Zotte Zaterdag
De stad Gouda verkeerde zaterdag weer in middeleeuwse sferen. De Zotte Zaterdag Parade met waarzeggers, misdadigers, kwakzalvers en viswijven lopen door de Goudse binnenstad. Margaretha, de moeder van Erasmus loopt weer stralend rond. Ambachtslieden tonen middeleeuwse ambachten. Straattheater. De stadsomroeper. Een sprookspreker. Middeleeuwse dansen. Muziek met een eigen Zotte Zaterdaglied. Levende standbeelden. Een zoete verleiding in het Museumcafé. Middeleeuwse kluchten. Eetvermaeck met een Zoete verleiding. En de weergoden werkten ook nog mee want het was heerlijk nazomerweer. En dat ondanks het thema van Zotte Zaterdag ‘Winterkou’.
De Zotte Zaterdag activiteiten speelden zich af in de Goudse binnenstad. Ik was zelf zaterdagmiddag op een plek in Gouda waar er ook sprake was van Zotte Zaterdag. Ik heb het over het spektakel in het Groenhovenbad. Honderden fans waren in het bloedhete zwembad getuige van een sensationele Champions League waterpolowedstrijd die zijn weerga niet kent. Voor een radioverslaggever was het een wedstrijd om je vingers bij af te likken. Na een voorspoedige start was een nederlaag voor de Goudse vrouwen in de slotfase dichterbij dan ooit. Toen GZC DONK met nog 20 seconden te spelen met 12-14 achter stond geloofde geen zinnig mens meer dat ze een nederlaag konden ontlopen. Kon dat, nog twee keer scoren in 20 seconden? Ik heb wel eens wonderen gezien, ik dacht terug aan 25 oktober 2016 toen hoofdklasser Jodan Boys in Deventer eredivisieclub Go Ahead Eagles uit het KNVB bekertoernooi stootte.
Maar de absolute sensatie zaterdag sloeg alles. Het werd eerst 13-14 en in de allerlaatste seconde kreeg GZC DONK een strafworp. De Italiaanse coach ontplofte bijkans. Sabrina van der Sloot bleef koel en benutte de strafworp. Toch nog een gelijkspel. En doelvrouw Sarah Buis was enige minuten later het feestvarken. Zij stopte de Romeinse strafbal, waardoor GZC DONK de 20-19 overwinning kon gaan vieren.
Toen ik een uur na de sensationele ontknoping naar huis ging zag ik de Goudse coach
Eric Brugué trots en nog enigszins beduusd met zijn vrouw achter de kinderwagen rustig over het plein wandelen. Zou hij al aan 9 november denken?
Various artistst – Can’t steel my fire – the songs of David Olney
Singer-songwriter David Olney werd geboren op 23 maart 1948 in Providence, Rhode Island. In 1972 verhuisde hij naar Atlanta, Georgia en in 1973 naar Nashville, Tennessee. Begin jaren ’80 formeerde hij de band The X-Rays met wie hij twee albums opnam. De band opende voor grote artiesten zoals Elvis Costello. In 1985 ging de band uit elkaar en ging Olney verder als soloartiest. Zijn solodebuut Eye of the storm verscheen in 1986.
David Olney was een belangrijk lid van de muziekscene van Nashville. Hij schreef sonnetten en speelde de hoofdrol op het Nashville Shakespeare Festival. Hij bracht gedurende zijn lange carrière meer dan twintig albums uit. Zijn liedjes werden gecoverd door talloze artiesten zoals Emmylou Harris, Del McCoury, Linda Ronstadt, Steve Young en Steve Earle. Olney was ook in Nederland een graag geziene gast en werd door zijn bewonderaars op handen gedragen.
David Olney stierf op 18 januari 2020 aan een hartaanval tijdens een optreden op het podium van het 30A Songwriter Festival in Santa Rose Beach, Florida. “Hij was midden in zijn derde nummer toen hij stopte, zijn excuses aanbood en zijn ogen sloot”, aldus zijn collega-muzikant-begeleider Scott Miller. David Olney werd 71 jaar.
Op 18 oktober jl. verscheen het album Can’t steel my fire – the songs of David Olney. Een album waarop een groot aantal artiesten een ode brengt aan David Olney met de vertolking van songs van de singer-songwriter die door velen van hen werd bewonderd.
Lucinda Williams opent het album indringend met Deeper well met stevig gitaarwerk van Stuart Mathis en Joshua Grange. Steve Earle vertolkt daarna het prachtige Sister Angelina op zijn karakteristieke wijze. Schitterend is de gospelversie van Voices on the water door The McCrary Sisters, het gospelgezelschap uit Nashville Tennessee. De handclaps zijn van dochter Lily Olney. Na de fraaie vertolking van Jerusalem tomorrow door Buddy Miller, komen The Steeldrivers uit Nashville met een heerlijke bluegrassversie van If my eyes were blind. De Texaanse singer-songwriter Willis Alan Ramsey trakteert op een ‘slepende’ versie van Woman across the water. Tammy Rogers van The Steeldrivers is hier aanwezig op viool en mandoline. Zeer indrukwekkend zingt Mary Gauthier daarna 1917, het verhaal van het front in België en Frankrijk in de 1e Wereldoorlog. Met het door R.B. Morris ingetogen gezongen Always a stranger, komen we door de uilleann pipes en tin whistle van Skip Cleavinger in Keltische sferen. Het country getinte If it wasn’t for the wind is een kolfje naar de hand van de Texaan Jimmie Dale Gilmore. Mooi zijn de vioolsolo’s van Warren Hood. Het tempo wordt flink opgevoerd in het stevig rockende Running from love met de explosieve zang van Anana Kaye uit Nashville naast de gitaren, orgel en de strakke ritmesectie. That’s my story is een countryblues door singer-songwriter-gitarist Greg Brown uit Iowa met bluesy gitaarwerk van Bo Ramsey. Sonnet # 40 is een heel kort gesproken intermezzo door David Olney, begeleid door Irakli Gabriel, die met Anana Kay een indo-alt- americana duo in Nashville vormt. Singer-songwriter Afton Wolfe uit Mississippi brengt een ‘duistere’ versie van Titanic met vervormde gitaren, bonkende drums en flarden mondharp. Good old Dave Alvin is ruim zes minuten op dreef in Steal my thunder, samen met Rick Holstrom Trio (Rick Holstrom gitaar, Gregory Boaz bas en Steve Mugalian drums). Delta blues is een mooie countrysong met naast Jim Lauderdale o.a. Ward Stout op fiddle en mandoline en de harmonieen van Rosemary Fossee. Violist Tammy Rogers en bassist Victor Krauss begeleiden Janis Ian op het door haar teder gezongen She’s alone tonight. Het album sluit af met een liveversie van Illegal cargo van Townes Van Zandt, opgenomen in The Cat’s Cradle Chapel Hill, New York City, op 3 november 1977 en nooit eerder uitgebracht.
Conclusie: Can’t steel my fire is een indrukwekkend en mooi gevarieerd eerbetoon aan een groot singer-songwriter.
Tracks cd 1:
- Deeper well – Lucinda Williams
- Sister Angelina – Steve Earle
- Voices on the water – The McCrary Sisters
- Jerusalem tomorrow – Buddy Miller
- If my eyes were blind – The Steeldrivers
- Women across the river – Willis Alan Ramsey
- 1917 – Mary Gauthier
- Always the stranger – R.B. Morris
- If it wasn’t for the wind – Jimmie Dale Gilmore
- Running from love – Anana Kaye
- That’s my story – Greg Brown
- Sonnet # 40 – David Olney
- Titanic – Afton Wolfe
- Steal my thunder – Dave Alvin with the Rick Holstrom Trio
- Delta blues – Jim Lauderdale
- She’s alone tonight – Janis Ian
- Illegal cargo – Townes Van Zandt