Rugbyfeest op zondagmiddag
“Vandaag gaan we hem drinken”. Met een joviale klop op mijn schouder begroette trainer Carl Flux me zaterdag voor het vertrek met de bus naar Wilnis. Het was voor de zoveelste keer 5 voor 12 voor Olympia. Vandaag moest er absoluut gewonnen worden, anders werd handhaving in de 2e klasse zelfs theoretisch moeilijk. Ondanks de zomerse omstandigheden was er weer geen driepunter te begroeten, hoewel die op een gegeven moment binnen bereik lag. Slechts een schamel puntje en als gevolg daarvan loopt de klok helaas verder naar 12 uur toe. Berusting lijkt bezit genomen te hebben van de club.
Hoe anders was de feestelijke stemming zondagmiddag aan de Uiterwaardseweg in Gouda. Honderden rugbyfans uit Gouda en Rotterdam waren afgekomen op de ‘kampioenswedstrijd’ RFC Gouda – Rotterdamse Studenten RC. Boven het veld zoemde de drone van Appo en de bierpompen begonnen al warm te draaien.
Ik heb me kostelijk vermaakt en had geen enkele spijt dat ik de wielerwedstrijd Parijs – Roubaix had laten schieten. De liefhebbers van rugby werden niet teleurgesteld en waren getuige van een aantrekkelijke en vooral zeer spannende wedstrijd. Links van mij stonden de Goudse supporters en rechts van mij klonken in het Engels en met een Rotterdamse tongval de luide aanmoedigingen van de Rotterdamse studenten. RFC Gouda trok uiteindelijk aan het langste eind en won met 13-7. De Goudse supporters waren in een jubelstemming en de teleurstelling bij de Rotterdamse studenten was groot, hoewel een van de fans opmerkte dat zijn dag toch nog een beetje geslaagd was omdat Feyenoord aartsvijand Ajax had afgeslacht.
Hoewel er nog twee wedstrijden moeten worden gespeeld nam RFC Gouda met de zege op de Rotterdamse concurrent zondagmiddag een duidelijk voorschot op de titel in de 3e klasse ZuidWest. De voorsprong bedraagt 4 punten en de wedstrijden tegen WRC Te Werve op 14 april en de uitwedstrijd in Delft op 21 april tegen SVRC moeten geen probleem vormen.
De 2e klasse lonkt en dat is belangrijk voor RFC Gouda om hun talenten te kunnen behouden. De beroemde derde helft was inmiddels al begonnen
Taj Mahal – Swingin’ live at the Church in Tulsa
Zanger-multi-instrumentalist Taj Mahal (17 mei 1942, New York) kan met recht een veteraan worden genoemd. Deze bluesman is sinds 1964 actief. In dat jaar verhuist hij naar Santa Monica, California, en vormt met o.a. Ry Cooder The Rising Sons. Mahal speelt ook met Muddy Waters, Howlin’ Wolf, Buddy Guy en Lightnin’ Hopkins. In 1968 start hij een solocarrière en in datzelfde jaar komt zijn solodebuut Taj Mahal uit. In 1968 is hij ook te zien in de film The Rolling Stones Rock and Roll Circus. In de loop van de volgende jaren brengt hij regelmatig nieuwe platen uit en speelt met talloze andere musici. Naast blues heeft Taj Mahal ook grote interesse voor muziek afkomstig uit o.a. West-Afrika, Latijns-Amerika, de Caribische eilanden en Hawaï.
Vorige maand verscheen weer een nieuw album van deze bijna 82-jarige veteraan. Met zijn vaste band, aangevuld met Rob Ickes (dobro) en Trey Hensley (akoestische gitaar), toog hij naar de ooit door Leon Russell tot studio omgebouwde kerk in Tulsa, Oklahoma. Met zijn Sextet gaf hij daar een concert. Het resultaat is te horen op Swingin’ live at the Church in Tulsa.
Het openingsnummer, de strak gespeelde slowblues Betty and Dupree, een nummer van Chuck Willis, brengt het publiek meteen al in een euforische stemming. Fel is het gitaarwerk in de stevige countryblues Mailbox blues. Rob Ickes is zeer prettig aanwezig met zijn dobro, naast de felle gitaarlicks en de strakke ritmesectie in het met een reggae tintje versierde Queen bee. Het duet van Mahal en Trey Hensley is mooi in Lovin’ in my baby’s eyes. De dobro flonkert ook weer. Behalve oud materiaal brengt Mahal ook nieuw werk ten gehore, zoals de ingetogen (gitaar) instrumental Waiting for my papa to come home. Slow drag is een zeer geïnspireerd gezongen en gespeelde blues. De rauwe Howlin’ Wolf song Sittin’ on top of the world krijgt hier door een aparte fraaie countryachtige uitvoering. Twilight in Hawaii is een exotische ‘luie’ en dromerige instrumental met Bobby Igano op lapsteel. Corinna, het bekende nummer uit zijn beginperiode dat Mahal samen schreef met Jesse Ed Davis, krijgt hier een ronduit schitterende livevertolking. Het concert eindigt met de bijna 10 minuten lange slowblues Mean old world. In dit nummer van T-Bone Walker, met Mahal op piano en met een orgelsolo, krijgen Hensley, Ingano en Ickes volop ruimte om te soleren naast de opnieuw strak spelende ritmesectie Bill Rich (bas) en Keser Smith (drums). Een formidabel slotakkoord.
Conclusie: Swingin’ live at the Church in Tulsa is een fantastisch swingend livealbum van een Taj Mahal Sextet in absolute topvorm.
Tracks cd:
- Betty and Dupree
- Mailbox blues
- Queen bee
- Lovin’ in my baby’s eyes
- Waiting for my papa to come home
- Slow drag
- Sittin’ on top of the world
- Twilight in Hawaii
- Corinna
- Mean old world
Line-up:
- Taj Mahal – zang, gitaar, toetsen, ukelele, banjo
- Bobby Ingano – gitaar, lapsteel
- Bill Rich – bas
- Kester Smith – drums
- Rob Ickes – dobro
- Trey Hensley – gitaar, zang