Gerritschinkel.nl Columns & meer

15mei/190

Steve Howell & Jason Weinheimer – History rhymes

De in Marshall, Texas, geboren zanger-gitarist Steve Howell was 13 jaar toen hij in 1965 kennis maakte met de countryblues van Mississippi John Hurt. Sinds die tijd heeft hij een grote voorliefde voor de (akoestische) gitaarblues van bluesmannen als Son House, Blind Wilie McTell, Robert Johnson, Rev. Gary Davis, Blind Willie Johnson en Blind Blake. Naast zijn liefde voor de folk- en countryblues is Howell beïnvloed door de (traditionele) jazz van o.a. Miles Davis, Bill Evans, Lester Young, Louis Armstrong, Jack Teagarden, Art Tatum, Count Basie, Duke Ellington en Wes Montgomery om maar een paar jazzgrootheden te noemen. Tijdens zijn tijd bij de US Navy was hij gestationeerd in Engeland (Wales) en speelde daar in folkclubs. Bij zijn terugkeer in de VS in 1977 trad hij veel op in Texas en Louisiana. Sinds 2006 verschijnen er regelmatig platen van hem, met o.a. zijn band The Mighty Men.

Jason Weinheimer is een veteraan in de muziekscene. Hij speelde bas in de bands van o.a. Shelby Lynne, Allison Moorer en Steve Howell & the Mighty Men. De laatste jaren was hij ook actief als producer van platen van o.a. John Moreland, Buddy Flett en Jim Mize.   

Vorige maand verscheen History rhymes, het nieuwe album van Steve Howell & Jason Weinheimer. Op dit album worden zij bijgestaan door gitarist Dan Sumner en multi-instrumentalist David Dodson,

Het album opent ontspannen met There’ll be some changes made, een swingjazzsong van Billy Higgins en Benton Overstreet uit 1921. Lekker ontspannen is daarna ook Harold Arlen en Johnny Mercer’s slowblues Blues in the night. Fraai zijn vervolgens de fingerpicking gitaarnoten in Shuckin’ sugar van Blind Lemon Jefferson. In de traditional, de folksong Jack of diamonds, speelt David Dodson zeer fraai mandoline en hij brengt de luisteraar daarna met zijn spel in de korte traditional Frosty morn in Keltische sferen. Intens is de vertolking van Rev. Gary Davis’ gospel If I had my way. Heerlijk jazzy is Everybody loves my baby, een jazzsong van Jack Palmer en Spencer Williams, ook ooit door Fats Waller en The Boswell Sisters opgenomen. Prachtig gitaarwerk in de beste traditie van Chet Atkins, Wes Montgomery en Joe Pass. Zeer ingetogen gezongen en subtiel begeleid is You don’t know me, een compositie van Cindy Walker en Eddie Arnold en vooral bekend geworden in de uitvoering van Ray Charles. Howell en Sumner gaan I got a right to sing the blues heerlijk fingerpicking met hun gitaren te lijf. Een zeer mooie uitvoering van de jazzstandaard van Ted Koehler en Harold Arlen. Texas Rangers – the falls of Richmond is een traditional. Howell draagt dit nummer op aan zijn overleden vader T.D. “Rusty” Howell en de senior Texas Rangers Glen Elliot, Max Womack en Bob Mitchell. Ook zijn achterooms Pete Miller (Texas Rangers) en Charlie Miller (Arizona Rangers) worden in deze song geëerd. Indrukwekkend mooi vertolkt. Huddie Ledbetter’s Titanic verhaalt over het schip die niet kon zinken, maar in 1912 toch verging. In deze song wordt ook het verhaal verteld van de zwarte wereldkampioen zwaargewicht Amerikaanse bokser Jack Johnson, die niet mee mocht op de Titanic. Het album eindigt met de laidback countryblues Pine Bluff, Arkansas van Bukka White. Een heerlijke ruim 6 ½ minuut durende ontspannende versie.

Conclusie: Liefhebbers van intieme en ontspannen country blues en jazz moeten dit album onmiddellijk aanschaffen.

Tracks:

  1. There’ll be some changes made
  2. Blues in the night
  3. Shuckin’ sugar
  4. Jack of diamonds
  5. Frosty morn
  6. If I had my way
  7. Everybody loves my baby
  8. You don’t know me
  9. I got a right to sing the blues
  10. Texas Rangers – The Falls of Richmond
  11. Titanic
  12. Pine Bluff, Arkansas

Line-up

  • Steve Howell – zang, archtop en flattop gitaar
  • Jason Weinheimer – bas
  • Dan Sumner – archtop gitaar
  • David Dodson – mandoline, banjo

 

Reacties (0) Trackbacks (0)

Nog geen reacties


Leave a comment

Nog geen trackbacks.