Gerritschinkel.nl Columns & meer

18mei/230

Remco Raghunath – “Ik wilde altijd heel graag winnen”

In de rubriek over oud-topsporters wordt deze maand tafeltennisser Remco Raghunath (48) in het zonnetje gezet.

Remco Raghunath is een geboren en getogen Gouwenaar, die nu sinds 10 jaar in Reeuwijk woont. In het dagelijks leven is hij projectontwikkelaar (ontwikkeling woningbouw) bij Trebbe Midden West BV in Nieuwegein.

Remco komt uit een echte Goudse tafeltennisfamilie. Op de zolder van de familie Raghunath stond een tafeltennistafel. “Ik ben er bijna mee geboren. Mijn oudste broer Fred heeft mij helemaal gek van tafeltennis gemaakt”.

Toen hij 9 jaar was werd Remco lid van ILAC. “Een logische keuze want mijn

vader en broer Fred waren ook lid van deze tafeltennisvereniging die vooral leden had uit de wijk Bloemendaal en omstreken”. Remco ging al snel competitie (jeugd) spelen. Op mijn vraag of hij of anderen toen al door hadden dat hij talent had antwoordt hij dat zijn teamgenoten al snel door hadden dat hij beter was dan hen en dat hij dus sowieso moest spelen. “Vanaf mijn 11e jaar heb ik in de jeugd alle klassen doorlopen en ben steeds kampioen geworden”.

Toen hij 14/15 jaar was presteerde Remco ook individueel al heel goed. Hij speelde in de landelijke top en bereikte zelfs een 8e positie op de landelijke ranglijst.

Als je bij de senioren wil spelen moet je 18 jaar zijn, maar Remco kreeg toen hij 15 was dispensatie en met ILAC 2 werd hij een jaar later (met Piet Luteijn en Tim Daalhof), kampioen en promoveerde naar de landelijke seniorenklasse. Al snel ging Remco (samen met zijn broers Fred en Tino) in ILAC 1 spelen in de 3e divisie landelijk. Maar ILAC wilde graag naar de 2e divisie promoveren. Daarvoor was een kwaliteitsimpuls nodig en die kwam in de persoon van Rob Muijsenberg (afkomstig van FvT uit Rotterdam). Toen promoveerde ILAC naar de 2e klasse. Remco was toen 23 jaar. In 2008 werd ILAC kampioen en promoveerde eindelijk naar de 1e divisie. “Toen viel alles op zijn plek”. Het team bestond naast Remco uit Dennes Weijers en Thijs Groeneveld.

Zoals eerder gememoreerd timmerde Remco ook individueel aan de weg. In 2001 haalde hij in het enkelspel bij het Nederlands kampioenschap de kwartfinale. Dezelfde dag werd hij samen met zijn broer Fred in het herendubbel Nederlands kampioen. “Zeer verrassend, we  waren in topvorm, deze dag viel alles op zijn plaats”.

Ik ben benieuwd wat de sterke punten waren van zijn tafeltennisspel. “Ik was een directe aanvaller, had een krachtige forehand topspin, ik kon zo bijna altijd mijn wil opleggen aan mijn tegenstander. Mentaal was ik ook sterk, ik kon knokken, ik wilde altijd heel graag winnen”.

Heeft Remco nooit de kans gekregen om hogerop te spelen? “Ja, ik ben destijds door meerdere eredivisieclubs benaderd, o.a. door het Schiedamse De Korenbeurs (het huidige Scyedam). Maar ik wilde gewoon bij ILAC blijven”. “Ik had er misschien meer uit kunnen halen, maar ik denk dat de absolute top toch net te hoog gegrepen was voor mij. Ik heb er geen spijt van, hoewel ik me wel eens heb afgevraagd wat als ik het wel had gedaan”.

Als hoogtepunten in zijn tafel tenniscarrière noemt Remco het Nederlands kampioenschap herendubbel met zijn broer Fred in 2001, het kampioenschap en de promotie naar de 1e divisie met ILAC in 2008 en de eerste keer toen hij op zijn 16e (“ik stond stijf van de spanning”) Gouds kampioen in het enkelspel werd in sporthal De Springers. Remco is in totaal zes keer Gouds kampioen geworden, voor het laatst in 2002. Hij is trouwens de laatste Goudse kampioen want daarna zijn de Goudse kampioenschappen niet meer gehouden.

Het jaar 2013 was voor ILAC een zwart jaar. Brand in het clublokaal bleek uiteindelijk het einde van de club in te luiden. ILAC mocht gebruik maken van de accommodatie van zustervereniging Vriendenschaar, maar uiteindelijk hield ILAC op te bestaan. De leden gingen naar andere verenigingen en Remco werd lid van Vriendenschaar. Hij kwam in Vriendenschaar 1 samen met Thijs Groeneveld, Marco van der Meijden en Theo Verzijl.. In 2016 werden ze kampioen en promoveerden naar de 1e divisie.

Remco stopte in 2019 met prestatief tafeltennis, maar slaat regelmatig nog een balletje. I.v.m. personele problemen (o.a. blessure van Vincent Blom) heeft hij onlangs nog drie keer in Vriendenschaar 1 gespeeld. “Een noodgreep, maar ik heb gezegd dat ik wel als back-up beschikbaar blijf”.       

Naast het zelf spelen heeft Remco jarenlang ook veel trainingen bij de jeugd (o.a. ILAC, ISV) gegeven. En hij heeft meer dan tien jaar voor de landelijke tafeltennisbond jeugdsportkampen georganiseerd. Hij heeft nooit overwogen om allerlei trainersdiploma’s te gaan halen. “Ik heb te weinig geduld om trainer te zijn”.

Hoe staat de tafeltennissport er in Gouda voor? Remco is van mening dat het Goudse tafeltennis (en dat is een landelijke trend), jammer genoeg in zwaar weer verkeert. Er zijn in de loop van de jaren verenigingen verdwenen en ook het ledental loopt sterk terug. Hij is wel vol lof over de prachtige clubaccommodatie van Vriendenschaar. En het is prachtig dat het gebouw is vernoemd naar Ton de Gruijl, volgens Remco een van de beste tafeltennissers die Gouda ooit heeft gekend.

Behalve wekelijks een balletje slaan en fungeren als back-up bij Vriendenschaar 1 voetbalt Remco tegenwoordig één keer per week o.a. bij de recreanten 35+ van Olympia, de club waar zijn zoon ook speelt. “Ik moet toch in beweging blijven. Bovendien is de bal nu groter en kan ik die beter volgen”.

© Fotoburo Martin Droog GOUDA NL
Gearchiveerd onder: interviews Laat een reactie achter
Reacties (0) Trackbacks (0)

Nog geen reacties


Leave a comment

Nog geen trackbacks.