Gerritschinkel.nl Columns & meer

16dec/200

The Allman Brothers Band – The final note

The Allman Brothers Band werd in 1969 opgericht in Macon, Georgia. De band groeide in de jaren ’70 van de vorige eeuw uit tot een van de meest succesvolle southern rockbands. Hun debuutalbum The Allman Brothers Band verscheen in 1969. Ondanks het feit dat de band met dit album indruk maakte werd het geen groot commercieel succes. De opvolger  Idlewild south werd dat wel en de (live) reputatie van de band nam toe. In maart 1971 traden ze op in de beroemde Fillmore East in New York City. Opnames hiervan verschenen op het dubbelalbum At the Fillmore East. Dit album leverde lovende kritieken op en wordt alom beschouwd als de grote doorbraak van The Allman Brothers Band.

In de zomer van 1971 toerde de band intensief en deze toer werd afgesloten op 17 oktober in Painters Mill Music Fair, Owings Mills, Maryland. Dit concert werd opgenomen door Sam Idas, een 18-jarige radiojournalist, met een handcassetterecorder. Idas zou oorspronkelijk na afloop een interview met Greg Allman maken, maar hij wilde zijn nieuwe cassetterecorder testen en dacht toen ‘ach waarom zou ik het concert niet gewoon opnemen’. Naar nu blijkt was dat een historisch concert want het was het laatste concert met gitarist Duane Allman. Duane Allman kwam 12 dagen later door een motorongeluk om het leven. Hij werd slechts 24 jaar.

De opnamen die Idas maakte zijn nu uitgebracht op cd. Het concert begint rommelig, er wordt meerdere keren ‘testing, testing’ geroepen voordat The Allman Brothers losgaan met Statesboro blues, de uptempo bluesrocker van Blind Willie McTell. Vervolgens gaan de gitaren ook los in Muddy Waters’ Trouble no more. Iets rustiger wordt het in de door Gregg Allman geschreven slowblues Don’t keep me wondering. Fel gitaarwerk en een bonkende ritmesectie zijn te horen in Done somebody wrong van Elmore James. Van Elmore James is daarna ook One way out. Gitarist Dickey Betts schreef In memory of Elizabeth Reed. Een instrumentalwaarbij ook saxofonist Juicy Carter zich meldt en Gregg Allman een mooie Hammond solo laat horen die echter vrij abrupt in een fade-out eindigt. Ook Hot ‘lanta is een instrumental met wederom Gregg Allman op Hammond. Veel orgel is ook te horen in het slotnummer Whipping Post, een ruim 12 minuten durende jamsessie.

Conclusie: The Allman Brothers klinken energiek, het is alleen jammer dat de geluidskwaliteit zeer matig is. Menig bootleg klinkt beter. Maar het zijn historische opnamen omdat dit het laatste concert was van de geweldenaar Duane Allman. De diehard Allman Brothers fan zal er ongetwijfeld blij mee zijn.

Tracks:

  1. Statesboro blues
  2. Trouble no more
  3. Don’t keep me wondering
  4. Done somebody wrong
  5. One way out
  6. In memory of Elizabeth Reed
  7. Hot ‘lanta
  8. Whipping post

Line up:

  • Duane Allman – lead gitaar, slide gitaar
  • Gregg Allman – zang, Hammond B3
  • Dickey Betts – lead gitaar
  • Jai Johanny ‘Jaimoe’ Johanson – drums, percussie
  • Butch Trucks – drums, steel drums
  • Berry Oakley – bas
  • Juicy Carter – saxofoon (track 6,7,8)
Reacties (0) Trackbacks (0)

Nog geen reacties


Leave a comment

Nog geen trackbacks.