Vrouwenvoetbal
“Feyenoord staat met 2 – 0 voor” zei een supporter van ONA zondagmiddag tegen mij toen we in afwachting van de wedstrijd tegen Sarto in Tilburg een kop koffie dronken. Terwijl ik meende te weten dat Feyenoord afgelopen zaterdag met 2 – 2 had gelijk gespeeld. En ook niet met 2 – 0 voorgestaan had. Maar de ONA supporter bedoelde het vrouwenteam van Feyenoord dat sterk debuteert in de eredivisie. Nu weet ik dat de bewuste ONA man een Feyenoordsupporter is, maar het geeft wel aan dat het vrouwenvoetbal leeft. De wedstrijden van de vrouwen worden tegenwoordig zelfs live uitgezonden op de televisie.
Ook in Gouda leeft het vrouwenvoetbal. De vrouwen van Jodan Boys en Olympia zijn tamelijk succesvol. En bij SV Gouda is dit seizoen weer een vrouwenteam actief. Ik herinner me nog de helaas veel te vroeg overleden Willem Dijkens die daar jarenlang de grote stimulator van het vrouwenvoetbal was. Willem zou het geweldig hebben gevonden.
Ik weet niet bij welke Goudse voetbalvereniging voor het eerst door vrouwen en meisjes werd gevoetbald. Dat zou best eens SV DONK kunnen zijn, want het is deze maand precies 50 jaar geleden dat een vrouwenteam van DONK de eerste competitiewedstrijd speelde. Om precies te zijn op 17 oktober 1971 in en tegen Waddinxveen. Het vrouwenvoetbal bij DONK kende in die halve eeuw veel hoogtepunten. DONK 1 promoveerde in 1994 zelfs naar de landelijke 1e divisie. De DONK vrouwen spelen nu op een bescheiden niveau, maar het plezier is er niet minder om.
De voetbalscouts hebben Gouda trouwens ook ontdekt want Excelsior Rotterdam heeft Lizzy IJsselstein bij DONK weggeplukt. En bij ONA is men maar wat trots op Manoah en Felise van Houwelingen, die op niveau bij RVVH en bij Excelsior spelen.