Schaatsen
Ik moest zondagmiddag, toen ik door onze mooie stad Gouda fietste, denken aan de woorden van de grote dichter Willem Kloos. “De bomen dorren in het laat seizoen en wachten roerloos den nabijen winter”. Ja, de bladeren vallen massaal van de bomen en verven straten en parken geel en bruin. Een voorbode van de naderende winter.
En als de winter er aan komt, zijn de schaatsers weer in beeld. Nieuwe ploegen, nieuwe outfit en nieuwe gezichten. En nieuwe ideeën om de schaatssport aantrekkelijker te maken. De discussie zal de komende tijd volop losbarsten.
Het afgelopen weekend waren de Nederlandse afstandskampioenschappen in Thialf. Bekende en onbekende namen kwamen voorbij. Bob de Jong heeft al bijna de pensioengerechtigde leeftijd bereikt, maar weigert zijn schaatsen aan de wilgen te hangen. Dat heeft Paulien van Deutekom wel gedaan. Zij heeft ingezien dat haar tijd geweest is. Ik ga deze ambassadrice van Gouda missen.
Maar het tijdperk van Deutekom is afgesloten en het wachten is op de nieuwe lichting Goudse schaatsers. “We” hebben natuurlijk nog Ted-Jan Bloemen, die zich zondag plaatste voor de eerstvolgende wereldbekerwedstrijden. En als ik Hugo Vos van schaatsclub Gouda mag geloven stikt het in Gouda van het schaatstalent. Timo Verkaaik doet bij het marathonschaatsen regelmatig van zich spreken. Een nieuwe Goudse ambassadeur?
Leave a comment