Gerritschinkel.nl Columns & meer

The Rolling Stones – Beggars banquet (50th Anniversary edition)

Het jaar 1968 was een jaar waarin legendarische albums verschenen. Zoals b.v. The White Album (The Beatles), Astral weeks (Van Morrison), Electric Ladyland (The Jimi Hendrix Experience), The Kinks are the Village Green Preservation Society (The Kinks), Music from Big Pink (The Band), Sweetheart of the rodeo (The Byrds), Wheels of fire (Cream) en At Folsom Prison (Johnny Cash). Een halve eeuw later worden veel van deze albums opnieuw, geremasterd en veelal voorzien van veel extra’s opnieuw uitgebracht.

The Rolling Stones brachten in 1968 het album Beggars banquet uit. Het jaar daarvoor, in 1967, waren de Britse rockers op hun album Their satanic majesties request in de psychedelische sferen, maar op Beggars banquet werd het roer (gelukkig) weer omgegooid en voerden de blues en rock weer de boventoon. De inbreng van gitarist Brian Jones was sterk afgenomen, hetgeen het naderende einde leek in te leiden. Jones werd niet lang daarna uit de band gezet en verdronk in 1969. The Stones gingen in 1968 ook in zee met een nieuwe producer, Jimmy Miller.

Vorige maand kwam de 50th Anniversary editon van Beggars banquet uit. Helaas zonder bonustracks of andere extra’s. Alleen bij de vinyleditie zit de bonus flexi disc ‘Hello this is Mick Jagger’, waarop een interview van 17 april 1968 met de leadzanger staat.

Het album opent met de bongo’s van Sympathy for the devil, een alltime klassieker, die heden te dage nog steeds op het liverepertoire van The Stones staat. Jagger werd volgens zeggen bij het schrijven van de tekst geïnspireerd door het boek De meester en Margarita van de Russische schrijver Michail Boelgakov. Keith Richards speelt naast zijn schrikdraadsolo’s ook bas op dit nummer. Mooi is vervolgens de bijdrage van Brian Jones op slide in No expectations en Jones speelt ook mondharp in Dear doctor en het fraai rockende Parachute woman. In Jigsaw puzzle dreunt de pompende bas van Bill Wyman de speakers uit evenals de hamerende pianoklanken van Nicky Hopkins. Een ander nummer dat tegenwoordig nog op hun playlist staat is Street fighting man, een echte straatrocker met een blèrende Jagger, strak drumwerk,  en Jones op sitar en shehnai. De enige cover op het album is Prodigal son, een prachtige uptempo akoestische blues van Rev. Robert Wilkins. Stray cat blues is weer een vette rocker met door merg en been gaand gitaarwerk van Richards, een fabuleuze ritmesectie en Jagger die zijn longen uit zijn lijf schreeuwt. Rick Gretch speelt vervolgens mooi fiddle op de mooie akoestische blues Factory girl. In het slotnummer, de gospelblues Salt of the earth krijgt de band vocale assistentie van Watts Street Gospel Choir en het nummer heeft een ‘jagend’ einde met een strak drummende Charlie Watts en een hamerende piano van Nicky Hopkins.

Conclusie: Beggars banquet wordt door veel muziekliefhebbers (en ook Stones fans) beschouwd als een van de vier beste albums die ze tot nu toe hebben gemaakt. Ik kan me hierin helemaal vinden. Een klassiek Stones album dat over 50 jaar wellicht nog wordt gedraaid.

Tracks cd:

1. Sympathy for the devil
2. No expectations
3. Dear doctor
4. Parachute woman
5. Jigsaw puzzle
6. Street fighting man
7. Prodigal son
8. Stray cat blues
9. Factory girl
10. Salt of the earth

Line up:

• Mick Jagger – zang, mondharmonica (track 4), maracas (track 6,8)
• Keith Richards – elektrische gitaar (track 1,4,5,8,9), akoestische gitaar (track 2,3,5,6,7,9,10), bas (track 1,6), backing vocals (track 1,3,10)
• Brian Jones – akoestische gitaar (track 1,4), backing vocals (track 1), slide gitaar (track 2), mondharmonica (track 3,4), mellotron (track 5,8), sitar (track 6), tambura (track 6)
• Charlie Watts – drums (tracks 1,3,4,5,6,7,8,10), backing vocals (track 1), claves (track 2), tamboerijn (track 3), tabla (track 9)
• Bill Wyman – bas (track 2,3,4,5,8.9,10), dubbele bas (track 3), backing vocals (track 1), maracas (track 1), synthesizer (track 5)
• Nicky Hopkins – piano (track 1,2,3,5,6,8,10)
• Rocky Dijon – congas (track 1,8,9)
• Rick Grech – fiddle (track 9)
• Dave Mason – shehnai (track 6), mellotron (track 9)
• Jimmy Miller – backing vocals (track 1)
• Watts Street Gospel Choir – backing vocals (track 10)