneeuw voor de zon verdwenen. Dichters kunnen nu hun pen in gifinkt dopen om een inktzwarte tragedie te componeren. De musicalsterren zijn dezelfde, maar er is een tweede hoofdrolspeler uit de hoge hoed getoverd. Herr Louis Von Gaal, enkele maanden geleden door Bayern Munchen afgeserveerd, is als een feniks uit zijn as verrezen en voor de poort van de Amsterdam Arena opgedoken. De Raad van Commissarissen van de club van de Godenzonen heeft het ei van Columbus gevonden. Niks geen intuïtief geleuter van een van hun medecommissarissen die in het verleden is blijven hangen en met nostalgie terug denkt aan de jaren dat Ajax aan de wereldtop stond. Nee, er moet eindelijk eens een andere wind gaan waaien bij de club en daarvoor is orde en tucht nodig. En aangezien Rinus Michels niet meer onder ons is, en Guus Hiddink liever wacht op de miljoenen die een Russisch vriendje ongetwijfeld voor hem in petto heeft als hij een klusje in een of andere Verweggistaan wil gaan klaren, blijft alleen Louis van Gaal over.
De kredietcrisis komt deze week even op het tweede plan. De kranten hebben hun grootste chocoladeletters opgevist en de koppen liegen er niet om. Radio- en televisiejournaals openden er mee. Nederland is in rep en roer. De polarisering is weer helemaal terug. Er dreigt een tweedeling in ons koude kikkerlandje. De legeraanvoerders hebben hun troepen gemobiliseerd, de wapens zijn omgegord en de strijd is losgebarsten. Barricades worden opgeworpen en de spanning is om te snijden. Het kabinet is vanmorgen in spoedzitting bijeen gekomen om alle mogelijke strategieën door te nemen. Minister Hans Hillen denkt even niet aan de missie in Afghanistan, maar houdt constant contact met de legertop. Ivo Opstelten heeft de reorganisatieplannen van de Nationale Politie even opzij gelegd en houdt met zijn vaste schaduw Fred Teeven de ontwikkelingen nauw in de gaten. Minister Donner van Binnenlandse Zaken overweegt zijn sollicitatie voor de functie van vice voorzitter van de Raad van State in te trekken, want het land heeft hem nu harder nodig. Premier Rutte heeft een hotline met Sarkozy, Merkel, Obama, Poetin en met de secretaris van de Verenigde Naties Ban Ki-Moon, die ook met grote vrees de ontwikkelingen in Nederland volgt.
Grote paniek in Nederland, de ergste crisis sinds de Tweede Wereldoorlog. En dat alleen maar omdat er een nieuwe technisch directeur van een voetbalclub moet worden benoemd. Als er een nieuwe voorzitter van de Raad van Bestuur van de ING Bank komt, wordt dit slechts afgedaan met twee regels in het Financieel Dagblad. Hooguit komt de persoon in kwestie op TV bij Harry Mens, maar daar houdt het ook mee op. Zelfs in het geteisterde Griekenland, de bakermat van Ajax, liggen ze er niet wakker van.
Oorlog in Amsterdam. De trotse Griekse god Ajax, held uit de Trojaanse Oorlog, draait zich om in zijn graf. Nico Dijkshoorn lijkt me de aangewezen persoon om in navolging van de grote Griekse schrijvers Sophocles en Euripides een Nederlands drama te componeren. De AKO literatuurprijs ligt in het verschiet voor hem. En binnenkort de première in De Wereld Draait Door.