Novum – Procol Harum
Ik neem u even een halve eeuw mee terug in de tijd naar mei 1967. Ik weet niet meer precies waar ik was toen ik deze plaat voor het eerst hoorde, maar ik weet nog wel dat ik totaal verbijsterd was. Die verpletterende hammondorgeltonen, die gedragen zang en die tekst waar ik helemaal niets van begreep. A whiter shade of pale, de debuutsingle van de Britse band Procol Harum, die in juni 1967 in één klap op de eerste plaats van de Veronica Top 40 terecht kwam. Uiteraard meteen naar de platenwinkel gerend om deze plaat te kopen en om hem daarna meer dan grijs te draaien.
Met A whiter shade of pale wordt Procol Harum wereldberoemd en heeft in de jaren 60 en 70 veel succes. De bekendste leden zijn Gary Brooker (zang, piano), Matthew Fischer (hammondorgel), Robin Trower (gitaar) en tekstschrijver Keith Reid. De band ondergaat in de loop der jaren de nodige personele wisselingen. Het vertrouwde Hammondgeluid verdwijnt in 1977 op het album Something magic en dat wordt door de fans niet in dank afgenomen. Procol Harum valt in datzelfde jaar uiteen.
Procol Harum wordt in 1991 heropgericht, gaat toeren en brengt weer albums uit. Ook Matthew Fischer en Robin Trower zijn dan weer van de partij, maar snel daarna komen er weer wisselingen in de bezetting. Ik heb Procol Harum één keer zien en horen optreden. Ook al weer bijna 10 jaar geleden op vrijdag 16 november 2007 in de Goudse Schouwburg. Een fantastisch optreden.
Vorige maand verscheen er na 14 jaar weer een nieuw album van Procol Harum. Dat het zo lang duurde heeft o.a. te maken met de juridische problemen over de rechten van A whiter shade of pale. Op dit 12e studioalbum, Novum, zijn voor het eerst geen composities van Keith Reid te horen. De meeste teksten zijn nu van de hand van Pete Brown, o.a. bekend van grote hits van Cream (I feel free, White room, Sunshine of your love). Novum is geproduceerd door Dennis Weinreich.
Het openingsnummer I told you begint met serene pianoklanken maar gaat daarna rockend verder. Last chance motel is een stevige ballad, met een mooie tinkelende pianosolo. De eerste orgeltonen van Image of the beast doen me denken aan hun grote hit Quite rightly so uit 1968. In dit nummer herken ik ook elementen van Steely Dan. Een lekker bluesy rocker met een mooie pianosolo achter de orgeltonen en lekker gitaarwerk. Dat Gary Brooker nog steeds een stem als een dijk heeft bewijst hij in de schitterende ballad Soldier. Don’t get caught is weer een stevige rockballad met een prachtige orgelsolo. Vrolijke gitaren, een accordeon en uitbundige backingvocals zijn te horen in Neighbour. Het prijsnummer is Sunday morning, een schitterende ballad met strijkers die herinneringen oproept aan hun hit Salty dog uit 1969. Hierna rockt Procol Harum er weer lustig op los in de bluesy rockers Businessman en Can’t say that met lekker gitaar- en orgelwerk. De ballad The only one kan wedijveren met hun grote hit Homburg van een halve eeuw geleden. Gary Brooker sluit solo met zijn gedragen zang en pianospel in stijl af met Somewhen
Conclusie: Procol Harum is na een halve eeuw nog zeer vitaal en herkenbaar en heeft met Novum weer een mooie exemplaar aan hun catalogus toegevoegd.
Tracks:
- I told on you
- Last chance motel
- Image of the beast
- Soldier
- Don’t get caught
- Neighbour
- Sunday morning
- Businessman
- Can’t say that
- The only one
- Somewhen
Line up:
- Gary Brooker – zang, piano, accordeon
- Josh Phillips – orgel, zang
- Geoff Whithorn – gitaar
- Matt Pegg – bas
- Geoff Dunn – drums
Leave a comment