Denken in Gouda
Er heerste een serene stilte. Aan de bar dronken een paar mensen stil hun koffie. In de zaal zaten 22 mannen denkend achter hun damborden. Af en toe schoof een dammer zijn stoel voorzichtig naar achteren, wierp nog snel een blik op zijn verlaten bord en schuifelde naar de bar voor een kop koffie. Om zich daarna peinzend over zijn volgende zet weer in de strijd te mengen. In het midden van de zaal liep iemand langs de borden en deed telkens een zet. Alexander Georgiev, de wereldkampioen dammen uit Rusland!! Hij vereerde Gouda met een bezoek voor een wedstrijd simultaan dammen in het nieuwe biljart- en denksportcentrum.
Een oud bedrijfspand, omgebouwd tot een mooie sportaccommodatie. Vorige maand werd de accommodatie geopend door biljartopper Dick Jaspers en afgelopen vrijdagavond had men weer een wereldtopper gestrikt. Het nieuwe biljart- en denksportcentrum De Hoog heeft op de 1e etage een schitterende biljartzaal en de begane grond is het nieuwe onderkomen van Damlust en Messemaker 1847.
Denkend Gouda onder één dak. Nu nog hopen dat het publiek de accommodatie kan vinden, want het ligt nogal afgelegen. Ik heb me in ieder geval een slag in de rondte gezocht. Dat zal ongetwijfeld aan mij liggen. Maar ik weet De Hoog nu blindelings te vinden.
Niet iedere verandering lijkt een verbetering
Het hele leven staat bol van veranderingen. De wereld draait door, dus wij moeten gewoon meedraaien. Participeren volgens het evangelie van Mark Rutte.
In de sportwereld wemelt het ook van de veranderingen. Ik was eens bij het begin van het rugbyseizoen bij RFC Gouda en toen werd mij verteld dat er zo’n dozijn nieuwe spelregels van kracht waren geworden. Toe maar.
Dit is ook het geval in het nieuwe voetbalseizoen. De tijdstraf en de fysieke controle van de spelerspassen. Hier wordt trouwens niet consequent mee omgegaan heb ik gemerkt, maar dat terzijde. De verliezend bekerfinalist is volgend jaar niet meer welkom is in de Europa League. Terecht, want dit was een rare regel.
Waar de voetbalclubs echt gek van worden is het digitale wedstrijdformulier. Daar is bij de KNVB denk ik niet echt goed over nagedacht. Men heeft zich volgens mij niet gerealiseerd wat dit allemaal teweeg brengt. Spitsuur bij het invullen van het wedstrijdformulier en inloggen op Sportlink is vaak een probleem. Computers met te weinig geheugen. Verenigingen worden zo weer op kosten gejaagd. Frustratie alom. “Zo jaag je de vrijwilligers weg” hoorde ik zaterdag in Reeuwijk een leider verzuchten. Ik hoop het niet, maar de KNVB moet deze gang van zaken maar snel gaan evalueren.
Voetbaltweelingen
Ik moest afgelopen zondag tijdens de voetbalwedstrijd RVC’33 – ONA denken aan de legendarische televisieserie All in the family. Met die knorrige Archie Bunker en zijn serviele sloffende echtgenote Edith. Ik twijfelde op een gegeven moment wie het 2e doelpunt scoorde. Was het Thomas of Jelle. Hoe dan ook, het bleef in de familie. Driekwart van de productie kwam voor rekening van deze jongelingen.
Voetbalbroers, het barst er van. Ronald en Erwin Koeman. Bij Jodan Boys stonden eens drie gebroeders Blok in de basis. Menno en Jeroen de Jong bij DONK. Joery en Gregory Castano bij Olympia. Romeo en Aziz el Bouazatti bij Gouda en GSV. Piet en Dick Ernst bij ONA. Laat bij WDS de naam de Koning vallen en het halve dorp kijkt om. En zo kan ik nog wel even door gaan, maar mijn ruimte is beperkt.
Tweelingen bij het voetbal zijn zeldzamer, hoewel die er ook genoeg zijn. De bekendste zijn de Ajacieden Frank en Ronald de Boer. Willy en René van de Kerkhof van PSV. De Spartanen Dennis en Gerard de Nooijer. En bij RVC’33 dus Thomas en Jelle v.d. Poel. Vorig jaar nog A-junioren en dit seizoen al een sensatie in Reeuwijk-dorp. Pas 18 jaar en nog een heel voetballeven voor zich. Ik heb genoten van ze.
De Goudse Nationale Singelloop
De kop van voetbalcompetitie is er af. De resultaten van de Goudse voetbalclubs waren het afgelopen weekend wisselvallig. Het gedegradeerde Jodan Boys verslikte zich in Smitshoek en de euforie van velen is even getemperd. Het eveneens gedegradeerde Gouda ontsnapte met pijn en moeite aan een blamage tegen het zeker niet imponerende Hermandad. Het wachten is op de return van Piet van Offeren. Op zondag zorgde Olympia in mijn ogen voor een verrassing, en ook Gouda deed weer van zich spreken. De doelpuntenbron van Aziz el Bouazatti is nog steeds niet opgedroogd. De verwachtingen zijn in het Groenhovenpark weer hooggespannen, en waarom ook niet. ONA sprokkelde een puntje en DONK liet zich onnodig in het pittoreske Oudenhoorn verrassen door het gepromoveerde OHVV. Maar de competitie is nog lang en hardlopers zijn doodlopers.
Over hardlopen gesproken. Vrijdag wordt de Goudse binnenstad weer in bezit genomen door hardlopend Gouda. De Goudse Nationale Singelloop, een prachtig evenement dat steeds meer deelnemers trekt. De jubileumeditie (25e keer) schijnt weer alle records te breken. Ik hoop dat de organisatie een mooi deelnemersveld heeft kunnen strikken voor dit jaarlijkse hoogtepunt op atletiekgebied in onze stad. Positieve reclame voor Gouda is nooit weg.
En nu maar hopen op mooi weer, want het is tenslotte vrijdag de 13e.
De visuele controle
Na de tragische dood van grensrechter Richard Nieuwenhuizen heeft de KNVB gelukkig meer aandacht gekregen voor het geweld op en rond de voetbalvelden en heeft het Aktieplan Tegen Geweld opgesteld.
De maatregel die tot nu toe voor de meeste publiciteit heeft gezorgd is de tijdstraf bij de B- categorie. Bij een gele kaart moet je 10 minuten naar de kant. Geen gekke maatregel, maar wie gaat dat allemaal registreren. Krijgen we net als bij zaalsporten een tijdklok langs het veld?
Met een andere maatregel werd ik afgelopen zondag geconfronteerd. De visuele controle! Voor aanvang van de bekerwedstrijd Olympia – VEP moesten alle 22 spelers zich opstellen op het veld. De scheidsrechter had alle spelerskaarten bij zich en de spelers moesten hun geboortedatum noemen. Deed een beetje komisch aan. Het volkslied ontbrak nog. Als een volgzame discipel handelde de scheidsrechter volgens de nieuwe regels, maar het deed toch een beetje koddig aan. Wat doe je als scheids wanneer je geconfronteerd wordt met een eeneiige drieling?
De visuele controle is logisch. Alleen vraag ik me af waarom dit op het veld moet plaatsvinden, hoewel een oud voetballer me vertelde dat dit 30 jaar geleden bij de pupillen ook gebeurde. En moet de scheidsrechter zich eigenlijk niet legitimeren? Iedereen kan beweren dat hij de leiding heeft.