Lang leve de onvoorspelbaarheid
Een van de mooiste dingen in de sport is het onvoorspelbare. Een mooi voorbeeld is Leicester City dat vorig seizoen uit het niets kampioen van Engeland werd. Om dichter bij huis te blijven is Jodan Boys het grote voorbeeld. Winnen in de Adelaarshorst, iets waar Feyenoord na dit weekend alleen nog maar van kan dromen.
Wat de oorzaken zijn van die onvoorspelbaarheid in de sport is een groot raadsel. Er kunnen zoveel factoren een rol spelen. De magie tussen de groep spelers van een team of de vorm van de dag. Het al dan niet in vorm zijn vind ik helemaal een fascinerend fenomeen. Blessures spelen ook een rol. Valt een spelbepalende speler uit dan komt het vaak voor dat het verband zoek is. En onderschat de geluksfactor niet. Ik zag zondag Haastrecht in de streekderby aan de Walvisstraat een serie grote kansen missen waardoor ONA nog heel lang enige hoop op een resultaat mocht koesteren. En wat te denken van de supporters die een team tot grote hoogte op kunnen zwepen. De rol van de scheidsrechters vergeet ik voor het gemak.
Lang leve de onvoorspelbaarheid, want anders kunnen we alle wedstrijden net zo goed schriftelijk af doen. En waar moet ik dan op mijn zaterdag- en zondagmiddag heen. Naar de woonboulevard? Ik moet er niet aan denken.