Het gezonde verstand
Op het moment dat ik deze sportcolumn schrijf, maandagmorgen 7 september 2020, genieten de renners in de Ronde van Frankrijk van een rustdag. Maar het is ook een spannende dag omdat iedereen, renners en de hele entourage, een coronatest moet ondergaan. Dinsdag wordt dan bekend of er positieve gevallen zijn en of er ploegen uit de Ronde worden gezet. Dus wanneer u deze column leest is er of niets aan de hand, of de wielerwereld is ontploft. Ik hoop dat er niets aan de hand is, maar ik hou mijn hart vast. Je hoeft alleen maar naar die horden toeschouwers te kijken die doen alsof er niets aan de hand is.
Ook in de voetbalwereld kunnen elke dag problemen opduiken. Er is al een groot aantal wedstrijden afgelast. Ook Olympia trof dit lot en ik vrees dat we hier de komende tijd nog vaker mee worden geconfronteerd. Clubs hebben maatregelen getroffen, maar in de praktijk blijkt het heel lastig om alle regels na te leven. Tot mijn stomme verbazing werd een paar weken geleden bij de huldiging van bekerwinnaar Sevilla door de UEFA bonzen gewoon handen geschud met de spelers. Ik zag op tv spelers na een doelpunt knuffelend over elkaar heen duikelen. En supporters langs de lijn uitbundig, zij aan zij, hun team luidruchtig aanmoedigen. Het blijft ook lastig om de aangegeven looprichting aan te houden. Er zijn voetbalclubs die de supporters van de tegenpartij dringend verzoek om niet mee te komen. Aan de andere kant worden hun eigen fans wel aangemoedigd om vooral hun team in uitwedstrijden te steunen.
Kortom, de praktijk is weerbarstig en de regels zijn lang niet altijd eenduidig of duidelijk. Laat het gezonde verstand in ieder geval zegevieren.
Leave a comment