Het zeilmeisje
Ze trotseerde wind, deining en golven. Haaien konden haar niet deren. Piraten is zij niet tegengekomen. Koraalriffen evenmin. Het enige probleem dat zij had was met de Nederlandse autoriteiten. De Raad van de Kinderbescherming en de leerplichtambtenaar om er maar twee te noemen. Maar niets kon haar deren, zij zou en moest haar werelddroom vervullen.
Gisteren voltooide ze haar soloreis van 27.000 zeemijlen rond de wereld en kwam Laura Dekker met haar Guppy aan op Sint Maarten. De jongste zeezeilster ooit. Goed voor een vermelding in het Guiness Book of Records. Maar deze instantie liet weten dat ze het record niet zouden opnemen. Een beetje flauw natuurlijk, dat hadden ze wel wat eerder kunnen zeggen. Maar Laura zit er niet mee heb ik begrepen.
Hoe je er ook tegenover staat, je moet natuurlijk wel erkennen dat Laura een sportieve wereldprestatie heeft geleverd. Ik ben benieuwd of ze nog ergens in Nederland gaat worden gehuldigd. Als Vroomshoop massaal uitloopt voor iemand die toevallig de meeste pijltjes in de roos heeft gegooid dan moet voor Laura toch ook een menigte op de been komen. Ik ben benieuwd of ze een gelukstelegram van de Koningin heeft gekregen. Of een tweet van Mark Rutte.
Laura zal wel weer bestookt worden door Jan en Alleman. Betweters, zuurpruimen en wie weet wat voor figuren allemaal zullen het hoogste woord weer voeren. Zal de beruchte leerplichtambtenaar weer in actie komen? Formeel gesproken zal deze man wel gelijk hebben, maar ik heb zijn collega leerplichtambtenaren deze week ook niet gehoord toen duizenden scholieren midden op de dag in plaats van te rekenen of taal te leren naar een voetbalwedstrijd mochten gaan. Tegen een klein zeilmeisje durven jullie wel vrienden, maar o wee als je aan Koning Voetbal komt. Dan krijg je pas echt de hoon van het volk over je heen. Heet dit geen meten met twee maten?
Ach, wat maak ik me ook druk. Ze doen maar. Dan weet ik nog wel andere dingen waar ik me over kan opwinden. Maar daarover een volgende keer.