Gerritschinkel.nl Columns & meer

26okt/180

Mary Gauthier

Mijn eerste kennismaking met de muziek van Mary Gauthier was in 1999. Toen verscheen haar album Drag queens in limousines. Vooral de tekst van het titelnummer sprak mij zeer aan:

I hated high school, I prayed it would end
The jocks and their girls, it was their world, I didn't fit in
Mama said, "Baby, it's the best school that money can buy
Hold your head up, be strong, c'mon Mary, try"

I stole mama's car on a Sunday and left home for good
Moved in with my friends in the city, in a bad neighborhood
Charles was a dancer, he loved the ballet
And Kimmy sold pot and read Kerouac and Hemingway

Even een zeer beknopte geschiedenis van Mary Gauthier, die geboren werd op 11 maart 1962 in New Orleans, Louisiana. Zij had geen prettige jeugd en werd bij haar geboorte ter adoptie afgestaan door haar moeder. Mary bracht de eerste 9 maanden van haar leven door in een weeshuis. Ze werd geadopteerd door een echtpaar uit Thibodaux, Louisiana. Haar adoptieouders hadden een slecht huwelijk en haar vader was alcoholist. Niet zo verwonderlijk dus dat Mary ook aan de drank en drugs raakte. Deze ervaringen verwerkte ze in het eerder genoemde album Drag queens and limousines. Mary Gauthier woont tegenwoordig in Nashville, Tennessee.  

Mary Gauthier is deze maand op tournee door Nederland en op dinsdag 23 oktober gaf zij een concert in de Goudse Schouwburg. In een vrijwel uitverkochte kleine zaal werd Mary geassisteerd door de Italiaanse violist-pianist Michele Gazich en singer-songwriter Jaimee Harris.

In het eerste gedeelte van het concert werd het ‘oudere’ werk gespeeld, waaronder het wonderschone Our lady of the shooting stars, Hobo king en I drink. Mary met haar mooie stem en haar akoestische gitaar, de fraaie ingetogen backing vocals van Jaimee Harris en violist Gazich, die met zijn lange baard verdacht veel leek op Tevje, de melkboer uit de musical Anatevka en zijn viool koesterde en dan weer teisterde.

En als Gazich zijn viool even voorzichtig in de vioolkist legden bewees hij ook een flamboyante pianist te zijn. Jaimee Harris mocht een keer op de voorgrond treden en mocht een nummer van haar debuutalbum Red rescue zingen, waarbij Mary voor het eerst in haar carrière (volgens haar dan) de backing vocals mocht doen.

Het tweede gedeelte van het concert stond helemaal in het teken van haar nieuwe album Rifles & Rosary Beads. De songs op dit album werden geïnspireerd en mede geschreven door Amerikaanse oorlogsveteranen. Indrukwekkende songs als The war after the war, Soldiering on en Stronger together passeerden de revue. Tussen de nummers door vertelde Mary over de totstandkoming en de achtergrond van de songs. Mary sloot het concert af met Mercy now, een song van haar gelijknamige album uit 2005. In dit nummer mocht Gazich nogmaals zijn niet geringe vioolkunsten laten horen.

Onder luid applaus en na diepe buigingen verlieten de drie het podium maar door het aanhoudend geklap van de zaal kwamen ze uiteraard terug voor een toegift. En die toegift was meer dan een waardige afsluiter met wat Mary het tweede volkslied van de Verenigde Staten noemde, de klassieker van Woody Guthrie, This land is your land. Op verzoek van Mary zong de zaal het refrein mee:

This land is your land, this land is my land. From California tot the New York Island.  From the reed wood forest to the Gulf Stream waters, this land was made for you and me.

Nu was het helaas echt afgelopen. Een indrukwekkend concert. Op naar de signeersessie en small talk met de artiesten. Ik had het album Rifles & Rosary Beads al digitaal, maar ik kon de verlokking niet weerstaan om het album nogmaals aan te schaffen. En nu met een mooie handtekening van Mary Gauthier.

Reacties (0) Trackbacks (0)

Nog geen reacties


Leave a comment

Nog geen trackbacks.