De Glazen Stad
Ik begrijp niet waarom iedereen steen en been klaagt over de zomer. Het afgelopen weekend was toch prachtig, of niet soms. De terrasjes zaten boordevol. En als je ging fietsen en je vergat je in te smeren, dan was je gewoon de pineut. Kortom, het is de laatste tijd heerlijk nazomerweer. En volgens de vele Erwin Krollen is het nog niet over.
Zaterdagmiddag was ik in het Westland. Op het programma stond de wedstrijd Gouda – Lyra, maar omdat het veld in het Groenhovenpark nog lichtelijk ongesteld is, werd de wedstrijd omgedraaid en gespeeld op sportpark “De Zweth” in De Lier. En als je op dat prachtige complex aankomt weet je meteen dat je midden in het Westland bent. Allemaal glastuinbouw. Een voetbalcomplex geheel omringd door kassen. De tomaten en de komkommers stonden me lachend welkom te heten. De Glazen Stad.
Ik was nog nooit bij Lyra geweest en wist niet zo veel van de geschiedenis van de club. Maar dat veranderde snel. Toen ik in de bestuurskamer voorzichtig informeerde naar de achtergronden van de club werd ik op mijn wenken bediend door meneer Jan van der Plas. “We zijn in 1973 gefuseerd. VV Lyra is ontstaan uit de katholieke club LVSJ (Lierse Voetbalclub Sint Joris) en de gewone club SV De Lier”. De krasse heer (“volgende week word ik negentig”) leek weggelopen uit een aflevering van Koot en Bie en hij was vroeger lid van de “gewone” club. “Ik heb op 1 april 1932 nog de oprichtingsvergadering van SV De Lier bijgewoond”.
Ik wist genoeg en nestelde me bij de radiokamer langs de lijn. Een matige pot voetbal waarin doelpunten net zo schaars waren als overstromingen in de Sahara. Het vizier van de gastheren was in tussen de tomaten blijven liggen en als je de kansen onbenut laat, gooi je je eigen glazen in. En dat is levensgevaarlijk met al die kassen langs het veld. Daarom scoorde Gouda maar en ging met drie punten de bus in. De beste man van het veld was scheidsrechter de Mik (weer die Koot en Bie). De goede man kreeg na de wedstrijd een grote kist met Westlandse groente. Die kon weer met goed fatsoen thuiskomen.
Meneer van der Plas heb ik niet meer gezien. Die zat waarschijnlijk teleurgesteld over de nederlaag van zijn Lyra achter de dampende aardappelen. Om daarna vroeg onder de wol te kruipen.
Leave a comment