Gerritschinkel.nl Columns & meer

Dieter van der Westen Band – Honesty of the hopeful

De Tilburgse zanger-gitarist Dieter van der Westen luisterde als kind naar Neil Young, Bruce Springsteen, Mark Knopfler en Tom Waits, maar ook naar de wereldse klanken van Khaled, Habib Koite, Idir en Manu Chao. Hij toert al ruim 20 jaar met zijn Nederlands-Marokkaanse band Kasba, een band die Noord-Afrikaanse en westerse muziekstijlen mixt, over de hele wereld. In Nederland werkte hij samen met artiesten als BLØF, The Lau, Frank Boeijen, Gerard van Maasakkers en het Metropole Orkest. In 2018 verscheen Me and you, het debuutalbum van de Dieter van der Westen Band. Met zijn broer en bassist Eric, maakte hij vorig jaar het akoestische duo-album The sun will rise again.

Deze maand verscheen het tweede album van de Dieter van der Westen Band. Dit album, Honesty of the hopeful, is volgens Van der Westen een ode aan iedereen die er op een eerlijke manier het beste van maakt, vooruit kijkt en de moed niet opgeeft.

Het album opent met het lome bluesy Gave my soul. Gitaren, fraaie bastonen, mooi vioolspel en harmonieen. The sun will rise again is een vrolijk ‘huppelend’ nummer met banjo en viool. Bittersweet is een prachtige autobiografische folky song met een ingetogen akoestisch middenstuk en fraaie harmonieen. In Homeward bound (heeft niets met het bekende nummer van Simon & Garfunkel te maken), kunnen de voetjes van de vloer. Heerlijk in het gehoor liggende americana met banjo, fijn drumwerk en felle gitaarlicks. From dusk till dawn is een ingetogen ballad over vluchtelingen die over de hele wereld zwerven op zoek naar veiligheid. De ‘slepende’ viool van Mirte de Graaf is weer om van te smullen. In het folky en soulvol gezongen Hold the line is te horen dat Tom Waits een inspiratiebron is voor Dieter van der Westen. Had Homeward bound eerder helemaal niets te maken met Simon & Garfunkel, de zang daarentegen in het opwindende Don’t wait for my money doet me wel aan Paul Simon denken. Vooral de ‘droeve’ viool zorgt daarna voor het enigszins psychedelische karakter van When love meets hope. Onder het motto ‘het leven is kort, laten we dus genieten’, kan er weer gedanst worden in het met viool en banjo versierde No time to waste. In Still crazy zingt van der Westen over een oude liefde die je na jaren weer tegenkomt en je voelt dat de liefde er nog steeds is. Heel mooie song met een ‘dromerige’ vioolsolo. In het met een vioolintro openende, maar daarna snel in vrolijke uptempo americana evoluerende At least the music was live, wordt opgelucht geconstateerd dat er eindelijk na die COVID-19 periode weer live muziek kan worden gemaakt en gespeeld. In het slotnummer On my way, met akoestische gitaar, een tokkelende banjo, een intense vioolsolo en harmonieen, staan het leven als band en familie centraal.   

Conclusie: Honesty of the hopeful  is een prachtig album. Een absolute aanrader.

Tracks cd:

1. Gave my soul
2. The sun will rise again
3. Bittersweet
4. Homeward bound
5. From dusk till dawn
6. Hold the line
7. Don’t wait for my money
8. When love meets hope
9. No time to waste
10. Still crazy
11. At least the music was live
12. On my way

Line-up

• Dieter van der Westen – zang, gitaar,
• Eric van der Westen – bas
• Aron Raams – gitaar
• Gijs Anders van Straalen – drums
• Joost Abbel – banjo, dobro
• Mirte de Graaff - viool