Gerritschinkel.nl Columns & meer

19aug/200

Luka Bloom – Bittersweet crimson

De Ierse singer-songwriter Luka Bloom wordt op 23 mei 1955 als Barry Moore geboren in Newbridge, in het Ierse graafschap Kildare. Zijn artiestennaam Luka Bloom is afgeleid van Luka, een grote hit van Suzanne Vega uit 1987 en Bloom is de achternaam van de hoofdpersoon uit de roman Ulysses van James Joyce uit 1922. In 1978 verschijnt onder zijn geboortenaam Barry Moore zijn debuutalbum Treaty stone. In 1980, Moore woont dan in Groningen, komt zijn 2e album In Groningen uit. Nadat hij in 1982 nog een album onder de naam Moore uitbrengt verschijnen vanaf  1988 zijn albums onder de naam Luka Bloom, Bloom, die graag in Nederland speelt, hij trad o.a. op in Tivoli/Vredenburg, op Pinkpop en het Crossing Border Festival, beleeft in 1990 met het album Riverside zijn doorbraak in ons land.

De afgelopen twee jaar heeft Bloom nieuw songmateriaal geschreven. Elf van deze songs staan op zijn nieuwe album Bittersweet crimson, dat vorige maand verscheen. Bloom produceerde het album  samen met Jon O’Connell.

Het album opent heel rustig met het mooi gezongen liefdesliedje Can we stay. Lekker ontspannen is  ook het op single uitgebrachte The beauty of everyday things, met viool, bouzouki en backing vocals. In The day the great oak fell brengt Bloom een schitterende ode aan de in 2013 overleden grote Noord-Ierse dichter en in 1995 winnaar van de Nobelprijs voor Literatuur Seamus Heaney. Mooi is de bouzouki weer in het titelnummer Bittersweet crimson. In het ingetogen en fraai geïnstrumenteerde  Front door key trekt Bloom zich het lot aan van de Palestijnse vluchtelingen (‘who will sing for Palestine’). De oude Ierse muziek wordt in Keepsake in het zonnetje gezet en in Love in Mali verklaart Bloom zijn liefde aan de muziek van Mali (‘I gave my love to Mali, the home of the desert blues’). Who will heal the land, met de fraaie backing vocals, doet mij denken aan Leonard Cohen. In dit lied brengt Bloom een eerbetoon aan Australische brandweerlieden. Luka Bloom maakt zich grote zorgen om het verdwijnen van natuur, zoals b.v. in het Amazonegebied, Australië en de VS. In My old friend the oak vertelt hij over een 800 jaar oude Ierse eik die hij jaarlijks bezoekt. The hunger, met bouzouki en viool, is een soort meditatie. In het slotnummer Visions for 2020, komt toch weer enig optimisme naar voren.

Conclusie: Bittersweet crimson is een zeer mooi album. Het is te hopen dat de Nederlandse concerten van Bloom in november en december doorgaan, zodat ook live genoten kan worden van deze prachtige songs die hij dan ongetwijfeld zal zingen.

Tracks:

  1. Can we stay
  2. The beauty of everyday things
  3. The day the great oak fell
  4. Bittersweet crimson
  5. Front door key
  6. Keepsake
  7. Love in Mali
  8. Who will heal the land
  9. My old friend the oak tree
  10. The hunger
  11. Vision for 2020

Line up:

  • Luka Bloom – zang, gitaar
  • Steve Cooney – gitaar, bouzouki
  • Robbie Harris – percussie
  • Jon O’Connell – contrabas, banjo, toetsen, elektrische gitaar, backing vocals
  • Adam Shapiro – viool
  • Niamh Farrell – backing vocals
Reacties (0) Trackbacks (0)

Nog geen reacties


Leave a comment

Nog geen trackbacks.