Backdoor Ramblers – Backdoor boogie
De uit Guildford, Surrey, afkomstige band Backdoor Ramblers is voor mij een onbekende jonge Britse bluesband. Uit de summiere informatie die ik heb kunnen vinden begrijp ik dat de zeskoppige band de sound van de klassieke bluesrock van de jaren ’60 en ’70 van de vorige eeuw terug wil brengen. De bandleden zeggen geïnspireerd te zijn door artiesten als The Rolling Stones, The Doors, Muddy Waters en Dr. Feelgood.
Nadat er al eerder een paar singles van werden uitgebracht, verscheen op 26 juni jl. hun debuutalbum Backdoor Boogie. Een energiek album blijkt na het beluisteren. Een album waarin de muziek van hun inspirators duidelijk doorklinkt. In het openingsnummer, de psychedelische uptempo bluesrocker Mojo rising, zijn dat de invloeden van The Doors (L.A. Woman) en Muddy Waters (I got my mojo working). Snoeiharde gitaren, een loeiende mondharp en het Bo Diddley ritme bepalen het titelnummer, de boogie Backdoor boogie. De uptempo bluesrocker English weather zou zo op het repertoire van The Pretty Things hebben kunnen staan. John Lee Hooker’s klassieker Boom boom krijgt een strakke uitvoering met een fraai solerende mondharp. Gesualdo, met de strakke ritmesectie, is een melodieuze midtempo bluesrocker. De geest van Jim Morrison waart rond in het Doors-achtige Psychoactive, met zijn meerder tempowisselingen en ditmaal de zachte lyrische mondharp. In de stamper Last letter lijkt mij duidelijk geïnspireerd door Dr. Feelgood. Gentle lady is de ruige afsluiter. Vet gitaarwerk, de loeiende mondharp en de stampende ritmesectie.
Conclusie: Backdoor Boogie is een veelbelovend debuut van een jonge enthousiaste band.
Tracks:
- Mojo rising
- Backdoor boogie
- English weather
- Boom boom
- Gesualdo
- Psychoactive
- Last letter
- Gentle lady
Line up:
- Joshikai Morgan – zang
- John Mullaly – mondharmonica
- Harry Ward-Gray – lead gitaar
- Tom Waite – rhythm gitaar
- Jonah Tysse – bas
- Dan Crossley - drums