Westland
“De slechte gesteldheid van de voetbalvelden heeft ook zo zijn voordelen” mompelde ik gisteren. De standaardteams van de SV Gouda spelen, omdat het hoofdveld in het Groenhovenpark nog niet bespeeld mag worden, alle competitiewedstrijden tot en met het weekend van 8 en 9 oktober allemaal buitenshuis. Kom je nog eens ergens en met deze mooie nazomer is dat iets waar je mij niet over hoort klagen. Twee weken geleden was ik in Hoek van Holland, waar een heerlijk zeebriesje om mijn hoofd waaide en je de golven van de Noordzee bijna kon horen klotsen. Vriendelijke mensen van de Hoekse Voetbal Club en een gezellig complex op de Rondgang. Als een prins zat ik heerlijk langs de lijn. Alleen het voetbal viel niet mee en Gouda ging met 2-0 ten onder. Moet je maar scoren, want zoals de grote filosoof Johan Cruijff altijd predikt: als je niet scoort win je niet. Die waarheid zal toch wel overeind blijven staan mag ik hopen. Maar als nu zelfs de relativiteitstheorie van Albert Einstein al onder druk staat weet je het maar nooit.
Gisteren was het ook schitterend nazomerweer. Op naar De Lier in het Westland. En over sportcomplexen gesproken, het onderkomen van Lyra, sportpark “De Zweth”, is ook om je vingers bij af te likken. Je wist meteen dat je midden in het gebied van de glastuinbouw zat. Voetbalvelden omringd door kassen, iets aparts. In de gloednieuwe bestuurskamer annex sponsorruimte informeerde ik nieuwsgierig naar wat achtergrondgegevens van de VV Lyra. De krasse meneer Jan v.d. Plas (“volgende week word ik 90”), brandde meteen los. “We zijn in 1973 gefuseerd. VV Lyra is ontstaan uit de katholieke club LVSJ (De Lierse Voetbalclub Sint Joris) en de gewone club SV De Lier”. “Ik ben nog bij de oprichtingsvergadering van SV De Lier op 1 april 1932 geweest” aldus de krasse knar. En de veteraan glunderde alsof hij net van een TV opname met Koot en Bie kwam.
Ik wist genoeg en nestelde mij bij de radiokamer. De vergelijking met twee weken geleden drong zich op. Net als in Hoek van Holland won het prachtige weer het ook in De Lier van het voetbal. Een matige pot, met dit verschil dat ditmaal de gastheren geen deuk in een pakje boter konden schieten. En als je niet scoort gooi je je eigen glazen in. En dat is natuurlijk levensgevaarlijk in de omgeving van de glastuinbouw. Dat dacht Gouda waarschijnlijk ook en in de laatste 8 minuten van de wedstrijd werden stiekem de drie punten uit het Westland meegenomen. De beste man van het veld was scheidsrechter De Mik, (ik moest weer aan Koot en Bie denken) die na afloop van de wedstrijd van het bestuur van Lyra een prachtige kist met Westlandse groente kreeg aangeboden. Die kon ook weer lachend thuiskomen. Meneer v.d. Plas heb ik niet meer gezien. Dit zat waarschijnlijk al enigszins teleurgesteld over de nederlaag van zijn Lyra achter de aardappelen om daarna vroeg onder de wol te kruipen.
Leave a comment