Gerritschinkel.nl Columns & meer

11jun/160

Infected with the blues – Spencer MacKenzie

Spencer MacKenzie is pas 16 jaar, maar deze jonge zanger-gitarist is zeker in zijn thuisland Canada een blues sensatie en iedereen voorspelt hem een gouden toekomst. Hij won in 2013 de Niagara Music Rising Award en dit jaar mag hij optreden op The International Blues Challenge in Memphis. Bovendien heeft hij een studiebeurs ontvangen van The Blues Foundation en kan hij naar het Fernando Jones Blues Camp in Chicago.

Vorige maand kwam het album Infected with the blues uit. Op dit debuutalbum, opgenomen in de Phase One Recording Studio in Toronto, staan drie eigen composities van MacKenzie en vijf covers van bluesoriginals. In de opener, de titelsong Infected with the blues, laat de jonge Canadees meteen horen dat hij een zeer belovende gitarist is. Een swingende bluesrocker met een tinkelende pianosolo van David ‘Groove doctor’ McMorrow. De door Ahmed Ertegun geschreven eerste hit van Ray Charles begint met het typische piano intro dat we van Ray Charles kennen en samen met de blazers en de saxsolo krijgt Mess around ook hier een swingende uitvoering. Devil under her skin is een rauwe countryblues met slide, mondharmonica en backingvocals. In dit uitstekende nummer is wel goed te horen dat MacKenzie nog erg jong is. Met een meer doorleefde stem zou dit nummer een topper zijn. In Kissing in the dark, de klassieker van Memphis Minnie, laat MacKenzie weer een felle gitaarsolo horen. Dat BB King een van de idolen is van Spencer MacKenzie blijkt uit Goodbye Lucille, een prachtige bluesballad met uitstekend gitaarwerk, met piano en hammond. MacKenzie schreef dit nummer na de dood van BB King als een ode aan de grote gitaarmeester. Jumpin’ from six to six, een cover van de Canadese singer-songwriter-gitarist Colin James is een opwindende jumpblues met blazers, een saxofoonsolo en swingend pianospel. Het tempo gaat weer omlaag in de soulballad Sinner’s prayer van Lowel Fulson, waarin MacKenzie een slepende gitaarsolo tevoorschijn tovert. Het laatste nummer is ook een cover, het door Bob Dylan geschreven, maar vooral van Jimi Hendrix bekende All along the watchtower. De versie van Hendrix wordt hier niet geëvenaard (ik vraag me af wie dat ooit zou kunnen, laat staan verbeteren, maar dat terzijde), maar MacKenzie komt met zijn virtuoze gitaarsolo’s een heel eind in de goede richting. De backingvocals en de hammond geven een extra dimensie aan deze klassieker.

Conclusie: Blues is muziek voor en door ouwe mannen wordt mij wel eens toegeroepen. Maar gelukkig is lang niet iedereen die mening toegedaan en staat de jeugd klaar om het tegendeel te beweren. Spencer MacKenzie is daar een goed voorbeeld van. Zijn debuutalbum belooft in ieder geval heel wat. De titel van het album dekt zeker de lading.

Tracks:

  1. Infected with the blues
  2. Mess around
  3. Devil under her skin
  4. Kissing in the dark
  5. Goodbye Lucille
  6. Jumpin’ from six to six
  7. Sinner’s prayer
  8. All along the watchtower

Line up:

  • Spencer MacKenzie – gitaar, zang
  • David ‘Groove Doctor’ McMorrow – toetsen
  • Brant Parker – gitaar, zang
  • Alan Duffy – bas
  • Sean O’Grady – drums
  • Ryan Baker – trompet
  • Mike Polci - trombone
  • Bill Holinaty – saxofoon
  • Max Hiller – mondharmonica
  • Sharon Riley, Rochelle Harrison, Camille Harrsion, Dean Malton – backing vocals