Ben Poole Trio – Live ’19
De in 1987 in Bedford geboren Britse bluesgitarist Ben Poole heeft de laatste jaren veel loftuitingen in ontvangst mogen nemen. Jeff Beck en wijlen Gary Moore spraken in superlatieven over dit nieuwe gitaartalent. Total Guitar Magazine vroeg zich af of we te maken hebben met de nieuwe Joe Bonamassa. In 2011 werd hij genomineerd voor de British Blues Awards in de categorie “Best young blues artist” en “Best Original Blues Song” voor Everything I want” van zijn gelijknamige mini cd. Zijn debuutalbum Let’s go upstairs uit 2012 werd door zowel pers als publiek zeer positief ontvangen. Ook zijn albums Time has come (2016) en Anytime you need me (2018) kregen goede recensies.
In januari 2020 verscheen Live ’19, een dubbel livealbum met opnamen van de concerten die Ben Poole Trio gaf op 23 juli 2019 in The Old Schoolhouse in Barnsley, op 24 juli 2019 in The Half Moon in Londen en op 25 juli 2019 in Bootleggers in Kendal, Cumbria. De meeste songs die gespeeld worden zijn afkomstig van de twee meest recente albums van Ben Poole.
Na een intro begint cd 1 met Take it no more, een vette midtempo bluesrocker die meteen de kracht van het trio aangeeft: een strakke ritmesectie en fel gitaarwerk. Verschroeiend is vervolgens de gitaarsolo in de shuffle Win you over, waarin halverwege het publiek meeklapt en de band wordt voorgesteld. Ook in het funky Start the car, een cover van de Amerikaanse singer-songwriter Jude Cole, staat het trio als een powerhouse. De door Billy Miles geschreven en vooral van Freddie King en Derek & the Dominos bekende slowblues Have you ever loved a woman begint met Poole lustig improviserend op gitaar, waarna de band invalt en het nummer na zeven minuten ‘explodeert’. Ruim elf minuten genieten. In de melodieuze uptempo rocker The question why zijn invloeden van Santana duidelijk te horen. De groovy baslijn en het strakke drumwerk zijn weergaloos in het funky Further on down the line. Cd 1 eindigt met Don’t cry for me, een lange bluesballad met soulvolle zang en een vlammende gitaarsolo.
Cd 2 begint ook stevig met het door Ian Siegal en Todd Sharpville geschreven Lying to me. Het door Mark Knopfler geschreven en ook door The Jeff Healy Band opgenomen I think I love you too much, krijgt een funky uitvoering met zeer fraaie gitaarsolo’s en een onverstoorbare ritmesectie. Found out the hard way is een met een flinke portie soulsaus overgoten ballad met aan het eind weer spetterend gitaarwerk. Bas en drum openen stevig het uptempo Stay at mine, waarna Poole zijn gitaar weer geselt. De laatste twee songs zijn zeer lange nummers. In de ruim 14 minuten lange funky bluesrocker Anytime you need me steelt Steve Amadeo de show met een lange intense bassolo en gooit Poole er een paar vlammende gitaarsolo’s tegenaan. De toegift is Time might never come, een fraaie ballad van ruim een kwartier, waarin ingetogen gitaarwerk wordt afgewisseld door gierende solo’s.
Conclusie: Live ’19 is een album van grote klasse.
Tracks cd 1:
- Intro
- Take it no more
- Win you over
- Start the car
- Have you ever loved a woman
- The question why
- Further on down the line
- Don’t cry for me
Tracks cd 2:
- Lying to me
- I think I love you too much
- Found out the hard way
- Stay at mine
- Anytime you need me
- Time might never come
Line-up:
- Ben Poole – gitaar, zang
- Steve Amadeo – bas, backing vocals
- Wayne Proctor – drums, backing vocals
Leave a comment