Gerritschinkel.nl Columns & meer

19feb/170

De vrijwilliger

Buiten Noord Brabant had deze week volgens mij nog nooit iemand gehoord van de voetbalvereniging Bladella uit Bladel. VV Bladella, opgericht op 10 augustus 1910. Een voetbalvereniging die dus al meer dan een eeuw bestaat. De afgelopen week was de wereld te klein en struikelde Jan en Alleman over het besluit van het bestuur van Bladella om vier jeugdspelers te royeren die niet genoeg loten voor de Nieuwjaarsloterij hadden verkocht. “Schande, hoe durven ze” was nog zo ongeveer de minst verregaande reactie. Maar zoals altijd zijn er ook eencelligen bij wie de stoppen meteen doorslaan en de meest idiote bedreigingen uitten. En vaak zijn dat figuren die van de hoed noch de rand weten, maar bij het eerste beste moord en brand schreeuwen. Zelfs de KNVB mengde zich in de discussie, maar die moeten wat mij betreft helemaal hun mond houden. Ik heb regelmatig de indruk dat deze bond er niet voor de verenigingen is, maar ter meerdere eer en glorie van zichzelf.

Ik vind het ook nogal wat dat het bestuur overgaat tot het royeren van die vier spelertjes. Die kun je niets kwalijk nemen, want zij worden ook maar met een opdracht opgezadeld. Op de rol van hun ouders is wel het nodige aan te merken, want ik begrijp dat dit beleid tijdens een Algemene Leden Vergadering van de club is aangenomen. Dan moet je achteraf niet zeuren en gewoon het ontbrekende bedrag bij leggen. En dat het bestuur desondanks de rug recht houdt is ook wel te prijzen.

Vrijwilligers liggen de laatste jaren niet meer voor het oprapen. De tijden dat er bij sportclubs voorzitters rondliepen die dat meer dan 25 jaar deden liggen ver achter ons. Voorzitterstypes als Dolf van der Speld van ONA en Bart van der Sprong van DONK zie je niet meer. De heer Oussoren stond decennia lang synoniem voor GRTC Excelsior. Regelmatig lees je oproepen voor vrijwilligers. Oproepen voor jeugdleiders, scheidsrechters, ouders die hun kinderen naar de wedstrijden willen rijden. En vooral ook barmedewerkers. Het komt regelmatig voor dat de bar wegens gebrek aan personeel op bepaalde tijden gewoon gesloten is. Bij CVC Reeuwijk was de nood een aantal jaren zelfs zo hoog dat de gehele horeca van de club is uitbesteed.

Maar gelukkig zijn ze er nog, die vrijwilligers die bijna al hun vrije tijd opofferen. Iedere sportvereniging heeft wel een of meerdere van die mensen die ik er van verdenk dat ze zelfs een bed bij hun club hebben staan. Mooie voorbeelden zijn de schoonmaakploegen die vaak op maandmorgen de rotzooi van het weekend opruimen. Tijdens het Sportgala vorige week vrijdag werd ook een aantal vrijwilligers in het zonnetje gezet. Iemand die meer dan 20 jaar elke zaterdag achter de kassa zit moet je koesteren. Ik kwam gistermorgen Ronald van Zwienen tegen. Jaren zelf voorzitter geweest van Vires et Celeritas en nog steeds actief binnen de Goudse handbalvereniging. Net als zijn halve familie. Je moet er als club toch niet aan denken dat de firma van Zwienen er om welke reden dan ook de brui aan geeft. Dan heb je als club een groot probleem lijkt mij.

Het zal allemaal wel met de tijdgeest te maken hebben. De individualisering slaat toe in onze maatschappij. Een gegeven waar je nu eenmaal mee te maken hebt. Maar het is wel erg gemakkelijk om langs de lijn allerlei commentaar te leveren zonder zelf de handen uit de mouwen te steken. Je bent tenslotte lid van een vereniging en kies je daarvoor dan betekent dat niet alleen de lusten, maar ook de lasten te dragen. Het is wel heel gemakkelijk om zaterdagmorgen om 9 uur je kind te droppen, hem of haar 5 euro in de hand te stoppen om een frietje en een colaatje te kunnen kopen en zoon-/dochterlief ’s middags om 3 uur weer te komen ophalen. Bestuursleden doen het in de ogen van velen nooit goed. Maar doe het dan lekker zelf zou ik willen zeggen.

De meeste sportverenigingen hebben een vrijwilligersbeleid. Een beleid waarin het ook mogelijk is om vrijwilligerstaken af te kopen. Nu zijn er principiële tegenstanders van, maar je moet als club toch wat. Ik ben hier in ieder geval niet op tegen, maar het komt het echte clubgevoel niet ten goede. Is het nou echt te veel gevraagd om b.v. 2 of hooguit 3 keer per seizoen een keer achter de bar te staan? Of andere klusjes te doen? Ik dacht het niet.

 

Gearchiveerd onder: Columns, Gouwestad Sport Geen reacties