Gerritschinkel.nl Columns & meer

16nov/200

New Kim

Ik had vorige week een afspraak bij mijn tandarts en had die ochtend net gelezen over New Kim, een Belgische topduif die op het punt stond om voor een astronomisch bedrag verkocht te worden. Postduiven, mijn gedachten dwaalden terug naar mijn vorige tandarts die een verwoed duivenmelker was. Vanuit de wachtkamer kon je zijn duivenhok zien.

Duivensport is vooral in Vlaanderen populair, maar China is als duivensportland in opkomst begrijp ik. Toen ik 45 jaar geleden in Gouda kwam wonen struikelde je in mijn buurt ook  over de vele duivenmelkers. Maar dat is nu verleden tijd.

Zondag werd New Kim verkocht aan een anonieme Chinese duivenmelker voor maar liefst 1,6 miljoen euro! Een recordbedrag voor een recordduif. Maar het is nu wel afgelopen met het vliegen voor New Kim. Veel te link want straks wordt zij tijdens een vlucht door een roofvogel gepakt of vliegt zij weer terug naar haar oude baasje in Berlaar. Zij mag, nee moet, nu alleen nog voor nageslacht gaan zorgen.

Bij het schrijven van deze sportcolumn vraag ik me dan toch weer af of we bij duivensport van sport kunnen spreken. Ik vind van niet. Voor mij is het gewoon een hobby waar velen plezier aan beleven en waar op zich niets mis mee is lijkt mij.

Maar je kunt en mag dan ook vraagtekens zetten bij hondensport, vissen, hanengevechten, rodeo, stierenvechten, kamelenrace en allerlei categorieën in de paardensport. Of bij folkloristische ‘tradities’ als ‘waar schijt de koe’, ringsteken, hamsterracen, gansslaan, ganstrekken, valkerij en vinkenzetting. Kortom, sporten waar dieren meewerkend dan wel lijdend voorwerp zijn.

Aan de sportcarrière van New Kim is een einde gekomen. Zij wordt nu in de Chinese watten gelegd en mag nu gouden eieren gaan leggen.

 

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
16nov/200

The Bills – Til the blues have gone

The Bills zijn Bill Booth en Bill Troiani, twee gevestigde en ervaren Amerikaanse muzikanten die al vele jaren in Noorwegen wonen. Zanger-bassist Bill Troiani is afkomstig uit New York City en zanger-gitarist-violist Bill Booth groeit op in Maine. Beiden hebben hun eigen platen uitgebracht en hebben nationale en internationale onderscheidingen ontvangen. Hoewel ze al jaren samen in verschillende bands speelden en sinds 2012 het duo The Bills vormen, hebben ze nog nooit samen een plaat gemaakt. Maar onlangs verscheen dan toch Til the blues have gone, het debuutalbum van The Bills. Het duo Booth en Troiani wordt op deze plaat bijgestaan door de Noorse drummer Alexander Pettersen.

Met het titelnummer Til the blues have gone opent het album swingend en met een vleugje New Orleans. Uptempo blijft het in Last chance to hurt me, met mooie duozang en viool. Good Lord done gone is een gospelachtige song over moord, religie, corruptie bij de politie, sociale en raciale ongerechtigheid. Slipping through the cracks is een bluesshufle met een countrysausje. De verloren liefde is het onderwerp in de prachtige met viool versierde ballad Keeping the blues alive. Lekkere gitaar- en vioolsolo’s wisselen elkaar af en vullen elkaar aan in de swingende blues Asking for more. De duozang komt helemaal tot zijn recht in het poppy Already gone en waarin Booth weer een mooie vioolsolo tevoorschijn tovert. Het gaat swingend verder met het rockende Driving rain en de blues Still might be around, waarin de twijfel over een liefdesrelatie centraal staat. De midtempo blues Road is long gaat over het leven op de weg en het verlangen naar huis. Na de folky countryblues Sun was going down volgt de enige cover, een fraaie versie van de Son House song Grinnin’ in your face. Het slotnummer Didn’t know what I had is een kale traditionele slowblues met gitaar, bas en een vioolsolo.

Conclusie: Til the blues have gone is een swingend en zeer prettig in het gehoor liggend album met een breed spectrum aan muziekstijlen.

Tracks:

  1. Til the blues have gone
  2. Last chance to hurt me
  3. Good Lord done gone
  4. Slipping through the cracks
  5. Keeping the blues alive
  6. Asking for more
  7. Already gone
  8. Driving rain
  9. Still might be around
  10. Road is long
  11. Sun was going down
  12. Grinnin’ in your face
  13. Didn’t know what I had

Line-up:

  • Bill Booth – zang, gitaar, viool
  • Bill Troiani – zang, bas
  • Alexander Pettersen - drums