Gerritschinkel.nl Columns & meer

6jan/240

Het sportjaar 2024

Het is zondagmorgen 31 december, de laatste dag van 2023. Terwijl ik dit schrijf breekt er een voorzichtig zonnetje door het wolkendek. Dat is even ‘schrikken’, want we zijn wat dat betreft niet verwend de laatste weken. Het jaar strompelt naar het einde. Pluvius en Boreas, de goden van de regen en de wind hebben behoorlijk huisgehouden en hun schaduw helaas over de ijspret op de Goudse IJsbaan geworpen. De kerstboom op de Goudse markt heeft kennis gemaakt met storm Pia. De oliebollenverkopers doen nog goede zaken en het vuurwerk knalt al dagen. De Top 2000 nadert zijn ontknoping, hoewel die ook dit jaar weer geen verrassingen oplevert. Kortom, er klopt een spiksplinternieuw jaar op de deur om het stokje over te nemen.

Tussen de oliebollen en appelflappen door flitst het afgelopen sportjaar nog even snel door me heen. Het voetbalkalenderjaar 2023 moeten we, afgezien van enkele lichtpunten, maar snel vergeten.  Voor Sportschool Den Edel was 2023 weer een jaar vol hoogtepunten. Met als klap op de vuurpijl de wereldtitel voor Boy Vogelzang. En Gouda kon de mannen van GZCDONK huldigen als Nederlands kampioen waterpolo.

Wat zal het sportjaar 2024 ons brengen. Carl Flux mag proberen Olympia in veilige haven te loodsen en dat geldt bij SV Gouda ook voor Romeo el Bouazatti. Kan de afscheid nemende trainer Erik van Zoest De Joden Boys weer naar de 4e divisie brengen? Gaat ONA weer een klasse hoger? Kunnen ze bij SV DONK in juni zeggen ‘driemaal is scheepsrecht? Keert GSV in 2024 weer terug in de competitie? Kunnen de rugbyers van RFC Gouda weer eens stapje hoger? Hoe groot zal de medailleverzameling van de pupillen van Allard Schulenklopper zijn in 2024? Kan het jonge en onervaren vrouwenteam van GZCDONK nog voor verrassingen zorgen en gaan de mannen hun landstitel prolongeren? Handhaven de volleybalvrouwen van VollinGo zich in de Topdivisie?

Allemaal vragen waarop ik nog geen antwoord weet en u waarschijnlijk ook niet. Laten we duimen voor een sportief heel succesvol 2024. Maar ik wens u vooral een gezond 2024.

27dec/230

Op naar 2024

We zitten alweer in de laatste week van 2023. Sinterklaas heeft het land inmiddels verlaten en het stokje is overgenomen door de Kerstman. Over kerstmannen gesproken, een paar honderd verklede kerstmannen liepen en renden afgelopen week door de Goudse binnenstad voor het goede doel. Mooie actie! De Goudse IJsbaan ligt weer rond het oude stadhuis. Alleen het weer is bar en boos. Pluvius is dagelijks met vele liters hemelwater aanwezig en samen met storm Pia zorgt hij voor de nodige ongemakken. De ijsbaan ligt er trouwens een beetje triest bij en het is te hopen dat er de komende dagen toch veel ijsplezier zal zijn. Ook de trotse Noorse kerstboom op de Goudse Markt heeft kennis gemaakt met storm Pia.

Het topje van de grote Goudse kerstboom heeft de kerst niet gehaald. Ook een aantal voetbaltrainers heeft de kerst niet gehaald. Als je bij topteams een paar keer niet wint mag je al snel de uitgang opzoeken. En niet alleen bij het betaalde voetbal, ook bij de amateurs ben je als trainer je leven niet zeker. Trainer Frank Bloemheuvel hield vorige week de eer aan zichzelf. Hij zag geen mogelijkheden meer om Olympia op het juiste spoor te zetten. Er ligt een schone taak voor Carl Flux om het tij te keren. Erik van Zoest van Jodan Boys heeft de kerst wel gehaald, maar de wegen van deze sympathieke trainer en de Goudse 1e klasser scheiden toch aan het eind van het seizoen. En ik denk dat hij niet de enige zal zijn.

In deze laatste dagen staan de meeste sporten in de pauzestand. Ook bij het dammen zijn voorlopig even de laatste zetten gedaan. Martijn van IJzendoorn van Damlust Gouda sloot het afgelopen weekend het NK dammen af met een 4e plaats. Hij hervat met Damlust, dat momenteel op een mooie 4e plaats staat in de Ereklasse, op 6 januari 2024 de competitie weer met een uitwedstrijd tegen het altijd lastige Hijken DTC uit Drenthe.

Ik wens iedereen een goede jaarwisseling en een sportief, maar vooral gezond 2024.   

21dec/230

Zesdaagse van Rotterdam

“Heb je zin om mee te gaan naar de Zesdaagse van Rotterdam”.  Natuurlijk wilde ik dat, want ik had van wielerliefhebbers veel mooie verhalen gehoord. Enthousiaste verhalen over spektakel en wielersport van de bovenste plank. Op naar Ahoy met een aantal wielerliefhebbers van GRTC Excelsior.

Na enige omzwervingen en aanwijzingen van parkeerwachters vonden we op zaterdagavond toch een parkeerplaats. Even onthouden waar we hadden geparkeerd en dan een paar honderd meter lopen naar Ahoy. Daar schrok ik van de lange rijen, maar dat bleken fans van Kevin & The Animals te zijn die ook in Ahoy een concert zou geven.

Via de entree van de 1e en 2e ring zoeken naar Vak Ek, rij 23, stoel 38. Een schitterend uitzicht op de baan waar de renners al hun rondjes reden. Het bruisende middenterrein waar ook alle renners hun onderkomen hadden. Voor mij was het de eerste keer dat ik bij de Zesdaagse was. En het werd een gedenkwaardige avond.

Op de tv had ik wereldtoppers als Jeffrey Hoogland en Harry Lavreysen vaak zien rijden, maar als je ze live ziet is het toch wat anders. Een kanjer als Lavreysen die de 200 meter sprint met een snelheid van boven de 70 kilometer binnen 10 seconden afraffelt. Bij de koppelkoers, met die ‘zwiepende’ afwisselingen was het ook volop genieten. De wereldkampioenen Yoerie Havik en Jan-Willem van Schip bezorgden het enthousiaste publiek kippenvel. De temporace van de dames elite met een slimme winnares Eline van Rooijen. Genieten was het ook van de dernykoers. Pure nostalgie. Zeker als de naam van gangmaker Ron Zijlaard valt. Dan denk ik meteen terug aan zijn vader, de legendarische in Reeuwijk geboren Joop Zijlaard, de man die met renners als Joop Zoetemelk, Gerrie Knetemann, Gianni Bugno, Francesco Moser en Erik Zabel grote triomfen vierde. En ook de schoonvader van voormalige wereldtopper Leontien van Moorsel.

Het was een prachtige avond met pure topsport. Helaas is er naast Rotterdam alleen in Gent nog een Zesdaagse. Laten we duimen dat de 40e Zesdaagse van Rotterdam niet de laatste was.

13dec/230

Winterstop

‘En laat het dan maar gaan vriezen’. Met deze zin eindigde ik mijn vorige sportcolumn. Nu had ik niet verwacht dat de weergoden mijn wens onmiddellijk al zouden inwilligen, maar wat niet is kan uiteraard snel komen. Voor Evert van Benthem is het duidelijk. ‘Ja, de Elfstedentocht gaat er komen. Absoluut. Geen twijfel mogelijk’ aldus de tweevoudig oud-winnaar zaterdag in Leeuwarden. De wens is de vader van de gedachte zullen we maar zeggen.

Ondanks dat het nog niet vriest raken we toch in winterse sferen. De Noorse kerstboom staat inmiddels in volle glorie op de Goudse Markt. De 68e editie van Gouda bij Kaarslicht brengt  weer een mooi programma en vanaf 20 december kan er weer geschaatst worden rondom het oude stadhuis op de unieke ijsbaan. Volop winterse ijspret. Met de winterse schaatstaferelen die te zien zijn op de prachtige schilderijen van Hendrick Avercamp in gedachten dromen van schaatstochten op de Reeuwijkse Plassen en poldertochten in de Krimpenerwaard. Ouderwetse koek- en zopiekramen met warme chocolademerk, snert, glühwein en gevulde koeken.     

Voor de meeste sporters is de winterstop aangebroken. De voetballers van DONK en ONA, maar ook die van De Jodan Boys, gaan met een goed gevoel de winterstop in. Voor Olympia en Gouda geldt dit helaas niet. Voor hen eindigt 2023 in mineur. De komende weken onder de kerstboom de scherven bij elkaar rapen om vanaf 20 januari 2024 te gaan proberen het tij te keren. Het verloren gegane terrein zal vrees ik dit seizoen niet kunnen worden heroverd, maar een tweede achtereenvolgende afdaling naar een lager niveau is iets om van te gruwelen.

Het kalenderjaar 2023 was sportief een jaar van ups en downs, van hoogte- en dieptepunten, van vreugde en verdriet. Ik heb hierboven al in het kort het Goudse voetbal doorgenomen, maar er is gelukkig meer dan voetbal. De komende weken ga ik op mijn gemak nog eens de prestaties in het Goudse sportjaar 2023 op een rijtje zetten. Helaas is er dit jaar geen Gouds Sportgala, maar de topsporters mogen zeker in het zonnetje worden gezet.

   

8dec/230

December

Je kon er op wachten toen afgelopen week de weermannen en weervrouwen ineens het woord ‘vorst’ lieten vallen. IJsmeesters in het land schrokken wakker en gingen rap aan het werk om een stuk land van een zeer dun laagje water te voorzien. Wie zou de race om de eerste marathontocht op natuurijs dit jaar winnen? Zoals elk jaar werd ook nu Erben Wennemars weer opgetrommeld om zijn ‘ijswijsheid’ te berde te brengen. De rayonhoofden in Friesland bleven stil want zij weten wel beter. ‘It ken net’ zeggen ze bij de Koninklijke Vereniging de Friesche Elfsteden en de Beerenburg blijft voorlopig onaangeroerd. En het is maar de vraag of we de verlossende mededeling ‘it giet oan’ ooit nog zullen horen.

Ook in Gouda had het een beetje gevroren. Op de sloten lag een zeer dun laagje ijs. Eenden en waterhoentjes hadden de euvele moed om het ijs te testen en stonden wat onwennig te kijken. Maar verder was het stil, heel stil. Geen ijspret dus in het eerste weekend van december.

Of het aan het weer lag weet ik niet, maar de resultaten van de Goudse voetbalclubs waren afgelopen zaterdag dramatisch. DONK en ONA waren vorige week koploper geworden, maar leden nu allebei een nederlaag en vielen van hun troon. Olympia leed de 6e nederlaag en Gouda ging zelfs voor de 8e keer onderuit. Alleen Jodan Boys richtte zich op na twee achtereenvolgende nederlagen en sleepte drie punten binnen.

Voorlopig is december nog geen feestmaand voor het Goudse voetbal. Bij Jodan Boys kijkt men al verlangend uit naar de winterstop en dat zal bij de andere Goudse clubs denk ik niet anders zijn. Komende zaterdag staat de laatste reguliere speelronde op de wedstrijdkalender.

Bij winst op Argon blijft Jodan Boys in de top meedraaien. Voor DONK en ONA een kans om de koppositie te heroveren. Olympia kan in Oudewater meer afstand nemen van de laatste twee plaatsen. Voor Gouda de kans om op de valreep toch nog het zoet van de overwinning kunnen smaken. En laat het dan maar gaan vriezen!

30nov/230

Fenomenen

Wat is eigenlijk de definitie van een fenomeen? Van Dale geeft twee betekenissen, nl. ‘ieder waarneembaar (natuur)verschijnsel’ en ‘een zeldzaam verschijnsel’. Een definitie waar je toch veel kanten mee op kunt. Ik beperk me hier tot de 2e definitie, ‘een zeldzaam verschijnsel’.

Ook in de sportwereld valt de term fenomeen regelmatig. Je hoeft alleen de koppen van de kranten maar te lezen. Maar of die koppen altijd de lading dekken vraag ik me af. Nico Scheepmaker schreef in 1972 het boek CRUIJFF, Hendrik Johannes, FENOMEEN. Cruijff was een geweldige voetballer, maar die zijn er meer.

Max Verstappen liet afgelopen weekend iedereen weer zijn hielen zien. ‘Fenomeen Max’ lees je overal, maar als je bijna alle wedstrijden wint kun je niet meer van een zeldzaam verschijnsel spreken.

In maart won de pas 18-jarige Amerikaanse schaatser Jordan Stolz twee gouden medailles op de WK afstanden. Thomas Krol beschreef hem meteen als een fenomeen. Vooral ook vanwege zijn leeftijd. Als je leeftijd als uitgangspunt neemt kun je Trinko Keen ook een fenomeen noemen omdat hij een paar jaar geleden op 51-jarige leeftijd nog Nederlands tafeltenniskampioen werd.

Claudia Pechstein is ook 51 jaar en maakt nog steeds deel uit van de Duitse schaatsploeg. Feyenoordfans hebben in Santiago Giménez ook weer een nieuw fenomeen gevonden die doelpunten aan de lopende band scoort.

Over Goudse sportfenomenen gesproken, die waren en zijn er ook. Ik noem er slechts, geheel willekeurig, een paar. Als er iemand is die een fenomeen genoemd mag worden is dat Mario den Edel. Zonder deze Gouwenaar zou de wereld van jiujitsu er heel anders hebben uitgezien. Ook voormalig topwaterpoloster Lieneke van den Heuvel was in mijn ogen een fenomeen. 

Van een zeldzaam verschijnsel is absoluut geen sprake bij de jiujitsu prestaties van Sportschool Den Edel. Bij elk kampioenschap is de medailleoogst enorm. Boy Vogelzang veroverde, nadat hij eerder dit jaar al wereldkampioen werd, dit weekend in Zagreb ook de Europese titel. Gouwenaar en bondscoach Allard Schulenklopper telde afgelopen weekend drie gouden, twee zilveren en een bronzen medaille. Niet echt zeldzaam, maar wat mij betreft wel fenomenen.

23nov/230

Het kan verkeren

Het afgelopen sportweekeinde was er een van vreugde en verdriet, van een dosis geluk en een portie pech. Van verrassingen en van zelfsprekendheden. Van spanning en sensatie tot ronduit pure saaiheid. ‘Het kan verkeren’, sprak de dichter Bredero.

Nederland plaatste zich na een slechte en saaie wedstrijd voor het EK voetbal in Duitsland. De meeste ophef was er na afloop van de wedstrijd door het vreemde optreden tijdens een interview van matchwinnaar Wout Weghorst. Als je niet wilt horen dat het ondanks de winst toch een matige en een saaie wedstrijd was dan ontbreekt er echt iets aan je perceptie. En het was een saaie wedstrijd want ik ben halverwege letterlijk in slaap gevallen.

Er sneuvelden bij de wereldbekerwedstrijden schaatsen in Beijing weliswaar geen reputaties maar zowel Jutta Leerdam als Irene Schouten leden zeldzame en onverwachte nederlagen. Vanzelfsprekend was daarentegen uiteraard weer de overwinning van Formule I coureur Max Verstappen in Las Vegas. En dat tennisser Novak Djokovic de ATP Finals in Turijn won was ook niet echt een verrassing.

Terug naar de amateurvoetbal. Daar werden zaterdag de eerste periodetitels vergeven. Door het kostbare puntverlies vorige week tegen Be Fair greep ONA net naast de 1e periodetitel. DONK waande zich door de onverwachte nederlaag van koploper VUC even winnaar van de 1e periode. Maar in de idioot lange blessuretijd werd een zeker schijnende overwinning uit handen gegeven. Pech?

Het woord pech mogen de Olympianen wel in de mond nemen, want in een min of meer gelijk opgaande wedstrijd liep Olympia in de extra speeltijd tegen een zure en niet verdiende nederlaag aan. Na de eerste overwinning vorige week was er sprake van optimisme. Voor het eerst na ruim 1½ jaar moest weer eens een uitwedstrijd worden gewonnen. Men had uitgerekend dat de laatste uitoverwinning van Olympia dateerde van 10 april 2022. In Sint Willebrord werd toen met 2-3 gewonnen van  Rood Wit. Ja dacht ik, daar was ik getuige van, is dat al weer zo lang geleden? Dan moet het op 2 december in Wassenaar bij SVC ’08 maar gebeuren.   

16nov/230

Het lek boven water ?

Toen Ajax een aantal weken geleden op een historische laatste plaats van de Eredivisie belandde werd de trainer eruit geschopt. Onder de nieuwe trainer werden daarna twee competitiewedstrijden gewonnen. Weliswaar tegen laagvliegers, maar de opmars werd ingezet. ‘Het lek was boven’ dacht menig supporter, maar international ging het goed fout en zondagmiddag was het Almere City FC dat weer zand in de Amsterdamse motor strooide. Blijkbaar is het veronderstelde lek toch nog niet boven water.

Jodan Boys speelde twee weken geleden een dramatisch slechte wedstrijd in Montfoort en verloor na die verliespartij ook de aansluiting met de topploegen. Vorige week richtten de Gouwenaars zich op en versloegen in een uitstekende wedstrijd Roda ’46 met 4-0, en zaterdag was het weer hallelujah. Terwijl ik op die novembermiddag moest denken aan de woorden van de in Langbroek geboren dichter Gerrit Achterberg: ‘De nederige dagen van november zijn weer gekomen, grijze als een emmer’, werd SVL puntloos naar Langbroek teruggestuurd. Was er even sprake van een lek en is dat nu boven? Geen idee. We gaan het zien.

Olympia smaakte zaterdag het genoegen de eerste overwinning van het seizoen te boeken. Hoe kon het dat de Goudse 2e klasser zo’n uiterst beroerde start kende. Maar als er één schaap over de dam is volgen er misschien meer. Maar even afwachten wat het resultaat komende zaterdag in en tegen Nieuwkoop is.

Gouda verloor opnieuw met ruime cijfers en wacht nog steeds op de eerste driepunter. Maar de hekkensluiter speelt met een vrijwel compleet nieuw team en dan is het niet reëel om wonderen te verwachten.  

De waterpolovrouwen van GZCDONK stonden na vijf wedstrijden puntloos onderaan in de eredivisie. Een vreemde plaats voor de meervoudig landskampioen, maar als je bedenkt dat er sprake is van een grote leegloop dan is het niet zo vreemd. De routiniers zijn er niet meer en trainster Ingrid Veenhuis moet het met jeugdig talent doen. Bouwen aan een nieuw team. Dat is haar wel toevertrouwd. Zondag werden de eerste punten gehaald. De mooie(re) tijden komen zeker terug.    

8nov/230

Een zekerheid

Ik heb zondagmiddag met plezier op de televisie gekeken naar het EK veldrijden in Pont-Château. Ik vind veldrijden sowieso een leuke sport om naar te kijken, vooral als het weer ‘meewerkt’, waardoor het parcours in een grote modderpoel wordt omgetoverd. Renners die na enkele minuten al door de bagger en de hoosbuien totaal onherkenbaar worden.

Fem van Empel werd zondag Europees kampioene veldrijden. Geen grote verrassing want als deze veelvraat aan de start verschijnt is de winnares vaak al bekend. Zondag was het na één ronde al duidelijk wie op de hoogste plaats van het schavot zou staan.   

Is het eigenlijk leuk dat van te voren vast staat wie de wedstrijd zal gaan winnen? Voor de fans wel, maar hoe kijkt de ‘neutrale’ toeschouwer daar tegenaan. Max Verstappen is elke keer een zekerheid en ik kan me voorstellen dat dit ook frustraties kan oproepen bij zijn tegenstanders, maar ook bij autosportfans die liever een spannende wedstrijd zien.

Zo zijn er nog meer sporters die regelmatig op voorhand al de spanning uit een wedstrijd halen. Als vroeger sprinter Usain Bolt aan de start verscheen dan wist je het wel. Tegenwoordig geldt dat ook voor de hordeloopster Femke Bol. Iets dichter bij huis is de Oudewaterse rolstoeltennisster Diede de Groot een sportster die haar tegenstanders bijna altijd verslaat. Schaatser Patrick Roest uit Lekkerkerk is ook vrijwel altijd een zekerheid.

Zonder iets af te doen aan de grote prestaties kun je twisten over het feit of het leuk is dat een sporter of sportster vaak een zekerheid is. Ik beken eerlijk dat ook ik mijn voorkeuren heb en het niet altijd erg vind als mijn favoriet de wedstrijd snel ‘dood’ maakt. Maar als verslaggever kan het niet spannend genoeg zijn. Wat is mooier om live, ver in de extra speeltijd, de winnende treffer de ether in te slingeren. Of melden dat een ploeg na een hopeloze achterstand het onwaarschijnlijke verricht en na 90 minuten toch juichend het veld verlaat. Wat zou het mooi zijn als hekkensluiters Olympia en Gouda a.s. zaterdag een keer winnen.   

foto ANP

8nov/230

Geschiedenis

Oktober wordt ook wel de wijnmaand genoemd. Maar sinds 2011 is oktober ook de maand van de geschiedenis. Zondag jl. won Martin Bossenbroek met Zanzibardriehoek, een geschiedenis over de slavenhandel op Zanzibar van 1860 – 1900, de geschiedenisprijs 2023.

Valt het woord geschiedenis dan denkt men over het algemeen aan gebeurtenissen die in het verleden hebben plaatsgevonden. Maar er wordt ook nog dagelijks op veel gebieden nieuwe geschiedenis geschreven. Ik beperk me hier tot de sport.

Zo boekte autocoureur Max Verstappen zondag tijdens de GP van Mexico zijn 16e overwinning in één seizoen. Een record dat binnenkort ongetwijfeld weer wordt herschreven, net zoals het totaal aantal zeges dat ‘onze’ Max op zijn conto gaat schrijven. Zondagmiddag om 16.30 uur schreef Ajax ook geschiedenis. De club bereikte een historisch dieptepunt door af te zakken naar de laatste plaats in de Eredivisie. Sporthistorici rollen in de media over elkaar heen om deze unieke situatie toe te lichten. Sommigen beweren het degradatiespook in de Arena al te hebben gezien. Nu zijn er meer gerenommeerde voetbalclubs gedegradeerd, maar ik kan me absoluut niet voorstellen dat de recordkampioen van Nederland volgend seizoen in de 1e divisie speelt.

Ik deed afgelopen zaterdag radioverslag van de wedstrijd ONA – Gouda. De stadsderby die voor het eerst in de geschiedenis van beide Goudse voetbalclubs in competitieverband op de zaterdagmiddag werd gespeeld. Door de overvloedig gevallen regen was het hoofdveld niet bespeelbaar en moest uitgeweken worden naar het 2e veld. Een beetje troosteloze omgeving met niet overdreven veel toeschouwers. Ik hoorde van oudere voetbalfans mooie nostalgische verhalen uit het verleden toen de wedstrijden van ONA en Gouda door duizenden enthousiaste toeschouwers werden bijgewoond. Hoe anders was dat nu. Komen deze tijden ooit weer terug? Ik kan me nog tijden herinneren dat sporthal De Springers afgeladen was voor de topwedstrijden van Radius. Das war einmal. Allemaal geschiedenis.

 L’histoire se répète, de geschiedenis herhaalt zich wordt wel eens gezegd, maar ik ben wat dat betreft somber gestemd. Bij de derby Olympia – DONK waren vorige maand zo’n 1000 toeschouwers aanwezig. Hopelijk was dit geen uitzondering.