Double live – The Bluesbones
De vijfkoppige Belgische band The Bluesbones bestaat 4 jaar. De band was direct na hun oprichting als succesvol met o.a. optredens in België en Nederland. In 2012 verscheen hun debuutalbum Voodoo guitar. Het album werd gekozen tot het beste debuutalbum door Rootstime en Bluesmagazine en de band ontving de publieksprijs van The Belgian Blues Challenge 2012. In 2013 kwam de cd/dvd Live @ the Bosuil uit. Dit livealbum werd gekozen tot blues cd van 2013 door Bluestown Radio en Bluezy Radio. Vorig jaar verscheen Saved by the blues en ook dit album oogstte wereldwijd lof. Vorig jaar was trouwens een turbulent jaar voor The Bluesbones. Zowel gitarist Andy Aerts als bassist Ronald Burssens verlieten de band. De droom van frontman Nico de Cock was altijd om een hammondspeler bij de band te hebben en die werd gevonden in de persoon van Edwin Risbourg. Inmiddels was Geert Boeckx als nieuwe bassist toegetreden zodat The Bluesbones weer compleet waren. Naast zanger Nico de Cock , Edwin Risbourg en Geert Boeckx bestaat de band verder uit drummer Dominique Christens en de jonge 20-jarige zeer talentvolle gitarist Stef Paglia.
Vorige maand kwam een nieuw album van The Bluesbones uit. Dit album is eigenlijk toevallig ontstaan omdat de band werd uitgenodigd in een studio voor een opnamesessie met publiek. Ineens had men ruim 100 minuten aan muziek en de band besloot toen om van deze opnames een album uit te brengen. Het was oorspronkelijk de bedoeling een enkel album uit te brengen, maar aangezien men niet kon kiezen welke nummers er op zouden moeten komen besloot men, ook als cadeautje aan hun trouwe fans die even moesten wennen aan de nieuwe sound met hammond, een dubbelalbum uit te brengen.
Double live is opgenomen in de Hype Studio in Mechelen voor een select gezelschap trouwe fans. Het is eigenlijk een live album met de kwaliteit van een studioalbum. Op uitdrukkelijk verzoek waren de fans verzocht niet tijdens de nummers maar alleen tussen de nummers te applaudisseren. Van de vijftien nummers die worden gespeeld is er slechts één nieuw nummer. Saved by the blues is een soulblues, gevolgd door de acht minuten durende slowblues Voodoo guitar met lyrische gitaarsolo’s en hammond. Riding out en Moonshine zijn voorbeelden van stevig en strak gitaarwerk van de jonge Stef Paglia. In de boogie Find me a woman zijn invloeden van Muddy Waters herkenbaar (Rollin’ and tumblin’) en I’m still your man is weer een prachtige slowblues met hammond en gitaar. Het funky No good for me is het enige nieuwe nummer. Cd 1 wordt besloten met het dertien minuten lange She’s got the devil in her. Wederom lyrische gitaarsolo’s, sterke zang en een fantastische hammondsolo.
De opener van cd 2 Broken down car heeft een Jimi Hendrix achtige gitaarsolo en in de bluesballad I try gaat de gitaar van subtiel naar vlammend. Het intro van het 12 minuten lange Runaway doet sterk denken aan Voodoo chile van Hendrix en de gierende gitaarsolo’s en de hammond voeren het nummer naar het kookpunt. Wrong is een mooie bluesballad en in de boogie Cruisin’ haalt Risbourg weer alles uit de kast op zijn hammond. Het album wordt besloten met twee lange nummers Devil’s bride en Whiskey drinking woman, waarin gitarist Stef Paglia de geest van wijlen Roy Buchanan oproept met zijn snerpende solo’s. En de fans van The Bluesbones krijgen nog eens de nieuwe “hammondstijl” voorgeschoteld. Prachtig!
Conclusie: The Bluesbones hebben met Double live hun fans een prachtig cadeau gegeven. Ruim honderd minuten uitstekende blues.
Tracks cd 1:
- Saved by the blues
- Voodoo guitar
- Riding out
- Moonshine
- Find me a woman
- I’m still your man
- No good for me
- She’s got the devil in her
Tracks cd 2:
- Broken down car
- I try
- Runaway
- Wrong
- Cruisin’
- Devil’s bride
- Whiskey drinking woman
Leave a comment