Honkbal
Mijn logeerhond keek verschrikt op vanuit zijn mand toen ik zondagmorgen om zeven uur de televisie aanzette. Hij was waarschijnlijk niet gewend om zo vroeg gestoord te worden. Ik was net op tijd om de winnende vangbal te zien waardoor Nederland geschiedenis schreef en voor het eerst wereldkampioen honkbal werd. Ik zat zaterdagavond om 24.00 uur pontificaal klaar voor de buis om de wedstrijd tegen Cuba te zien, maar ook in Panama schijnt het soms te regenen. “Het wordt wel half 4 lispelde de enthousiaste Dione de Graaff”. “Ja gekke Henkie, daar ga ik niet op wachten” mompelde ik en ging ter kooi. Maar ik hoorde net voor 7 uur op de vroege zondagmorgen radioreporter Andy Houtkamp roepen dat Nederland er bijna was. Vandaar mijn sprint naar de televisie. Logeerhond Banjer was trouwens al weer snel ingedut.
Nederland heeft weer historie geschreven. Vijfhonderd jaar nadat Christoffel Columbus de kust van Panama had verkend en bijna een eeuw nadat het eerste schip door het Panamakanaal voer waren geronselde Nederlandse supporters getuige van een unicum. De doorsnee Nederlander wist niet eens dat er een WK honkbal was, laat staan dat ze überhaupt wisten dat Nederland deel nam. Een verdwaalde krantenverslaggever werd als een held binnengehaald om van de toenemende succeskoorts te berichten. Met panamahoed, grote Cubaanse sigaar en ongetwijfeld een ongelooflijke hoeveelheid tequila zijn er liters vreugdetranen vergoten. Het waterpeil van het Panamakanaal is vele centimeters gestegen. Tjerk Smeets (ja, de zoon van) was in de zevende hemel.
Ik was onlangs bij The Braves. Terwijl het bijna ieder weekend van oktober korte broekenweer was, regende het uitgerekend dat weekend pijpenstelen. Maar met de nodige onderbrekingen werden The Braves toch kampioen en werd directe concurrent Holy gefrustreerd naar Vlaardingen terug gestuurd. Ik sprak er toen schande van dat honkbal ten faveure van in mijn ogen rare sporten niet meer Olympisch is en dat vind ik nog steeds. Maar wie ben ik.
Het was een ongelooflijk sportweekend. Successen en drama’s wisselden elkaar af als regen en zonneschijn. Nederland gaat nu massaal aan de honkbalknuppel. Yuri van Gelder, Epke Zonderland en Jeffrey Wammes moeten even een pas op de plaats maken. In sportpark Uiterwaard hebben ongetwijfeld grote televisieschermen gestaan. Want behalve de honkballers hebben ook de rugbyers daar hun domicilie. Die hebben daar ongetwijfeld onder het genot van grote pints de halve finales van het WK rugby bekeken. Schitterend.
Leave a comment