De scheidsrechter
Ik wil het deze keer hebben over het fenomeen scheidsrechter. De scheidsrechter, een geliefkoosd onderwerp van hoon en spot. Onze nationale Kop van Jut. Na een verloren voetbalwedstrijd staat het voor de verliezende trainer vaak vast dat het de schuld is van de scheids. ‘Het was geen strafschop en die rode kaart was belachelijk’.
Een scheidsrechter is ook maar een mens. Je hebt scheidsrechters die het spel goed aanvoelen en niet bij elke overtreding fluiten. Er zijn scheidsrechters die het spel met het handboek soldaat onder de arm benaderen en de wedstrijd kapot fluiten. Ik heb scheidsrechters gezien die na elke overtreding tekst en uitleg geven. Ook aan het publiek langs de lijn! Er zijn scheidsrechters die zich de belangrijkste persoon vinden en dat ook in de bestuurskamer al laten zien.
Scheidsrechters zijn geen heilige boontjes, dat bewees onlangs die Franse referee die een speler natrapte en hem daarna nog een gele kaart gaf! En scheidsrechters maken fouten, ja wie niet. Fouten maken is toch niet verboden? Maar je moet met je poten van de leidsman/-vrouw afblijven. Zondag was ik in Bodegraven weer eens getuige van een opgefokte voetballer die, na afloop van de wedstrijd, verbaal zo idioot tekeer ging dat de scheidsrechter als een speer zijn kleedkamer in moest vluchten om klappen te voorkomen.
Voetballers, bijna altijd gebeuren deze dingen bij voetbal, wees blij dat er nog mensen zijn die wedstrijden willen fluiten. Neem een voorbeeld aan de rugbyers. Die accepteren zonder mokken de beslissing van de scheids. Zou de kwaliteit van de rugbyscheidsrechter daar ook mee te maken hebben? RFC Gouda zal dat beamen, want hun Ap van Kersbergen werd deze week uitgeroepen tot de beste rugbyscheidsrechter van Nederland. Gefeliciteerd Ap.
Leave a comment