Gerritschinkel.nl Columns & meer

19jun/160

Totally stripped -The Rolling Stones

Ik neem u even ruim 20 jaar mee terug in de tijd. Ik liep op de Coolsingel in Rotterdam toen ik hoorde van de kaartverkoop voor twee verrassingsconcerten van The Rolling Stones in Paradiso in Amsterdam. Maar ja hoe kom je zo snel van Rotterdam naar Amsterdam voor kaartjes, dus ik heb de moeite maar niet eens genomen. De concerten van 26 en 27 mei waren uiteraard binnen een mum van tijd uitverkocht. Opnamen van hun optredens in Paradiso verschenen op bootlegs en sommige nummers ook op het in november van dat jaar uitgebrachte album Stripped.

Maar nu, 21 jaar na dato is het volledige concert dat The Rolling Stones op 26 mei 1995 in Paradiso gaven op dvd uitgebracht. Samen met de concerten die ze in juli 1995 gaven in Parijs (L ’Olympia) en in Londen (Brixton Academy), een documentaire over het “project” Totally Stripped en een cd met nummers van de drie concerten. Bij aanschaf van de luxe editie hebt je alles bij elkaar, inclusief een mooi boekwerk.

De eerste dvd neemt de kijker mee naar Amsterdam, Parijs en Londen. De documentaire bevat interviews, live opnamen, rehearsels in de studio en verhalen over deze unieke periode in de carrière van The Stones.

Dvd 2 is een weergave van het volledige concert in Paradiso op 26 mei 1995. Mick Jagger knikt, Keith Richards en Ronnie Wood slaan de eerste akkoorden op hun gitaren aan en de show begint met het oude Buddy Holly nummer Not fade away, waarin Jagger applaus oogst als hij de smoelschuif laat loeien. Terwijl Charlie Watts de drumstokjes even soepel door zijn vingers laat fladderen zet Wood It’s all over now in, waarin Richards later verder soleert en Watts onverstoorbaar aan het drummen is geslagen. De nieuwe bassist Darryl Jones pompt vervolgens de stuwende bastonen van Live with me de zaal in terwijl Jagger gedreven de tekst zijn strot uitgeschreeuwd. Good old Bobby Keys blaast vervolgens zijn bekende saxsolo. In Let it bleed gaat het er even iets rustiger aan toe. Prachtige uitvoering, met Wood op pedalsteel en heerlijke pianoklanken van Chuck Leavell. Dan is het weer de beurt aan een song uit de begintijd van hun carrière, The spider and the fly, een slowblues met een geïnspireerd solerende Richards. Wood is weer op dreef in Beast of burden en Jagger bespeelt op de zijn bekende manier het publiek. De band heeft er ook lol in want zelfs Charlie Watts lacht. “Something romantic” roept Jagger en het applaus barst los als Richards de eerste tonen van Angie laat horen. Het blijft een prachtig lied en de piano van Chuck Leavell draagt daar zeker aan bij. “I’m really enjoying this, it’s nice to be in such a small place” zegt Jagger, terwijl hij zijn jasje heeft uitgetrokken en in topvorm de ballad Wild horses zingt, met mooie backing vocals van Lisa Fischer en Bernard Fowler. Tijd voor country! Sweet Virginia met Jagger’s bekende mondharmonicasolo en Bobby Keys met de saxsolo. Een volgend hoogtepunt is de schitterende versie van Dead flowers. Jagger kondigt het volgende nummer aan en zegt dat ze dit nog niet vaak gespeeld hebben. Maar daar is niet veel van te merken, want de gospel Shine a light krijgt een indrukwekkende uitvoering. Producer Don Was, met zonnebril, schuift even aan op hammond. Het refrein van Like a rolling stone (“Bob Dylan wrote this for us”) wordt door het publiek massaal meegezongen. Dan is het de beurt aan het bekende “sologedeelte” van Keith Richards. Met een “Looking good Amsterdam” zet hij lachend Connection in. De bandleden worden vervolgens voorgesteld, waarbij Jagger tot zijn schande bemerkt dat hij Charlie Watts vergeet, maar het publiek maakt dat meer dan goed door massaal de naam van de bescheiden drummer te gaan scanderen. Richards gaat verder met het intens gezongen Slipping away en The worst. Met een “God bless you Amsterdam” bedankt hij het publiek en even later horen we het bekende intro van Gimme shelter. Dat is live altijd een feest om te horen (en te zien) want dan is het weer “Lisa Fischer time”. Wat een strot. Ze is in staat om de knopen van je overhemd en de veters uit je schoenen te laten springen. De snelheid wordt opgevoerd in All down the line (blazers en een hamerende piano) en Respectable met een gedreven Watts. Het tempo bereikt een hoogtepunt in Rip this joint met de saxsolo’s, de staande bas en een Jagger die vocal alle snelheidsgrenzen overschrijdt. Dan de onvermijdelijke toegift. Rifmaster Richards zet Street fighting man in en de band speelt geïnspireerd het concert naar een daverend einde.  

Dvd 2 bevat het volledige concert in L’ Olympia in Parijs op 3 juli 1995. De setlist verschilt behoorlijk van de setlist in Amsterdam. De opener is een energieke uitvoering van Honky tonk women, met de bekende pianosolo van Chuck Leavell, waarbij Richards ook nog even een paar toetsen mag aanslaan. Na de vlijmscherpe solo’s van Wood en het schetterend koper in Tumbling dice ramt Richards, na een “bienvenue L ‘Olympia” van Jagger de eerste noten van You got me rockin’ de zaal in. De blazers blazen zich uit de naad in All down the line waarin Wood weer op slide te keer gaat. Tijdens Shattered krijgen we een blik op de imposante gestalte van de nieuwe bassist Darryl Jones. Jagger bespeelt het publiek weer in Beast of burden. Let it bleed krijgt ook in Parijs een mooie uitvoering en tijdens Angie worden de lichtjes ontstoken. Jagger is weer in topvorm in Wild horses.

Pure blues is Howling Wolf’s Down in the bottom. Na Shine a light en Like a rolling stone, die ook op de setlist in Amsterdam stonden, wordt I go wild ingezet, waarin Richards en Wood felle gitaarsolo’s uitvechten. De pompende bas van Jones kondigt Miss you aan dat op een gegeven moment een soort variété wordt wanneer Lisa Fischer als een langbenige vamp met zwarte netkousen in hoge laarzen gestoken haar verleidingskunsten los laat. Maar dan komt Bobby Keys tussenbeide met een verschroeiende saxsolo waarna de band er weer een muzikale show van maakt. Honky tonk man Keith Richards krijgt na de introductie van de band de gitaar omgehangen en speelt en zingt Connection en Slipping away. De huilende mondharmoncia kondigt Midnight rambler aan, altijd een geheid succes tijdens concerten en het Parijse publiek wordt ook nu getrakteerd op een spetterende versie. Na het supersnelle Rip this joint de bekende riff van Start me up, een andere publiekslieveling en dat laat een in het publiek meeswingende met zwarte zonnebril getooide Jack Nicholson ook merken. It’s only rock ‘n’ roll is altijd een feest en Richards trekt zijn “riffdoos” nog maar eens open en zet Brown sugar in. Een ritmesectie als een betonnen muur en uiteraard weer een hoofdrol voor Bobby Keys. Na een “au revoir” is het afgelopen, maar het publiek schreeuwt om een toegift. De toegift is een intense versie van Jumpin’ Jack Flash. Hoewel Nicholson daarna nog bis bis roept is het nu toch echt afgelopen.

Dvd 4 is een weergave van het complete concert dat The Stones in Londen (Brixton Academy) gaven op 19 juli 1995. Net als in Parijs werden 22 nummers gespeeld. De setlist komt in grote lijnen overeen met die van Parijs. De eerste drie nummers zijn exact dezelfde. I.p.v. All down the line wordt Live with me gespeeld, met het bekende basintro. Hoewel het concert dus pas vier nummers oud is loopt het zweet bij Keith Richards al van zijn gezicht, maar een hulpvaardige Mick Jagger wist dit met een handdoek behulpzaam wet. Ronnie Wood mag zijn kunsten botvieren in Black limousine en hij vertolkt een glansrol met zijn solo’s. Dan volgt een countryset met eerst een mooie versie van Dead flowers (piano en solo Wood). “I feel like a hillbilly” roept Jagger en pakt dan zijn mondharmonica voor een slepende solo in Sweet Virginia. Een prachtige versie, gedragen door de piano van Leavell. Jagger zet zich dan achter de piano en het publiek wordt vergast op een tranen trekkend mooie versie van Far away eyes met een excellerende Wood op pedal. Na de country duikt de band de blues weer in met Robert Johnson’s Love in vain, met Wood op slide en een ingetogen Richards en Down in the bottom.

De rest van de setlist is bijna identiek aan die van Parijs, alleen wordt i.p.v. It’s only rock ‘n‘ roll  hier Monkey man gespeeld. Dit nummer uit 1969 (album Let it bleed) is een feest om te horen en te zien zoals het spetterende duet van Jagger en Fischer die elkaar telkens uitdagen. Jumpin’ Jack Flash is ook hier de toegift waarin Keith Richards met ontbloot bovenlijf zijn gitaar bijna aan stukken ragt en het plectrum aan het einde nog maar eens het publiek in gooit. Na een laatste ferme klap van Charlie Watts is het helaas afgelopen.

De inhoud van de cd is een beetje teleurstellend. Waarom maar 14 nummers? Dat hadden er van mij wel wat meer mogen zijn.

Conclusie: Stadionconcerten zijn leuk, aardig, goed en soms heel goed, maar er gaat toch niets boven een intiem concert. The Rolling Stones verkeerden in 1995 in topvorm en dat hebben ze met hun formidabele concerten in Amsterdam, Parijs en Londen laten zien. Fantastisch, grote klasse!

Dvd 1:

Totally stripped documentary

Tracks dvd 2 The Paradiso Amsterdam, 26 mei 1995

  1. Not fade away
    2. It’s all over now
    3. Live with me
    4. Let it bleed
    5. The spider and the fly
    6. Beast of burden
    7. Angie
    8. Wild horses
    9. Sweet Virginia
    10. Dead flowers
    11. Shine a light
    12. Like a rolling stone
    13. Connection
    14. Slipping away
    15. The worst
    16. Gimme shelter
    17. All down the line
    18. Respectable
    19. Rip this joint
    20. Street fighting man

Tracks dvd 3 L ‘Olympia Paris, 3 juli 1995

  1. Honky tonk women
    2. Tumbling dice
    3. You got me rockin’
    4. All down the line
    5. Shattered
    6. Beast of burden
    7. Let it bleed
    8. Angie
    9. Wild horses
    10. Down in the bottom
    11. Shine s light
    12. Like a rolling stone
    13. I go wild
    14. Miss you
    15. Connection
    16. Slipping away
    17. Midnight rambler
    18. Rip this joint
    19. Start me up
    20. It’s only rock ‘n’ roll
    21. Brown sugar
    22. Jumpin’ Jack Flash

Tracks dvd 4 Brixton Academy, 19 juli 1995

  1. Honky tonk women
    2. Tumbling dice
    3. You got me rockin’
    4. Live with me
    5. Black limousine
    6. Dead flowers
    7. Sweet Virginia
    8. Faraway eyes
    9. Love in vain
    10. Down in the bottom
    11. Shine a light
    12. Like a rolling stone
    13. Monkey man
    14. I go wild
    15. Miss you
    16. Connection
    17. Slipping away
    18. Midnight rambler
    19. Rip this joint
    20. Start me up
    21. Brown sugar
    22. Jumpin’ Jack Flash

Tracks cd:

  1. Not fade away – Amsterdam
    2. Honky tonk women – Paris
    3. Dead flowers – Amsterdam
    4. Faraway eyes – London
    5. Shine a light – Amsterdam
    6. I go wild – Paris
    7. Miss you – London
    8. Like a rolling stone – Amsterdam
    9. Brown sugar – Paris
    10. Midnight rambler – London
    11. Jumpin’ Jack Flash – Paris
    12. Gimme shelter – Amsterdam
    13. Rip this joint – Amsterdam
    14. Street fighting man – Amsterdam

Line up:

  • Mick Jagger – zang, gitaar, mondharmonica
  • Keith Richards – gitaar, zang
  • Charlie Watts – drums
  • Ronnie Wood – gitaar, backingsvocals
  • Darryl Jones – bas
  • Lisa Fischer – backing vocals
  • Bernard Fowler – backing vocals
  • Chuck Leavell – keyboards
  • Bobby Keys – saxofoon
  • Andy Snitzer - saxofoon
  • Kent Smith – trompet
  • Michael Davis – trombone