Gerritschinkel.nl Columns & meer

25sep/170

January rain – JR Clark

Van de uit Michigan afkomstige Amerikaanse zanger-gitarist JR Clark is op 26 april jl. weer een nieuw album verschenen. January rain is het 4e album van Clark met zijn All Star Blues Mob. Zijn band bestaat uit muzikanten die hun sporen ruimschoots hebben verdiend in de bluesscene van Chicago. Bassist Johnny B. Gayden speelde bij Albert Collins & The Icebreakers, Jerry ‘Bam Bam’ Porter drumde bij Buddy Guy en Magic Slim en keyboardspeler Willie Styles toerde met Robert Ward. Op vijf tracks is een blazerssectie prominent aanwezig, bestaande uit trompettist Kenny Anderson (o.a. Luther Allison Band, Chicago Blues All-Stars) en trombonist Johnny Cotton (o.a. Chicago Blues All-Stars, Ohio Players). Januari rain, de opvolger van het in 2014 verschenen When it all comes down, bevat 12 eigen composities en een cover. Het album werd opgenomen in de Joy Ride Studios in Chicago door Blaise Barton en Brian Leach.

De openingstrack begint met een paar drumroffels, waarna de blazers en de ritmesectie invallen en samen met lekkere felle gitaarsolo’s, die me aan Albert King doen denken, het titelnummer in een stevige soulblues omtoveren. Big ol’ world is een klassiek soulnummer, met een pompende bas, blazers en een orgelsolo. In het funky, aan Luther Allison opgedragen Train, komen de gedreven zang en het uitstekende gitaarwerk van Clark naar voren. Today I fell in love all over again is een  soulballad die Clark aan zijn vrouw heeft opgedragen. Mooi gezongen, fijne blazers en een fraaie pianosolo. De geest van Magic Slim hangt boven de gitaarblues Still my baby. Something funny is een relaxt nummer met gitaarwerk in de stijl van Robert Cray, droog drumwerk en weer die funky pompende bas. Het tempo gaat flink omhoog in de bluesrocker Hard workin’, met een scheurende gitaarsolo en een flonkerende pianosolo. Het felle gitaarwerk en de strakke ritmesectie domineren de funky soulblues Storm blowin’, waarna de vrolijkheid toeslaat in Shakin’ margaritas, het verhaal van bardame Maria die cocktails maakt. Shakers, tamboerijn en een fluitsolo maken er een feestelijk geheel van. Your good lovin’ is een doordenderende bluesrocker a la ZZ Top. Gierende gitaren en een vette orgelsolo. Ook in het funky After midnight en Hot lunch mama is de tinkelende en solerende piano van Willie Styles een lust voor het oor. En dan heb ik het nog niet eens over die fantastische ritmesectie. Het album wordt besloten met It’s a man’s world, een cover van de wereldhit van James Brown. JR Clark en de zijnen maken er een prachtige slowblues van. Sterke zang, een lyrische gitaarsolo, een mooie orgelsolo en uiteraard zijn de blazers weer present.

Conclusie: January rain kent geen zwakke punten. Ik heb ruim een uur genoten van dit album. Een absolute aanrader.

Tracks:

  1. January rain
  2. Big ol’ world
  3. Train
  4. Today I fell in love all over again
  5. Still my baby
  6. Something funny
  7. Hard workin’
  8. Storm blowin’
  9. Shakin’ margaritas
  10. Your good lovin’
  11. After midnight
  12. Hot lunch mama
  13. It’s a man’s world

 

25sep/170

Verwarde tijden

‘We leven in verwarde tijden’ hoor ik de laatste tijd vaak zeggen. Aanslagen, aardbevingen, overstromingen, asielzoekers, onveiligheid, verlies aan identiteit, alles wordt er bij gehaald. Onzekerheid of het modder gooien tussen Donald Trump en Kim Jong-un tot een ramp leidt. Toch zijn er altijd al verwarde tijden geweest. Sla de geschiedenisboeken er maar op na. Oorlog en andere ellende waren schering en inslag. Alleen hadden we toen nog geen radio, tv, facebook of twitter en bleef dus veel onbekend.

Voor veel voetbalfans zijn het ook verwarde tijden. Neem de bekercompetitie waarin de verrassingen niet van de lucht zijn. Bekerwinnaar Vitesse wordt in de 1e ronde door de amateurs van AVV Swift roemloos uitgeschakeld. Datzelfde Vitesse speelt een paar dagen later Ajax van de mat. NAC wint voor het eerst tot ongeloof van velen in de Kuip van landskampioen Feyenoord. Het bescheiden Excelsior won nog nooit in Alkmaar van AZ, maar kreeg zondag de bekerfinalist binnen acht minuten op de knieën. Het ongeslagen Jodan Boys verloor zaterdag van het puntloze Smitshoek. Olympia werd zondag in het eerste kwartier zoek gespeeld door Spartaan ’20, vreesde het ergste, maar had na afloop van de wedstrijd wel lekker drie punten binnen. FC Oudewater stond in de rust met 4-1 voor maar verloor sensationeel met 4-5 van Kagia. Haastrecht won zondag met maar liefst 10-0 van Gouderak en dat was nog niet eens de grootste uitslag van het afgelopen voetbalweekend.

Verwarde tijden of niet, die sensationele en onverwachte uitslagen hebben natuurlijk hun charme. Voorspelbaarheid is soms leuk, maar ik moet er niet aan denken dat alle wedstrijden dit seizoen volgens verwachting verlopen. Dan kunnen we beter afspreken alles maar schriftelijk af te doen. Lang leve de onvoorspelbaarheid!

 

 

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties