Gerritschinkel.nl Columns & meer

The Arson’s match – Peter Karp & The Roadshow Band feat. Mick Taylor

Peter Karp is een veelgeprezen Amerikaanse singer-songwriter, gitarist en pianist. Hij groeide op in Alabama en New Jersey. Critici vergelijken zijn manier van songs schrijven met John Hiatt en John Prine. Uit zijn manier van gitaar spelen blijkt zijn liefde voor Freddie King en Elmore James. Hij vermengt naadloos blues en roots muziek. Hij debuteerde in 2007 met het album Shadows and cracks. In 2010 volgde het album He said she said, dat hij samen opnam met de Canadese zangeres-gitariste Sue Foley. In 2012 bracht het duo Karp & Foley weer een album uit, Beyond the crossroads. Peter Karp kreeg vooral bekendheid toen hij op een gegeven moment ging toeren en platen opnemen met gitarist Mick Taylor, bekend van John Mayall’s Bluesbreakers en The Rolling Stones.

In 2004 gaven Peter Karp en zijn Roadshow Band met Mick Taylor als speciale gast een concert in The Bottom Line in New York City voor Sirius Satellite Radio. Deze opnamen zijn nu na bijna 12 jaar eindelijk op cd uitgebracht onder de titel The Arson’s Match. De liefde voor Elmore James blijkt meteen al in het titelnummer The Arson’s match’. Een uptempo bluesrocker met slide, harmonica en een gloedvolle gitaarsolo van Mick Taylor. Taylor soleert voortreffelijk verder in Gee chee gee chee wawa en in de bluesstamper Ya’ll be looking, met een tinkelende piano van Jim Ehinger en sterke zang van Peter Karp die sterk aan Delbert McClinton doet denken. Turning point is een prachtige ballad met een Mick Taylor die speelt als in zijn hoogtijdagen bij The Rolling Stones. Het gedreven gezongen The Nietzsche lounge is weer een uptempo rocker met swingend pianospel van Ehinger. Met applaus natuurlijk voor de vlammende gitaarsolo’s. Gastpianist Dave Keys speelt een heerlijke pianosolo in Your Prettyness. waarin Gruenling ook lekker te keer gaat op zijn mondharmonica. Ook in Rolling on a log zit weer een broeiende harmonicasolo, mooi orgelspel van Jim Ehinger en tovert Taylor weer een felle solo uit zijn gitaar. Peter Karp trekt vocaal weer de aandacht in de schitterende ballad I’m not giving up met een lyrische solo van Taylor. De parel van het album! De Roadshow Band gaat weer fel rockend te keer in Treat me right waarin een prachtige orgelsolo zit verweven. De afsluiter Train o’mine doet zijn naam alle eer aan en dendert als een trein door het blueslandschap.        

Conclusie: Wat een schat heeft daar op de planken gelegen. Na 12 jaar kunnen we eindelijk allemaal genieten van een voortreffelijk bluesrockalbum.

Tracks:

1. The Arson’s match
2. Gee chee gee chee wawa
3. Ya’ll be lookin’
4. The turning point
5. The Nietzsche lounge
6. Your prettyness
7. Rolling on a log
8. I’m not giving up
9. Treat me right
10. Train o’mine

Line up:

• Peter Karp – gitaar, vocals, piano
• Mick Taylor – gitaar
• Jim Ehinger – keyboards
• Daniel Pagdon – bas
• Dennis Gruenling - harmonica
• Paul “Hernandez” Linsworth – drums
• Dave Keys – keys op track 6