Fenomenen
Wat is eigenlijk de definitie van een fenomeen? Van Dale geeft twee betekenissen, nl. ‘ieder waarneembaar (natuur)verschijnsel’ en ‘een zeldzaam verschijnsel’. Een definitie waar je toch veel kanten mee op kunt. Ik beperk me hier tot de 2e definitie, ‘een zeldzaam verschijnsel’.
Ook in de sportwereld valt de term fenomeen regelmatig. Je hoeft alleen de koppen van de kranten maar te lezen. Maar of die koppen altijd de lading dekken vraag ik me af. Nico Scheepmaker schreef in 1972 het boek CRUIJFF, Hendrik Johannes, FENOMEEN. Cruijff was een geweldige voetballer, maar die zijn er meer.
Max Verstappen liet afgelopen weekend iedereen weer zijn hielen zien. ‘Fenomeen Max’ lees je overal, maar als je bijna alle wedstrijden wint kun je niet meer van een zeldzaam verschijnsel spreken.
In maart won de pas 18-jarige Amerikaanse schaatser Jordan Stolz twee gouden medailles op de WK afstanden. Thomas Krol beschreef hem meteen als een fenomeen. Vooral ook vanwege zijn leeftijd. Als je leeftijd als uitgangspunt neemt kun je Trinko Keen ook een fenomeen noemen omdat hij een paar jaar geleden op 51-jarige leeftijd nog Nederlands tafeltenniskampioen werd.
Claudia Pechstein is ook 51 jaar en maakt nog steeds deel uit van de Duitse schaatsploeg. Feyenoordfans hebben in Santiago Giménez ook weer een nieuw fenomeen gevonden die doelpunten aan de lopende band scoort.
Over Goudse sportfenomenen gesproken, die waren en zijn er ook. Ik noem er slechts, geheel willekeurig, een paar. Als er iemand is die een fenomeen genoemd mag worden is dat Mario den Edel. Zonder deze Gouwenaar zou de wereld van jiujitsu er heel anders hebben uitgezien. Ook voormalig topwaterpoloster Lieneke van den Heuvel was in mijn ogen een fenomeen.
Van een zeldzaam verschijnsel is absoluut geen sprake bij de jiujitsu prestaties van Sportschool Den Edel. Bij elk kampioenschap is de medailleoogst enorm. Boy Vogelzang veroverde, nadat hij eerder dit jaar al wereldkampioen werd, dit weekend in Zagreb ook de Europese titel. Gouwenaar en bondscoach Allard Schulenklopper telde afgelopen weekend drie gouden, twee zilveren en een bronzen medaille. Niet echt zeldzaam, maar wat mij betreft wel fenomenen.
Blues Traveler – Traveler’s soul
De Amerikaanse rockband Blues Traveler is opgericht in 1987 in Princeton, New Jersey. De band speelt nog steeds in de originele samenstelling, m.u.v. bassist Tad Kinchla, die de in 1999 overleden bassist van het eerste uur Bobby Sheehan heeft vervangen. In dat jaar wordt de band ook uitgebreid met keyboardspeler Ben Wilson. Hun muziekgenre varieert van blues, rock, psychedelische rock, folkrock, soul tot Southern rock. Hun debuutalbum Blues traveler verschijnt in 1990. De band breekt in 1994 door met de hitsingle Run-around. In september en oktober 1997 is Blues Traveler negen keer openingsact bij de start van de Bridges to Babylon Tour van The Rolling Stones in de VS en Canada.
Vorige maand verscheen er een nieuw album van Blues Traveler. Op dit album, Traveler’s soul, zijn ook een groot aantal gastmusici te horen.
Het door Curtis Mayfield geschreven openingsnummer Fool for you is een fijne soulballad met keys en mondharp. Heerlijke soul is daarna Tired of being alone van Al Green, met blazers en zang van Alisan Porter. Indrukwekkend is Waterfalls, een hit van de R&B- soul- en hiphop groep TLC uit 1994. Pat Monahan van de rockband Train zingt, bijgestaan door de rappende Daisha McBride (the rap girl uit Tennessee). I can’t stand the rain van Ann Peebles is een strakke versie waarin John Popper vocale assistentie krijgt van Valerie June. Que sera sera (Whatever will be will be), bekend van Doris Day die het in 1956 zong in de film The man who knew too much van Alfred Hitchcock, wordt omgetoverd in een schitterende soulballad waarbij de backing vocals het nummer een extra gospeltintje geven. Via de ragtime piano, de blazers en een mondharpsolo belanden we met de Dr. John song Qualified rechtstreeks in de sferen van New Orleans. In We can work it out, de Lennon/McCartney compositie en hit van The Beatles uit 1965, horen we mooie duetten van Popper met Sara Niemietz. Groove is in the heart van Herbie Hancock is funky soul met lekker drumwerk van Brendan Hill, de mondharp en zang van R&B zangeres Liv Warfield (The New Power Generation) en soulzanger Davie. In Last train van Allen Toussaint is een strakke ritmesectie te horen, mondharp, mooie backing vocals en Ben Wilson op piano en met een spetterende orgelsolo. In Groove me, de hit van King Floyd uit 1970, zijn er weer de blazers, een huilende mondharp en een funky gitaar. Singer-songwriter Clyde Lawrence is de vocalist in de funky soulsong Just kissed my baby van de funkgroep The Meters. Het slotnummer When a man loves a woman, de klassieke soulslijper van Percy Sledge, wordt hier schitterend gezongen door soulzanger Ryan Shaw.
Conclusie: Traveler’s soul is een fantastisch album waar de soul van afdruipt.
Tracks cd:
- Fool for you
- Tired of being alone (feat. Alisan Porter)
- Waterfalls (feat. Pat Monahan & Daisha McBride)
- I can’t stand the rain (feat. Valerie June)
- Que sera sera (Whatever will be will be) (feat. Wendy Moten)
- Qualified
- We can work it out (feat. Sara Niemietz)
- Groove is in the heart (feat. Liv Warfield & Davie)
- Last train
- Groove me
- Just kissed my baby (feat. Clyde Lawrence)
- When a man loves a woman (feat. Ryan Shaw)
Line-up Blues Traveler:
- John Popper – zang, mondharmonica
- Chan Kinchla – gitaar
- Tad Kinchla – bas
- Ben Wilson – keyboards
- Brendan Hill - drums