Elliott and the Audio Kings – Long live the king
Elliott and the Audio Kings komen uit de omgeving van Kitchener en Waterloo, Ontario. De band bestaat uit zanger-gitarist-mondharmonicaspeler Mike Elliott, drummer Jonny Sauder en bassist Scott Fitzpatrick. Het muzikale spectrum van dit pas enkele jaren bestaande Canadese trio strekt zich uit van blues, boogie, bluegrass tot rockabilly swing en old-school rock & roll. Kortom, Elliott and the Audio Kings zijn muzikaal van vele markten thuis. In 2016 verschijnt hun titelloze debuutalbum.
Deze maand is hun nieuwe album Long live the king uitgekomen, een album met 12 nieuwe songs waarbij het weer lastig is om stil te blijven zitten. Opwinding is er meteen al met de opener Zim zam zoom, een jumpblues van het zuiverste water. In de midtempo blues All revved up komen bij mij herinneringen aan The Fabulous Thunderbirds boven. Na de rauwe, hoekige blues met gruizig gitaarwerk in Shoulder the weight en Haven’t been kind bewijst de uitmuntende ritmesectie zijn klasse in de instrumentale shuffle Pringles and perrier, waarin Eilliott ook een lange gitaarsolo ten beste geeft. Vet gitaarwerk is ook te horen in Touch of your hand en met een one, two, three, four swingt de band vervolgens de pan uit met Nothin’ pleases you. In de midtempo blues Day drinking trekt Elliott zijn mondharp tevoorschijn en geeft een fraai harpsolo weg. In het slechts twee minuten durende Rich girl kruipt de sound rockabillyachtig weer tegen die van The Fabulous Thunderbirds aan. Het titelnummer Long live the king is rauwe blues met een strakke ritmesectie en een scheurende harpsolo. Onverstoorbaar zijn de staande bas en de strakke drumklappen in de met een felle gitaarsolo versierde midtempo blues Heart attack. Het slotakkoord is de opzwepende instrumental Tin sandwich. Een spetterend einde.
Conclusie: Het plezier spat van dit album af. Lekkere ongepolijste, no nonsens, recht voor zijn raap muziek. Heerlijk album.
Tracks cd:
- Zim zam zoom
- All revved up
- Shouder the weight
- Haven’t been kind
- Pringles and perrier
- Touch of your hand
- Nothin’ pleases you
- Day drinking
- Rich girl
- Long live the king
- Heart attack
- Tin sandwich
Line up:
- Mike Elliott – zang, gitaar, mondharmonica
- Jonny Sauder – drums, percussie, backing vocals
- Scott Fitzpatrick – staande bas, backing vocals
Bodegraven-Reeuwijk
Het voetbalseizoen zit er, op een klein staartje na, nu echt op. Ook voor RVC’33, de sympathieke club uit Reeuwijk-Dorp. Zondagmiddag viel op het dicht bevolkte Sportpark Kaagjesland het doek voor de eersteklasser en daalt men na één jaar weer af naar de 2e klas. Komend seizoen helaas geen blauw-witte mars naar Olympia. Dan maar een blauw-witte mars naar ONA. Iets verder lopen, maar wel een mooi alternatief dacht ik.
Het voetbalseizoen 2017-2018 is voor de Goudse clubs te typeren als matig, maar voor buurgemeente Bodegraven-Reeuwijk is het een rampseizoen geworden Niet voor ESTO, want op de Kievitsheuvel kon de terechte kampioensvlag worden gehesen. Maar voor de andere clubs was het een bedroevend seizoen. CVC Reeuwijk deed nog dappere pogingen om aan degradatie te ontsnappen, maar helaas. Terug naar de 3e klas. Voor WDS uit Driebruggen viel het doek al een aantal weken voor het einde van de competitie. In het nieuwe seizoen dan maar weer naar Rohda ’76, dat met de nacompetitiefinish in zicht de eigen glazen ingooide.
Bij VV Bodegraven was het voor trainer Willem Dekker elke week weer een zoektocht om elf man bij elkaar te harken. Toen de vereniging enkele maanden geleden besloot om zoals vele andere verenigingen over te stappen naar prestatievoetbal op zaterdag, strompelde het team helemaal zieltogend naar de finish. Degradatie bleef uit omdat Gouderak zo vriendelijk was nog slechter te presteren. Ik ben zeer benieuwd naar het nieuwe voetbalseizoen en of de sombere geluiden die ik links en rechts hoor niet bewaarheid worden. Hopelijk is de teleurstelling en de vlucht naar elders van veel spelers niet het begin van het einde van de club die op 1 april 2020 haar 100e verjaardag hoopt te vieren.
