S.A. Harris – Best of blues from Cell Block D.
S. (hawn). A(lexander). Harris is geboren op 30 mei 1968 in Medford, Oregon. Als hij acht jaar oud is ontdekt hij een natuurlijk oor voor muziek toen hij aan een piano ging zitten en begint te spelen alsof hij dat al een paar jaar doet. In 1978, als hij tien jaar oud is, krijgt hij zijn eerste baan om muziek voor een muziekwinkel te spelen. De eerste keer dat een menigte zich om hem heen verzamelt weet hij het zeker: ‘dit is waarvoor ik geboren ben’. In zijn tienerjaren speelt hij ik een 50's - 70's Rock Review band. Blues en classic rock hebben de muzikale smaak van Shaw sterk beïnvloed. Peter Green van Fleetwood Mac brengt hem er toe de gitaar te pakken.
In december 2019 verscheen het album Best of blues from cell block D. Op dit album staan twaalf tracks die Harris tussen 2011 en 2017 heeft opgenomen als hij in de Oregan State Penitentiary zit opgesloten. In totaal neemt hij in die periode 40 nummers op. Hij heeft alleen een gitaar en een multi-track recorder ter grootte van een rekenmachine. Harris had speciale toestemming gekregen om deze in zijn cel te hebben. Harris is hier min of meer een eenmansband want hij speelt behalve gitaar ook bas en drums. Op het uiteindelijke resultaat spelen op een aantal nummers gastmusici mee. Harris heeft het album opgedragen aan zijn 28-jarige zoon Michael Alexander, die in 2018 zelfmoord pleegde.
Op het openingsnummer, de midtempo blues Feather bed, is fraai pianospel te horen van Christian Hawkins. Marc Leverett speelt een vette gitaarsolo. Harris zingt, drumt en speelt ritmegitaar en bas. In de funky instrumental, met lekker basloopjes, Strange funky bird is Harris weer alleen te horen. I wanted whiskey, ook uitgebracht op single, is een uptempo bluesrocker met een gruizig zingende Harris en in de midtempo blues Gonna ride, met vette gitaarlicks is Hawkins in de backing vocals te horen. Dat Harris een fan is van Peter Green is overduidelijk te horen in The Peter Green blues. Friday night at the Roadhouse is een fraaie midtempo instrumental met melodieus gitaarwerk. De invloeden van Peter Green en de oude Fleetwood Mac zijn ook volop aanwezig in de slowblues Blue jean blues en de instrumental A storm’s a coming. Fraai gitaarwerk. Freedom bound is een heavy uptempo bluesrocker in de stijl waar het powerrocktrio Beck Bogert & Appice patent op had. Het rockt daarna lekker verder in de instrumental On the move en Blues De’ville. Het slotnummer is Dirty ole blues, een midtempo bluesrock instrumental met lekkere gitaarsolo’s.
Conclusie: De blues uit cell block D bevalt mij uitstekend
Tracks:
- Feather bed
- Strange funky bird
- I wanted whiskey
- Gonna ride
- The Peter Green blues
- Friday night at the Roadhouse
- Blue jean blues
- A storm’s a coming
- Freedom bound
- On the move
- Blues De’ville
- Dirty ole blues
Leave a comment