Gerritschinkel.nl Columns & meer

4feb/190

Volendam

Kwakman, Zwarthoed, Schilder, Veerman, Tol, Binken, Jonk, Smit, Tuyp, ja bij het horen van deze namen kun je maar in één dorp in Nederland zijn: VOLENDAM!

Zaterdag was ik in het beroemde palingdorp. Jodan Boys moest  aan de Julianaweg proberen de imposante zegereeks voort te zetten. Maar dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan, want ze moesten wel tegen de koploper aantreden. En hoewel de wijdbroeken de laatste wedstrijden nogal wat puntjes hadden laten liggen, moest er bij de Gouwenaars natuurlijk geen sprake zijn van onderschatting.

Bij binnenkomst werd ik vergast op muziek. Palingsound! Ook de reclameborden spraken boekdelen. Jan Smit lachte me breed tegemoet. Om van de aankondigingen van feestavonden met Nick & Simon, de 3J’s, Monique Smit, Peter Beense, Henk Dissel, Mon Amour en George Baker nog maar te zwijgen. Over gebrek aan sponsors had de club ook niet te klagen. Visbedrijven, palingrokerijen, garnalenhandels etc.

Dan de wedstrijd. In de 13e (!) minuut kwamen de Gouwenaars op voorsprong, maar na de rust ging er een andere wind waaien. Om met The Cats te spreken: ‘One way wind’. Een van de vele Tollen scoorde uiteindelijk de gelijkmaker.

Na afloop raakte ik in gesprek met Willem van Hanegem. Althans dat dacht ik, maar toen ik de typische Volendamse tongval hoorde wist ik genoeg. Dit was de Kromme niet, maar een verjongde uitgave. De gastvrijheid was groot. De glazen kregen geen tijd om leeg te staan. En niet te vergeten het broodje paling.

Het schemerde al toen de bus weer richting Gouda vertrok. Op de Bodegraafsestraatweg trakteerde de buschauffeur op een rondje rotonde. Normaal doe je dat bij een overwinning, maar de chauffeur vond dat Jodan Boys een prima prestatie had verricht. Ik kon hem geen ongelijk geven.

 

Reacties (0) Trackbacks (0)

Nog geen reacties


Leave a comment

Nog geen trackbacks.