Keith Richards and the X-Pensive Winos – Live at the Hollywood Palladium
De jaren ’80 van de vorige eeuw staan niet bekend als het meest succesvolle decennium van The Rolling Stones. En halverwege dat decennium lijkt het er op dat het einde van The Rolling Stones nabij is. Mick Jagger en Keith Richards hebben nogal eens ruzie. Jagger tekent een platencontract als soloartiest, gaat met een eigen band op tournee en brengt in 1985 zijn eerste soloalbum She’s the boss uit. Redenen voor Richards om ook een solocarrière te starten. In 1988 verschijnt zijn eerste soloalbum Talk is cheap. En net als Jagger formeert ook Richards zijn eigen begeleidingsband om op tournee te gaan.
In 1988 toert Keith Richards met zijn band The X-Pensive Winos langs twaalf Amerikaanse steden. Op 15 december 1988 treden ze op in The Hollywood Palladium, Los Angeles, California. Opnamen van dit concert verschenen in 1991 op cd en dvd. Op 13 november jl. werd dit album, met bonustracks en in diverse uitvoeringen, waaronder een luxe boxset, opnieuw uitgebracht.
Met een keiharde drumklap, gevolgd door een typische Richards riff wordt het concert met de felle rocker Take it so hard geopend. Het tempo blijft hoog in How I wish, met de gruizige zang van Richards, de gierende gitaren en de bonkende ritmesectie. Ook in de Chuck Berry achtige rocker I could have stood you up blijft het zeer stevig met de strak meppende drummer en een vette saxsolo van Bobby Keys. Keith Richards is een liefhebber van reggae en dat is duidelijk te horen in het ruim acht minuten strak gespeelde Too rude, een Stones nummer van hun in 1986 verschenen album Dirty work. Daarna wordt stoom afgeblazen in de prachtige soulvolle ballad Make no mistake, met Richards in duet met Sarah Dash en lekkere keyboards van Ivan Neville. Prachtig en uitbundig is de leadzang van Sarah Dash in Time is on my side, de hit van The Rolling Stones uit 1964. Big enough is een funky gitaarrocker met een strakke ritmesectie en een spetterende saxsolo, en met Whip it up blijft het ultiem rocken wat de klok slaat. Mooi is het pianospel in de prachtige ballad Locked away. Na de strakke rocker Struggle komt de band op de proppen met Happy, het Stones nummer dat Richards ook altijd tijdens Stones concerten vocaal voor zijn rekening neemt. Daarna volgt nog een Stones song, het van Between the buttons uit 1967 afkomstige Connection. Na het voorstellen van de band gaat het met Rockawhale nog een keer helemaal los.
Alleen in de digitale versie en op de boxset zijn drie bonustracks te horen. Een feestelijke snelle versie van de Lennon & McCartney song I wanna be your man, met net als op de single van The Rolling Stones uit 1963, ook hier een verschroeiende gitaarsolo. Een andere Stones song is het fel rockende van het album Tattoo you uit 1981 afkomstige Little T&A. En tenslotte You don’t move me met de bekende riffs.
Conclusie: Een sterk album van een uitstekend op elkaar ingespeelde en in grote vorm verkerende band.
Tracks:
- Take it so hard
- How I wish
- I could have stood you up
- Too rude
- Make no mistake
- Time is on my side
- Big enough
- Whip it up
- Locked away
- Struggle
- Happy
- Connection
- Rockawhile
Bonustracks
- I wanna be your man
- Little T&A
- You don’t move me
Line-up
Keith Richards – gitaar, zang
Charley Drayton – bas, backing vocals, drums (track 1,3)
Steve Jordan – drums, backing vocals, bas (track 1), keyboards (track 3)
Sarah Dash – backing vocals, percussie, leadvocals (track 6)
Bobby Keys – saxofoon
Ivan Neville – keyboards, backing vocals, gitaar (track 11), bas (track 3)
Waddy Wachtel – gitaar, backing vocals,
Leave a comment