The Nick Moss Band – The high cost of low living
Nick Moss (15 december 1969 Chicago, Illinois) begint zijn muzikale carrière als bassist in de band van Buddy Scott. Daarna speelt hij bas in bij Jimmy Dawkins en in 1993 bij The Legendary Blues Band. Willy “Big eyes” Smith van The Legendary Blues Band adviseert Moss om van de bas over te schakelen naar de gitaar. Moss volgt dat advies op en vervolgens is hij ook enkele jaren gitarist in de band van Jimmy Rogers. Na drie jaar Jimmy Rogers begint Moss aan een solocarrière. In 2003 komt zijn debuutalbum First offence uit, onder de naam Nick Moss & The Flip Tops. In 2009 verandert hij de naam in The Nick Moss Band (NMB). De band sleept de nodige prijzen in de wacht. Hun album Here I am wordt in 2013 genomineerd in de categorie Rock Blues Album en het Time ain’t free wordt in 2014 door Guitar World Magazine gekozen in de Top 50 Albums van 2014.
Begin deze maand verscheen het nieuwe album van The Nick Moss Band The high cost of low living, als opvolger van het in 2016 verschenen dubbelalbum From the root to the fruit. Op dat dubbelalbum trad de band ook meer buiten de geijkte bluespaden, maar op zijn nieuwste schijf is het allemaal weer pure blues wat de klok slaat. En dat komt mede door de hartverscheurende bijdragen van Dennis Gruenling op mondharmonica. In de opener Crazy mixed up baby wordt meteen de toon gezet met felle gitaarakkoorden, een lekkere piano, saxen en een harmonicasolo. Het tempo blijft er goed in met de jumpblues Get right before you get left met een rollende bas en weer zo’n vette harmonicasolo, die blijft huilen in de Jimmy Reed achtige midtempo blues No sense, met een hamerende piano en Kid Anderson op sologitaar. In het titelnummer The high cost of low living neemt Moss de slide ter hand en deze felle uptempo rocker dendert met de huilende harmonica, de spetterende pianosolo achter een strakke ritmesectie de speakers uit. Gruenling is zowel op harmonica als vocaal op dreef in zijn eigen compositie, de dampende bluesrocker Count on me. Na de pompende bas in Note on the door, worden we getrakteerd op Otis Spann’s spetterende cover Get your hands out of my pockets. Na het Willie Dixon achtige basspel van Nick Fane in de doordenderende boogie Tight grip on your leash, komt er een relatief rustpunt met de slowblues He walked with giants, waarin op gitaar en piano een fraaie ode wordt gebracht aan de in december 2016 overleden bluespianist Barrelhouse Chuck. Maar de rust is van korte duur want in de vette blues A pledge to you horen we een vlijmscherpe gitaarsolo en een jankende mondharmonica. In de fraaie instrumental All night diner is er een mooie gastrol weggelegd voor organist Jim Pugh. Het slotakkoord is een lekkere uptempo versie van het bekende Rambling on my mind.
Conclusie: Liefhebbers van recht toe recht aan blues kunnen hun hart ophalen aan dit heerlijke bluesalbum
Tracks:
- Crazy mixed up baby
- Get right before you get left
- No sense
- The high cost of low living
- Count on me
- Note on the door
- Get your hands out of my pockets
- Tight grip on your leash
- He walked with giants (ode to Barrelhouse Chuck)
- A pledge to you
- Lesson to learn
- All night diner
- Rambling on my mind
Line up:
- Nick Moss – zang, gitaar
- Dennis Gruenling – mondharmonica, zang (tracks 5,11)
- Taylor Streiff - piano
- Nick Fane – bas
- Patrick Seals – drums
- Jim Pugh – orgel (track 12), piano (track 11)
- Kid Andersen – rhythm gitaar (track 11), solo gitaar (track 3), shakers
- Eric Spaulding – tenor sax
- Jack Sanford – bariton sax