Gerritschinkel.nl Columns & meer

23aug/220

De reunie

Ze hadden er twee jaar op moeten wachten. Het coronavirus gooide in 2020 en 2021 roet in het eten, maar zondag 20 augustus jl. was het toch nog zo ver. Op een zonovergoten sportcomplex was de reünie van sv DONK. Ruim 230 (oud) 35+ leden hadden zich aangemeld om het 100 jarige jubileum van hun cluppie te vieren. Uit Gouda en verre omstreken waren ze naar de Nieuwe Donkstraat gekomen. Zelfs een verre reis vanuit Almelo en Bourtange, om maar een paar plaatsen te noemen, was geen enkel probleem. Donkianen van allerlei pluimage. Sommigen hadden elkaar in jaren niet gezien. Er waren er die 30 jaar voor het laatst bij DONK waren geweest en velen waren ook voor het eerst op het nieuwe sportcomplex. Handen werden geschut en schouders werden beklopt. ‘Even denken, wie ben jij ook alweer’. ‘Kerel, dat is lang geleden’.

Talloze herinneringen werden opgehaald. Zoals die gedenkwaardige zondag 12 juli 1964 toen DONK in Rotterdam de districtsbeker won. In de finale werd Alblasserdam met 3-2 verslagen. Jos Jaspers, de spits die in de verlenging de winnende treffer binnen schiet, liep nu nog trots rond en ik vermoed dat hij met terugwerkende kracht alsnog de nodige felicitaties in ontvangst heeft mogen nemen. Ook door de voetbalvrouwen werd trots teruggeblikt op de successen die in het verleden werd behaald. Zoals het hoogtepunt in de ruim 50-jarige historie van het vrouwenvoetbal bij DONK, het kampioenschap in 1994, waarmee men promoveerde naar de nieuwe landelijke 1e divisie.

Het in 2017 overleden erelid Jober Thoen was postuum aanwezig. Vanaf een metersgrote vlag met zijn lachende portret zag het DONK icoon dat het goed was. Ook oprichter pater A.J.M. van den Donk OFM zal vanuit hoger sferen goedkeurend hebben geknikt.