Op naar Tokyo
De 108e Ronde van Frankijk zit er weer op. Met winnaar Tadej Pogacar is er volgens veel kenners van de wielersport een nieuwe kannibaal opgestaan. Alleen de Vlaamse wielerfans nemen dit niet voetstoots aan want ‘wij hebben Wout van Aert’. Vlaamse commentatoren onder aanvoering van Michel Wuyts en José de Cauwer komen woorden te kort om de heldendaden van hun Wout de microfoon in te schreeuwen. Wout van Aert is inderdaad een fenomeen en als hij wil, wint hij zo lijkt het. Tijdritten, zware bergetappes en eindsprints, het maakt de man uit Herentals niet uit. De hele Tour uitrijden, even snel nog wat verplichtingen en zondagavond meteen in het vliegtuig naar Tokyo. Op naar de Olympische Spelen.
De Olympische Zomerspelen beginnen a.s. vrijdag. Even was er nog onzekerheid of er van uitstel geen afstel zou komen, want de doorsnee Japanner zit er blijkbaar niet op te wachten. Toch worden het een beetje vreemde Olympische Spelen. Lege tribunes lijken mij nu niet direct iets waar je als sporter van droomt. Geen luide aanmoedigingen en het traditionele Olympisch dorp zal ook geen oord van grote vreugde zijn. De Stille Spelen.
Desondanks ben ik van plan de nodige uren voor de tv door te brengen, want als kijksport zijn de Olympische Spelen, door het gevarieerde aanbod, nauwelijks te overtreffen. Hoewel je wat mij betreft, maar wie ben ik, wel vraagtekens kunt zetten bij bepaalde sporten, zoals b.v. de overkill aan zwem- en atletiekonderdelen, ritmische gymnastiek en sportklimmen.
Ik vind het wel jammer dat jiu jitsu niet op de Olympische kalender staat. Afgelopen weekend werden Aafke van Leeuwen en Boy Vogelzang Europees kampioen. Deze twee Goudse toppers hadden zeker niet misstaan op het Olympische podium. In tegendeel.
Leave a comment