De bovenliggende partij
“Ik vond ons de bovenliggende partij”. Een reactie die je nogal eens hoort van trainers en spelers na afloop van een voetbalwedstrijd. Ik las vandaag ook weer zo’n reactie van een trainer die vond dat zijn team de bovenliggende partij was, maar dat zij geen scoringskansen creëerden, en daardoor verloren. Maar toch de bovenliggende partij! Heb je wat aan. Zal de teleurstelling wel zijn. Dat Max Verstappen bijna altijd de bovenliggende partij is zal niemand tegenspreken. En dat Ajax dat niet is zullen de meesten op dit moment ook bevestigen.
Afgelopen zaterdag was ik in Linschoten om radioverslag te doen van de wedstrijd VVL – Gouda, een wedstrijd die ondanks het nog zeer prille seizoen al als een degradatiekraker kon worden bestempeld. Nu had ik geen wervelend voetbal verwacht, maar het vertoonde spel was zo slecht dat ik de scheidsrechter op mijn blote knieën dankte dat hij in de eerste helft nul seconden extra tijd bijtrok. De spanning vergoedde in de tweede helft in ieder geval heel wat en dat de scheids nu wel ruim tijd bijtrok vond ik niet erg. Ik heb trouwens zelden zulke grote kansen om zeep zien helpen. Maar gebrek aan werklust kon de spelers niet worden ontzegd. Met het gelijke spel waren zowel Gouda als VVL van de hatelijke nul verlost. Soms verdient een wedstrijd geen verliezer zoals twee weken geleden bij de stadsderby Olympia – DONK. Maar afgelopen zaterdag verdiende de wedstrijd geen winnaar.
Na afloop werd er uiteraard nagekaart over de wedstrijd. VVL vond zichzelf in de eerste helft de bovenliggende partij en Gouda vond dat van zichzelf in de tweede helft. Het was wel een sportieve wedstrijd hoewel ik op een gegeven moment dacht iets gemist te hebben, want er kwam een man de bestuurskamer binnen met de vraag of er iemand van het bestuur van Gouda aanwezig was, want er stond politie aan de poort. Had ik iets gemist, politie? “Jullie schijnen een punt te hebben gestolen”, was het antwoord van de man die grinnikend weg liep.
Toen kwamen de bitterballen!
Leave a comment